Στον χείμαρρο Κραυσίδωνα χύθηκαν χθες το βράδυ λύματα από αγωγό που βρίσκεται στη Νέα Ιωνία. Σε ανακοίνωσή της η Επιτροπή Δημοτών Κραυσίδωνα σημειώνει πως δεν είναι η πρώτη φορά που ο χείμαρρος γίνεται αποδέκτης λυμάτων.
Η Επιτροπή Δημοτών ζητά ήπιες παρεμβάσεις στην κοίτη του Κραυσίδωνα προκειμένου να εξυγιανθεί το πεδινό τμήμα του χειμάρρου, μήκους περίπου 3χλμ, και να διασφαλιστεί η περιβαλλοντική αισθητική εικόνα του.
Αναλυτικά η ανακοίνωση της Eπιτροπής Δημοτών Κραυσίδωνα:
“Δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά που ο χείμαρρος Κραυσίδωνας γίνεται αποδέκτης λυμάτων.
Είναι γνωστή η ρύπανση στον πολύπαθο Κραυσίδωνα. Από τις παλιές περιπτώσεις ρύπανσης που προκαλούσαν ελαιοτριβεία με τα απόβλητά τους, οι περιπτώσεις βοθρολυμάτων, σκουπιδιών που ασυνείδητοι μαζί με άλλους ασυνείδητους κατά καιρούς ρίχνουν στην κοίτη του χειμάρρου και που φυσικός τους αποδέκτης είναι ο Παγασητικός κόλπος. Η πόλη δεν έχει σεβαστεί όπως θα έπρεπε αυτό το σημαντικό χώρο που είναι ο χείμαρρος Κραυσίδωνας. Αυτό είναι γνωστό, το έχουν επισημάνει σε εργασίες τους και οι φοιτητές του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Οι διοικούντες την πόλη, εκτός λίγων φωτεινών εξαιρέσεων, όχι μόνο υποβάθμιζαν τον χώρο αλλά και επεδίωκαν κατά καιρούς να «τιμωρούν» τις φωνές διαμαρτυρίας που βρίσκονται μακριά από τα κέντρα των δικών τους αποφάσεων και οικονομικών συμφερόντων.
Αυτόν το φυσικό περιβαλλοντικό διάδρομο θα πρέπει η πόλη να τον διαφυλάξει ως κόρη οφθαλμού. Ως Επιτροπή Δημοτών για την Προστασία και Ανάδειξη του χειμάρρου Κραυσίδωνα δεν έχουμε πάψει στιγμή να το φωνάζουμε χρόνια τώρα. Κατ΄ επανάληψη έχουμε κάνει παρεμβάσεις καθαρισμού της κοίτης, η λύση είναι όμως μία:
Η κοίτη του χειμάρρου Κραυσίδωνα είναι ευθύνη της Περιφέρειας Θεσσαλίας η οποία θα πρέπει να εξετάσει και να υλοποιήσει το πάγιο αίτημά μας – που θα πρέπει να είναι και της πόλης και της ίδιας της Περιφέρειας- για εξυγίανση του πεδινού τμήματος του χειμάρρου μήκους περίπου 3000 μέτρων. Παρεμβάσεις ήπιες στην κοίτη που θα διασφαλίζουν την περιβαλλοντική υγεία του χειμάρρου, την περιβαλλοντική αισθητική εικόνα αλλά και την πρόσβαση στην κοίτη κυρίως κατά τους θερινούς μήνες. Έτσι θα αποκτήσει και ο πολύπαθος Κραυσίδωνας τον απαιτούμενο σεβασμό σε μια εποχή γενικότερου περιβαλλοντικού ωχαδερφισμού αλλά και της επιτακτικής ανάγκης για προστασία και ανάδειξη αυτού του χώρου που η πόλη έχει την τύχη να φιλοξενεί”.