Του Γ. Καπουρνιώτη
Σε μια βόλτα στην όμορφη παραλία του Βόλου, κάπου εκεί, καθισμένος σε κάποιο πεζούλι, άκουσα να λες: «Κουράστηκα πια. Κουράστηκα να με υποτιμούν, να μη με υπολογίζουν, να με μειώνουν. Νιώθω ότι δεν αξίζω τίποτε. Ότι είμαι μια αποτυχία…». Δε θυμάμαι βέβαια ακριβώς, αν τα είπες όλα αυτά ή αν τα μάτια σου και η έκφρασή σου, έδειχναν τα περισσότερα… Πόσο σε κατάλαβα εκείνη τη στιγμή. Και πόσο σε καμάρωνα κρυφά. Το ήξερα όμως, ότι ακόμη κι αν σου έλεγα πόσο θαυμάζω όσα ο Θεός σου έχει δώσει και όσα με την προσπάθειά σου έχεις καταφέρει, δε θα με άκουγες! Θα αψηφούσες τα λόγια μου! Πολύ πιθανό να με περνούσες για τρελό! Άλλωστε πάντα υπάρχουν αυτοί οι «άλλοι» στη ζωή σου, που συχνά σε κάνουν να νιώθεις ο πιο αποτυχημένος άνθρωπος του κόσμου και διαρκώς σε αποθαρρύνουν.
Θα ήθελα, όμως, να με ακούσεις τώρα για λίγο. Όλα αυτά τα ελαττώματα όπως «ανίκανος», «άχρηστος», «ανάξιος», «αποτυχημένος», στην ουσία δε σημαίνουν ότι πως αδυνατείς να ανταπεξέλθεις σε συγκεκριμένες καταστάσεις επειδή δεν έχεις τη δυνατότητα να το κάνεις! Δε σημαίνει ότι σου λείπει νοημοσύνη, γνώσεις, ταλέντα, δεξιότητες, ικανότητα να μαθαίνεις, σωματική ακεραιότητα, αλλά ότι από δειλία, έλλειψη δύναμης, θέλησης, αυτοπεποίθησης, ψυχική αδυναμία και άλλα ελαττώματα δεν αξιοποίησες τις δυνατότητες που είχες. Γνωρίζεις ότι ζούμε σε έναν απαιτητικό κόσμο και σε μια ανταγωνιστική κοινωνία, που μας θέλουν όλους επιτυχημένους με βάση συγκεκριμένα κριτήρια. Μας έχουν περάσει το μήνυμα, ότι επιτυχημένος, είναι αυτός που διαπρέπει σε ότι κάνει! Ταυτόχρονα ο τρόπος που μεγαλώνουμε μέσα στην οικογένεια επιβάλλει την «ώθηση» προς μια επιτυχημένη πορεία ζωής δηλαδή να είμαστε καλοί μαθητές, να αποκτήσουμε μία θέση στην Ανώτερη Εκπαίδευση, να βρούμε μια καλή δουλεία, να βγάλουμε πολλά χρήματα, να κάνουμε έναν επιτυχημένο γάμο και μια επιτυχημένη οικογένεια. Συχνά ακόμα και ασυνείδητα οι γονείς ωθούν τα παιδιά τους να εκπληρώσουν δικές τους επιθυμίες, να ζήσουν είτε όσα εκείνοι δεν μπόρεσαν να ζήσουν είτε όσα θεωρούν ότι θα κάνουν τα παιδιά τους ευτυχισμένα. Μία συμβουλή που ακούγεται από τους γονείς στα παιδιά, για την επαγγελματική τους πορεία, ιδιαίτερα στην ελληνική κοινωνία, είναι να ακολουθήσουν το επάγγελμα του γιατρού. Ο λόγος είναι ότι επιθυμούν τα παιδιά τους να αποκτήσουν μία άνετη ζωή αλλά και να αντιμετωπίζονται από την κοινωνία με κύρος και αξιοπρέπεια. Δεν θα πρέπει, όμως, να είμαστε στη ζωή μας, αυτό που θέλουν οι άλλοι! Αντιθέτως, θα πρέπει να ακολουθούμε τα δικά μας όνειρα, να επιλέγουμε οι ίδιοι την επαγγελματική μας πορεία και να πράττουμε ότι μας ευχαριστεί και μας κάνει χαρούμενους.
Τώρα απευθύνομαι σε σένα και θα ήθελα να σου πω εμπιστευτικά πόσο καμαρώνω την «αποτυχία» σου! Όχι! δεν σε ειρωνεύομαι, καλά το άκουσες. Βλέπεις, σαν μεγαλύτερος μπορώ, ίσως, να διακρίνω πράγματα που οι συνομήλικοί σου δεν είναι σε θέση ούτε να σκεφτούν μερικές φορές. Έχεις πολλά χαρίσματα, να το θυμάσαι! Τόσο πολλά, που πολλοί θα εύχονταν να τα έχουν! «Και τι μ’ αυτό; Άλλωστε σιγά τα χαρίσματα…», θα μου απαντούσες. «Εγώ νιώθω μια αποτυχημένη. Πώς να σου το πω, οι γύρω μου μού ρίχνουν συνεχώς την αυτοεκτίμηση. Τι να κάνω;» Να ήξερες πόσο σε νιώθω!… Και θέλω πολύ να είσαι καλά… γι’ αυτό, θα σου δώσω ορισμένες συμβουλές που μπορεί να σε βοηθήσουν.
Πρέπει να μάθεις πρώτα, να μη συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους, τόσο με αυτούς που θεωρείς ανώτερους σε ένα τομέα όσο και με αυτούς που θεωρείς κατώτερους. Πώς να σου το εξηγήσω; Έχουμε κάνει έτσι την εκπαίδευση, τον τρόπο ζωής, τον αθλητισμό, όλα, ακόμα και την πνευματική ζωή, που πάντα χρειάζεται να συγκρινόμαστε με τους άλλους. Όχι, βγάλ’ το από το μυαλό σου. Λάθος σου το μάθαμε… Δεν είναι δυνατόν. Αν ζήσεις έτσι, πάντα μια αποτυχία θα νιώθεις… Είναι δύσκολο αυτό που σου λέω, το ξέρω. Μα προσπάθησε, αξίζει τον κόπο. Μη συγκρίνεις τον εαυτό σου, με τους άλλους…
Μα θα μου πεις: «Μα ακόμη κι αν εγώ δεν μπαίνω σ’ αυτή τη διαδικασία, πολλές φορές οι άλλοι κάνουν σχόλια υποτιμητικά για μένα». Και πολλές άλλες φορές τιμητικά, θα συμπλήρωνα εγώ! Το μυστικό, είναι να μην τους ακούς όλους, να πιστέψεις στον εαυτό σου και στις ικανότητές σου… Πολλές φορές οι συνομήλικοι αλλά και οι μεγαλύτεροι, δεν κρίνουμε σωστά. Αν θέλεις αλήθεια να μάθεις πώς είσαι, σε τι τα καταφέρνεις και σε τι όχι, ρώτα όσους ξέρεις ότι σε αγαπούν πραγματικά και δε θέλουν σε καμία περίπτωση να σε μειώσουν και να σε κάνουν να αισθανθείς υποτιμητικά. Προσπάθησε να ακούσεις και τα θετικά και τα αρνητικά. Τότε θα είσαι σίγουρη ότι είναι και αλήθεια!
Μπορεί, βέβαια, να έχεις καταλήξει στο «σίγουρο» συμπέρασμα ότι όλα στραβά είναι πάνω σου και ότι όλα λάθος τα κάνεις. Και όμως, όταν σε ρωτήσω, ξέρω ότι υπάρχουν πράγματα για τα οποία θα μου πεις «εντάξει, σ’ αυτό είμαι κάπως καλή». Ψάξε λίγο τον εαυτό σου. Είσαι «κάπως» καλή σ’ αυτά και σε πολλά άλλα. Και ξέρεις κάτι; Τόλμησε να δοκιμάσεις και σε άλλα πράγματα τις δυνάμεις σου. Μη φοβάσαι το λάθος. Προσπάθησε να μη φοβάσαι ούτε την αποτυχία. Και οι σπουδαιότεροι άνθρωποι έχουν στιγμές αποτυχίας. Τόλμησε και θα ανακαλύψεις και πολλές άλλες ικανότητές σου. Μη διστάζεις και πίστεψε στον εαυτό σου!
Καλές επιτυχίες, αγαπητή μου και καλά αποτελέσματα σε οτιδήποτε κάνεις στη ζωή σου!