Του
Πάνου Σταυρόπουλου,
Συμβούλου Σταδιοδρομίας
Ένας από τους βασικότερους παράγοντες που διαδραμάτισαν ρόλο στις επιλογές του Μηχανογραφικού 2023 από τους Βολιώτες μαθητές είναι προφανώς και ο οικονομικός παράγοντας.
Είναι λογικό πάρα πολλοί γονείς να μην μπορούν να εξασφαλίσουν τις σπουδές που ίσως θέλουν τα παιδιά τους σε άλλες πόλεις μακριά από τον Βόλο ή αν τώρα μπορούν – έστω και δύσκολα – να μην νιώθουν ασφαλείς πως θα μπορούν καθ΄ όλη τη διάρκεια των σπουδών.
Ο Βόλος είναι από τις πόλεις που διαθέτουν έναν μεγάλο αριθμό πανεπιστημιακών τμημάτων που θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια λύση, έστω και συμβιβαστική για τους μαθητές όλων των επιστημονικών πεδίων εκτός αυτού της Υγείας.
Έτσι, πολλοί γονείς είναι λογικό να προτείνουν ή ακόμα και να επηρεάσουν τα παιδιά τους ώστε να επιλέξουν σπουδές στην πόλη τους.
Το ποσό των 700-900 ευρώ που απαιτούν οι σπουδές σε μια άλλη πόλη ακόμα και με το φοιτητικό επίδομα ενοικίου είναι δυσβάσταχτο για τις περισσότερες οικογένειες, ειδικά με τον πληθωρισμό και την ακρίβεια που έχουμε.
Έτσι, κατά την περίοδο των Μηχανογραφικών διαπίστωσα τις παρακάτω τάσεις:
• Επέλεξαν ένα τμήμα στην πόλη μας ακόμα και αν δεν είναι ακριβώς αυτό που θέλει το παιδί προσβλέποντας αργότερα σε ένα καλό μεταπτυχιακό. Έτσι, γονείς που θα ξόδευαν 30.000 – 40.000 ευρώ για τις 4ετείς και 5ετείς σπουδές των παιδιών τους, προτιμούν να δώσουν 10.000 με 15.000 ευρώ για ένα πολύ καλό μεταπτυχιακό.
• Επέλεξαν τμήματα εκτός Βόλου τα οποία έχουν αντιστοιχία μετεγγραφής ελπίζοντας πως τον Οκτώβρη θα πάρουν τη μετεγγραφή. Ας μην ξεχνάμε για παράδειγμα πως στο τμήμα Μηχανολόγων στον Βόλο τα τελευταία χρόνια παίρνουν μετεγγραφή και με 0 μόρια από οικονομικό-κοινωνικά κριτήρια.
• Επέλεξαν τμήματα στη Λάρισα γιατί ακόμα κι αν στην πορεία δεν μπορούν να ανταποκριθούν οικονομικά, η πρόσβαση μέσω τρένου είναι εφικτή (άλλωστε είναι κάτι που το κάνουν καθημερινά πολλοί φοιτητές και εργαζόμενοι).
• Πολλοί γονείς και μαθητές σκέφτηκαν σοβαρά τη λύση του Κολλεγίου στη Λάρισα. Έτσι, από το να δίνουν 700 – 900 ευρώ το μήνα για σπουδές σε άλλη πόλη οι οποίες πιθανόν να μην ήταν αυτές που ήθελε ο μαθητής, επιλέγουν σπουδές σε αυτό που θέλουν, σε ένα από τα 2 κολλέγια της Λάρισας. Σε αυτήν την περίπτωση το κόστος είναι γύρω στις 5000 – 6000 ευρώ το χρόνο και τα παιδιά θα παίρνουν τρένο ή λεωφορείο για να μην επιβαρυνθούν και το ενοίκιο.
• Επίσης, δεν ήταν λίγοι αυτοί που προτίμησαν τη λύση των ΙΕΚ (δημόσιου ή ιδιωτικού) ιδιαίτερα αν το παιδί πέρναγε κάπου εκτός Βόλου και δεν τον ενδιέφερε το τμήμα.
• Προφανώς, υπήρξαν και πολλοί γονείς και παιδιά που πήραν την απόφαση για σπουδές εκτός Βόλου ειδικά αν πρόκειται για κάποιο τμήμα που οδηγεί σε ευκολότερη αποκατάσταση. Βέβαια, ακόμα και σε αυτές τις περιπτώσεις οι γονείς είχαν έντονη αγωνία για το αν θα καταφέρουν να ανταποκριθούν στις οικονομικές απαιτήσεις. Γι’ αυτό και σε αυτές τις περιπτώσεις απέφυγαν όσο μπορούσαν τις ακριβές και τις τουριστικές πόλεις όπου τα ενοίκια είναι στα ύψη.
Είναι σίγουρο πως οι σπουδές συνεχίζουν να είναι πάντα πολυπόθητος στόχος για την ελληνική οικογένεια αλλά τα γεγονότα δείχνουν πως είναι ένα οικονομικό βάρος που δεν μπορεί να σηκώσει εύκολα και αυτός θα είναι ένας καθοριστικός παράγοντας τα επόμενα χρόνια στη συμπλήρωση του Μηχανογραφικού.