Πολιτισμός

Στη «Χρυσή λίστα 2020» το βιβλίο για παιδιά «Ποιήματα-Σχήματα» από την Αγγελική Θάνου

Η προ μηνών συνεργασία της συγγραφέως-εκπαιδευτικού Αγγελικής Θάνου με τον ζωγράφο Δημήτρη Μοράρο «σφραγίστηκε» από λέξεις και χρώματα και το αποτέλεσμα ήταν μοναδικό, με την ποιητική της συλλογή με τίτλο «Ποιήματα-Σχήματα» να κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή στα τέλη του περασμένου έτους. Το βιβλίο πρόσφατα συμπεριλήφθηκε στη «Χρυσή λίστα 2020» των βιβλίων για παιδιά τεσσάρων έως επτά ετών από την ηλεκτρονική πύλη Elniplex.

Οι «Χρυσές λίστες» έχουν καθιερωθεί στο εν λόγω εκπαιδευτικό portal, που είναι ευρέως γνωστό στους λογοτεχνικούς κύκλους. Φέτος ήταν η τρίτη κατά σειρά χρονιά που ανακοινώθηκαν, με την κ. Θάνου να μην κρύβει την ικανοποίησή της για τη διάκριση του τελευταίου βιβλίου της. «Ήταν ένα πολύ καλό νέο. Πραγματικά. Μου έδωσε μεγάλη χαρά», εξομολογήθηκε με περισσή ειλικρίνεια από το Σουτραλί, όπου διαμένει τον τελευταίο καιρό λόγω της καραντίνας.

Το τόλμημα της κ. Θάνου να πειραματιστεί με σχηματικά ποιήματα, τα οποία είναι γραμμένα με τέτοιο τρόπο, ώστε οι στίχοι τους να σχηματίζουν γραφικές παραστάσεις, σε συνδυασμό με την εξαιρετική εικονογράφηση που έγινε από τον Δημήτρη Μοράρο, ήταν τα δύο βασικά σημεία-κλειδιά για την αναγνώριση του βιβλίου της, που βρέθηκε στα ράφια των βιβλιοπωλείων πριν λίγο καιρό.

«Οι στίχοι δημιουργούν εικόνα. Όταν το περιεχόμενο του ποιήματος σχηματοποιείται, μετατρέπεται σε ένα είδος που το λατρεύουν τα παιδιά και οι μεγάλοι, τολμώ να πω. Έχει τόση δύναμη η εικόνα και προσελκύει τα παιδιά σ’ αυτό το ιδιαίτερο και λίγο παραμελημένο είδος της λογοτεχνίας», ανέφερε η κ. Θάνου για το «πάντρεμα» λόγου και εικόνας στα «Ποιήματα-Σχήματα», ενώ στη συνέχεια επισήμανε ότι ήταν το μοναδικό βιβλίο ποίησης στη σχετική λίστα του portal Elniplex: «Φέτος πρόσθεσαν την κατηγορία ποίησης και συμπεριέλαβαν το δικό μου βιβλίο, για το οποίο απ’ ό,τι γνωρίζω, δεν υπάρχει άλλο αντίστοιχο στην ελληνική βιβλιοπαραγωγή. Είναι πρωτότυπο».

Εξυπακούεται πως η διάκριση απέδειξε ότι μια δημιουργική συνεργασία, όπως συνέβη με τον Δημήτρη Μοράρο, μπορεί να κάνει θαύματα… «Η αλήθεια είναι πως «απογείωσε» το βιβλίο. Τα εικαστικά του κοσμήματα, αλλά και τα σχηματικά ήταν δύσκολο να αποδοθούν μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή. Οπότε όπως οι παλιότεροι, έκανε τα περισσότερα στο χέρι. Εάν ανατρέξουμε στη βιβλιογραφία, όλα τα σχηματικά ποιήματα που έχουν εκδοθεί στο παρελθόν, όπως του Σεφέρη για παράδειγμα, έχουν γίνει χειρόγραφα με κεφαλαία γράμματα. Η συνεργασία μας ήταν πραγματικά ενδιαφέρουσα. Ο Μοράρος είναι ένας άνθρωπος συνεπέστατος και πολύ εργατικός. Το ψάχνει πολύ, θα κάνει πολλά σχέδια μέχρι να καταλήξει σ’ εκείνο που θέλει και πιστεύω ότι έπαιξε κι αυτό τον ρόλο του, πέρα από την ιδέα που ήταν καινοτόμα».

Η κυκλοφορία του βιβλίου συνέπεσε και με την αλλαγή της εκδοτικής «στέγης» για την κ. Αγγελική Θάνου, που αποκάλυψε μάλιστα για τη νέα συνεργασία της: «Ήταν δύσκολο να βρω εκδοτικό οίκο γι’ αυτό το εγχείρημα. Δεν πείθονταν για την αναγκαιότητα της έκδοσης. Άλλοι το θεωρούσαν κοστοβόρο, ενώ άλλοι επειδή θεωρούν την ποίηση μία τέχνη αρκετά υποτιμημένη, συνάντησα κλειστές πόρτες. Στις εκδόσεις Πηγή, με το που το είδαν, ενθουσιάστηκαν κι έτσι φτάσαμε στην έκδοση».

Η διδάκτορας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, η οποία αυτή την εποχή δουλεύει πάνω στο επόμενο βιβλίο της -μία συλλογή διηγημάτων που στηρίζεται σε προσωπικές ιστορίες και βιώματα-, με αφορμή την ενασχόλησή της με σχηματικά ποιήματα, τόνισε πως μπορούν να φέρουν τα παιδιά πιο κοντά στην ποίηση: «Το σπουδαίο είναι ότι μόλις έρθουν κοντά μ’ αυτόν τον τύπο ποίησης, μπορούν πολύ εύκολα οποιαδήποτε ποιήματα να τα αναγράφουν σχηματικά. Ειδικά αυτές τις μέρες που χρειάστηκε να συμβάλλουμε όλοι στα εκπαιδευτικά προγράμματα που έγιναν, για να προχωρήσει η ύλη των παιδιών, πολλές νηπιαγωγοί απευθύνθηκαν σε μένα. Αξιοποιήσαμε ποιήματα που θα συναντήσουν αργότερα στο Δημοτικό. Ένα από τα ποιήματα που συναντούν στην πρώτη τάξη, είναι το «Αχ και να ‘μουν αχινός». Όλοι οι στίχοι έγιναν αγκαθάκια του αχινού. Έτσι το παιδί παρατηρεί και δουλεύει σε μία φόρμα ποίησης που απαιτεί ακριβώς αυτό: Την αυτοσυγκέντρωση. Και το κάνει με χαρά, αφού η εικόνα παίζει ρόλο».

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το