Άρθρα

“Έτοιμοι να αναλάβουμε τα «ηνία», κάνοντας πράξη όσα υποσχεθήκαμε, με άλλη φιλοσοφία πολιτικής”

του Τριαντάφυλλου Παπαϊωάννου*

Φίλες και φίλοι
Αυτό είναι το τελευταίο άρθρο μου μέχρι τις 26 Μαΐου. Σταματάω τη δημόσια επικοινωνία μας έως την εκλογική αναμέτρηση «από επιλογή».
Εδώ και περίπου δύο εβδομάδες προσπάθησα με τα άρθρα μου να σας καταθέσω τις απόψεις μου και τις προτάσεις μου σε πολλά σοβαρά θέματα που αφορούν όλους μας. Σκοπός μου ήταν να γνωρίζεται από πριν «θέσεις μου» για το Νομό μας και αυτό να είναι το κριτήριο για το αν θα με ψηφίσετε ή όχι.
Φυσικά υπάρχουν και πολλά θέματα για τα οποία δεν πρόλαβα να μιλήσω.
Το αρνητικό μου στο γράψιμο είναι ότι τα κείμενά μου είναι μεγάλα και κουραστικά (έτσι λένε οι φίλοι μου) όμως συνεχίζω «από άποψη» να γράφω με τον ίδιο τρόπο γιατί θέλω όποιοι (έστω λίγοι) μπουν στον κόπο να τα διαβάσουν να καταλάβουν ακριβώς την άποψή μου αλλά και τις προτάσεις μου στο συγκεκριμένο θέμα.
Θα μπορούσα να γράψω επιγραμματικά για δρόμους, αεροδρόμια, λιμάνια, χιονοδρομικά, δημόσια κτήρια κλπ κλπ βάζοντας μπροστά ένα «θα». Να υποσχεθώ και λίγα στη Νέα Ιωνία και λίγα στο Πήλιο λίγα στον Αλμυρό κλπ μόνο και μόνο για ψηφοθηρικούς λόγους.
Δεν πρόκειται ποτέ να ακούσετε από εμένα επιγραμματικές και αόριστες υποσχέσεις για θέματα χωρίς παράλληλα να καταθέτω και προτάσεις για το πώς αυτά θα υλοποιηθούν.
Το αρνητικό για τον Νομό μας είναι ότι υπάρχουν έργα πνοής (για να μην πω ζωής) τα οποία θα έπρεπε να έχουν υλοποιηθεί εδώ και χρόνια.

Παράδειγμα: Είναι δυνατόν μετά από τόσα χρόνια να μην έχει υλοποιηθεί ένας σωστός δρόμος από Βόλο στα Χάνια ή έστω τμήματα που να παρακάμπτονται οι οικισμοί; Είναι «χάλι» αυτό να ανεβαίνει νταλίκα ή λεωφορείο χρησιμοποιώντας ένα δρόμο που μέσα στους οικισμούς ίσα που χωράει να περάσουν δύο ΙΧ αυτοκίνητα;
Να μην υπάρχει ένας σωστός περιφερειακός δρόμος στην πόλη μας;
Να μην υπάρχει ένα λιμάνι στην πόλη με σοβαρές υποδομές; Ένα σύγχρονο λιμάνι στον Άγιο Ιωάννη Πηλίου που να μπορεί να συνδεθεί ακτοπλοϊκά με τη Θεσσαλονίκη και τα νησιά; Τώρα θα μου πείτε εδώ υπάρχουν ακόμη χωριά που πίνουν νερό από σωλήνες αμιάντου, δεν υπάρχει Βιολογικός σε κανένα παραθαλάσσιο οικισμό που δέχονται χιλιάδες επισκέπτες, θα υπάρχουν σύγχρονοι δρόμοι και λιμάνια;
Όλα αυτά με «θα» δεν γίνονται. Χρειάζεται βούληση, ιεράρχηση έργων και διασφάλιση πόρων για την υλοποίησή τους.
Όλα είναι θέμα νοοτροπίας αυτών που κατέχουν τις θέσεις ευθύνης.
Έχω πει ξανά ότι σε όλες τις βαθμίδες της αυτοδιοίκησης η νοοτροπία είναι όλοι να τρέχουν να καταθέσουν προτάσεις σε οποιοδήποτε πρόγραμμα έργων και αν προκηρυχθεί έτσι ώστε να προλάβουν την έγκριση άσχετα αν αυτό το έργο είναι πρώτης ή τελευταίας προτεραιότητας για την περιοχή τους. Αυτή η νοοτροπία οδηγεί σε κατασκευή έργων δεύτερης και τρίτης προτεραιότητας χωρίς να αποδίδουν τα αναμενόμενα.

Παράδειγμα: Πρώτα αντικαθιστούμε τα παλιά καρκινογόνα δίκτυα ύδρευσης. Πρώτα διασφαλίζουμε νερό για άρδευση των αγροτικών εκτάσεων. Δηλαδή πρώτα δίνουμε κίνητρα και δυνατότητες να μείνουν οι νέοι στον τόπο τους και μετά δαπανούμε χρήματα να φτιάξουμε για παράδειγμα μια αθλητική υποδομή για να αθλούνται τα παιδιά αυτών των ζευγαριών που έμειναν στον τόπο τους. Αν δεν λειτουργήσουμε έτσι, ποια παιδιά θα πάνε στην αθλητική υποδομή που φτιάξαμε;
Μία άλλη εξίσου σημαντική αρνητική νοοτροπία μας είναι να κατασκευάζουμε έργα και μετά να τα αφήνουμε στην τύχη τους. Ξέρεται ότι όσο σημαντικό είναι να κατασκευασθεί ένα έργο άλλο τόσο σημαντικό είναι να υπάρχει από την αρχή προγραμματισμός για το πως θα το λειτουργήσει και ποιος θα αναλάβει τα έξοδα συντήρησης.
Παράδειγμα: Πανθεσσαλικό Στάδιο και περιμετρικές εγκαταστάσεις. Είναι κανείς ικανοποιημένος τόσο από τον τρόπο λειτουργίας όσο και από τον τρόπο συντήρησης;
Λίμνη Κάρλα. Ξέρει κανείς σήμερα ποιος έχει την ευθύνη λειτουργίας, και συντήρησης του έργου; Προσέξτε όχι ποιος ανέλαβε (το Μάιο του 2014) την αποπεράτωση των εργολαβιών. Ξέρει κανείς αν ανέλαβε κάποιος Φορέας τη διαχείριση του νερού, της αλιείας, της τουριστικής εκμετάλλευσης κλπ κλπ
Ήταν από τα λίγα έργα που υπήρχε πρόβλεψη από την αρχή ποιος θα τα αναλάβει όλα αυτά (ο Φορέας Διαχείρισης Κάρλας) αλλά ακόμη περιμένουμε να του δώσουν τις αρμοδιότητες και τους πόρους. Προς το παρόν ακόμη (πέρασαν10 χρόνια) «καμαρώνουμε» τη λίμνη από μακριά και περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει.

Όλα είναι θέμα νοοτροπίας και απαρχαιωμένων πρακτικών που δεν λέμε να ξεκολλήσουμε.
Αφού λειτουργήσαμε πολλά χρόνια με τέτοιες νοοτροπίες και πρακτικές στο τέλος μας έφεραν και την οικονομική κρίση και μας αποτελείωσαν. Όλα αυτά που περάσαμε εδώ και σχεδόν 10 χρόνια με την οικονομική κρίση μας έκαναν να χάσουμε την αισιοδοξία μας, την αυτοπεποίθηση μας, την όρεξη για δημιουργία. Νευριάσαμε και τα βάλαμε με όλους και με όλα. Δεν ακούμε τίποτα και από κανένα ειδικά από τους πολιτικούς όλων των βαθμίδων. Κλεισθήκαμε στο «καβούκι» μας και κοιτάζει ο καθ ένας μας πώς θα επιβιώσει χωρίς να νοιάζεται ή χωρίς να μπορεί να νοιάζεται για τον διπλανό του. Χιλιάδες νέοι (οι περισσότεροι επιστήμονες) έφυγαν στην ξενιτιά για να βρουν την τύχη τους. Εκτός των άλλων όλα αυτά προκάλεσαν την άνοδο δυνάμεων που εκπροσωπούν ακραίες απόψεις τόσο στη χώρα μας όσο και στην Ευρώπη. Προσωπικά δυσκολεύομαι να δεχθώ ότι μπορεί να συμβαίνουν όλα αυτά στη Χώρα μου που γέννησε τη Δημοκρατία και δίδαξε Πολιτισμό.

Φίλες και Φίλοι Ήρθε η ώρα να προσπαθήσουμε για την Αλλαγή.
Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Πρέπει να αρχίσουμε από την αρχή «αλλάζοντας» πρώτα απ όλους τους εαυτούς μας. Στη συνέχεια να στείλουμε στο σπίτι τους όλους αυτούς τους «επαγγελματίες πολιτικούς» που εμείς τους συντηρούμε τόσα χρόνια στο προσκήνιο και να φέρουμε στη θέση τους καινούργιους με νέες ιδέες, νέες νοοτροπίες και πρακτικές. Στη συνέχεια πρέπει να βοηθάμε καθημερινά αυτούς που επιλέξαμε αλλά και να τους ελέγχουμε να μπορέσουν να πετύχουν στο έργο τους.
Εύχομαι και ελπίζω η Περιφέρεια Θεσσαλίας στην οποία για πρώτη φορά (μετά από την μακρόχρονη ενασχόλησή μου στο Δήμο) έθεσα υποψηφιότητα ως Περιφερειακός Σύμβουλος να είναι το παράδειγμα για την Αλλαγή.
Το παράδειγμα με τη «στάση ζωής» και «άλλη φιλοσοφία πολιτικής» το δίνει ο επικεφαλής του συνδυασμού μας Καθηγητής Χειρουργός Κος Νίκος Τσιλιμίγκας.
Τουλάχιστον προσωπικά πείσθηκα γι αυτό και αποφάσισα να «συστρατευθώ» μαζί του. Όμως αυτό δεν αρκεί. Πρέπει να πεισθείτε και εσείς που θα κλιθείτε σε λίγες μέρες να επιλέξετε τους εκπροσώπους σας.
Παρακαλώ σκεφθείτε: Ποιο άλλο βιογραφικό αλλά και «στάση ζωής» όπως του διακεκριμένου Καθηγητή καρδιοχειρουργού πρέπει να έχει κάποιος για τη διεκδίκηση της θέσης του Περιφερειάρχη Θεσσαλίας;

Για όσους ανησύχησαν και συνεχίζουν να ανησυχούν βλέποντας το συνδυασμό μας είτε να υλοποιεί με διαφορετικό τρόπο την προεκλογική του εκστρατεία είτε να μην βρίσκεται στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων στα ράδια και τις τηλεοράσεις με βαρύγδουπες δηλώσεις πρέπει να γνωρίζουν ότι αυτή είναι μία συνειδητή στάση του συνδυασμού μας γιατί όπως ανέφερα έχουμε όλοι μας άλλη φιλοσοφία πολιτικής. Είναι ένα παράδειγμα ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι.
Φίλες και Φίλοι
Αυτή ήταν η τελευταία δημόσια επικοινωνία μας.
Όπως έχω πει ξανά ζητώ να με ψηφίσετε μόνο για τις απόψεις μου και για κανένα άλλο λόγο.
Για όσους δεν έτυχε να διαβάσουν. Τις θέσεις – απόψεις μου θα τις βρείτε στο
fb: Παπαϊωάννου Τριαντάφυλλος.
Εύχομαι στους συναδέλφους συνυποψήφιους και ιδιαίτερα τους νέους (όχι κατ ανάγκη σε ηλικία αλλά σε απόψεις) καλή επιτυχία μέσα από την καρδιά μου.
Υπόσχομαι ότι όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα, προσωπικά θα συνεχίσω να συμμετέχω στα κοινά γιατί όπως έχω πει ξανά η σημαντικότερη θέση είναι αυτή του «ενεργού πολίτη».

*Υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος με το συνδυασμό του Νίκου Τσιλιμίγκα

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το