Από παιδί ονειρευόταν να εκφράζει δυνατά τις σκέψεις και τα όνειρά του… Από μικρός ήθελε να επικοινωνεί με τους διπλανούς του και να κοινωνεί ό,τι γέμιζε το μυαλό και την καρδιά του… Κι αυτήν την αγάπη την διέκριναν οι δάσκαλοι και οι συμμαθητές του, την αφουγκράστηκαν οι γονείς του που του έδωσαν τη δυνατότητα να αναδείξει τη δύναμη των εκφραστικών του μέσων. Για τον Θανάση Καφενταράκη, τον νέο ηθοποιό που πριν από χρόνια επέλεξαν ανάμεσα σε πολλά παιδιά να πάρει μέρος σε ταινία που θα γυριζόταν στο Πήλιο και δεν πραγματοποιήθηκε εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, καθώς ήταν φιλόδοξη και πολυδάπανη παραγωγή, ο δρόμος είχε ήδη ανοίξει κι εκείνος απλά τον ακολούθησε. Με σπουδές στη Σχολή του Θεάτρου Τέχνης του Κάρολου Κουν, συνεργασίες και συμμετοχές σε θεατρικές παραστάσεις ο νεαρός Βολιώτης μιλά για τα σχέδια και τα όνειρά του, για όσα έγιναν και αυτά που προσδοκά να γίνουν… Έχοντας μόλις γυρίσει από τη Γαλλία και το Φεστιβάλ Τεχνών της Αβινιόν ο Θανάσης Καφενταράκης στο περιθώριο μιας μικρής ανάπαυλας έδωσε απαντήσεις σε ερωτήσεις που αφορούν στο χθες και το αύριο της καλλιτεχνικής του δράσης στο σήμερα απολαμβάνοντας από το Πήλιο την ομορφιά της γενέθλιας γης…
Ηθοποιός σημαίνει φως… έλεγε μεταξύ άλλων ο Μάνος Χατζιδάκις… Σήμερα 59 χρόνια μετά τι σημαίνει ηθοποιός για εσάς και τι για τους άλλους;
Ηθοποιός είναι ο άνθρωπος που δεν διστάζει να δοκιμάσει το σώμα του κάτω από συνθήκες μεγάλης πίεσης και το μυαλό του κάτω από βαριές καταστάσεις. Τώρα για το κοινό, ο ηθοποιός μπορεί να είναι πολλά πράγματα. Ελπίζω μόνον το κοινό να καταλάβει την αναγκαιότητα της ύπαρξής του.
Υπήρχε από παιδί μέσα σας η λαχτάρα να γίνετε ηθοποιός και με ποια εσωτερική ώθηση οδηγηθήκατε στην απόφαση αυτή;
Η αλήθεια είναι πως από πολύ μικρό παιδί είχα μια ιδέα για το τι θα κάνω όταν μεγαλώσω. Νομίζω άρχισα να συνειδητοποιώ ότι αγαπάω το θέατρο όταν σταμάτησα το ποδόσφαιρο για να κάνω περισσότερο θεατρικό παιχνίδι ως παιδί.
Δώστε μας την εικόνα σας από παιδί: Συμμετείχατε σε ομάδες θεάτρου, παίζατε ή αλλιώς κάνατε τον ηθοποιό ή ξαφνικά μια ημέρα είπατε «θα γίνω ηθοποιός»;
Όπως είπα και παραπάνω, από πολύ μικρή ηλικία γράφτηκα σε μια εξαιρετική θεατρική ομάδα Τα θεατροταξίδια. Εκεί οι πρώτοι μου δάσκαλοι, ο κύριος Δημήτρης και η κυρία Βάσω, μας μάθαιναν την πιο τρυφερή και αθώα πλευρά του θεάτρου. Νομίζω αν ένας άνθρωπος έχει μια καλλιτεχνική φύση και γνωρίσει αυτούς τους ανθρώπους, σίγουρα θα θέλει να συνεχίσει το ταξίδι του μαζί τους. Το δικό μου ξεκίνησε στα τέλη του Δημοτικού έως τα τέλη Λυκείου.
Ποιος και τι τελικά έπαιξαν ρόλο στην απόφασή σας αυτή; Ποιοι στάθηκαν αρωγοί και ποιοι την εμπόδισαν;
Ο μεγαλύτερος αρωγός στη συνεχή αυτήν προσπάθεια να υπάρχω ως ηθοποιός είναι ο πατέρας μου και η μητέρα μου. Χωρίς την οικογένειά μου ίσως ακόμα και εγώ που το ήθελα όσο τίποτα άλλο, να είχα αρχίσει να αμφιβάλλω. Τους οφείλω ένα τεράστιο ευχαριστώ.
Σπουδάσατε στη Σχολή του Θεάτρου Τέχνης Κάρολου Κουν… Σας δικαίωσε η επιλογή σας όσον αφορά στις σπουδές;
Αρχικά το Θέατρο Τέχνης ήταν για μένα η είσοδός μου στην ενήλικη ζωή. Στα δεκαοχτώ μου πίστευα ότι ήμουν έτοιμος για τον κόσμο των μεγάλων, όπως καταλαβαίνετε αυτό ήταν λάθος. Ευτυχώς δυσκολεύτηκα μόνο τους πρώτους μήνες, καθώς είχα εξαιρετικούς καθηγητές και πάρα πολύ καλούς συμμαθητές. Το Θέατρο Τέχνης είναι μια σχολή, η οποία μπορεί να σου δώσει πολλά εφόδια για το μέλλον. Δύο χρόνια μετά τη σχολή έχω συνειδητοποιήσει πόσο τυχερός είμαι που γνώρισα καθηγητές με τεράστια πείρα πάνω στο θέατρο και μεγάλη όρεξη να μεταλαμπαδεύσουν στους μαθητές τους όλες αυτές τις γνώσεις που έχουν αποκομίσει από την πολυετή πείρα τους στο επάγγελμα. Είναι μια σχολή για εργάτες. Σίγουρα είμαι πολύ περήφανος που κατάφερα να αποφοιτήσω από τη δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης.
Υπάρχει η φήμη ότι στη Σχολή του Κουν κυριαρχεί η αυστηρότητα στις επιλογές και στα μελλοντικά σχέδια. Είστε δεσμευμένος όσον αφορά στον προγραμματισμό σας;
Σίγουρα στο Θέατρο Τέχνης κυριαρχεί μια αυστηρότητα, ουδέποτε όμως, οι καθηγητές μας, στάθηκαν εμπόδιο στα μελλοντικά μας σχέδια. Τα τρία χρόνια που ένας φοιτητής σπουδάζει στο Θέατρο Τέχνης, η σχολή τού απαγορεύει την οποιαδήποτε καλλιτεχνική ανασχόληση πέραν του Θεάτρου Τέχνης και αυτό γίνεται για να προστατευθούμε, καθώς είμαστε άπειροι.
Την εποχή του κορωνοϊού ζήσατε και (ζείτε) την απόλυτη αναγκαστικά απραξία. Πώς τη διαχειριστήκατε;
Ευτυχώς την περίοδο του κορωνοϊου είχα δίπλα μου τους φίλους μου και την οικογένειά μου. Κατάφερα αυτό το διάστημα να γυμναστώ περισσότερο, να διαβάσω περισσότερο και να με κατανοήσω περισσότερο.
Έχετε μπροστά σας ή υπόψη σας κάποια σχέδια ή προτάσεις για την επόμενη καλλιτεχνική περίοδο;
Υπάρχουν κάποια σχέδια, μουσικά κυρίως, για το μέλλον μαζί με τον αγαπημένο φίλο και συνάδελφο Πάρι Σκαρτσολιά, όπου ολοκληρώνουμε τον πρώτο μας μουσικό δίσκο. Είναι μια δουλειά τριών ετών που μπαίνει στην τελική ευθεία. Έχουν υπάρξει κάποιες συζητήσεις για την επόμενη καλλιτεχνική περίοδο, σκέφτομαι με μεγάλη σύνεση το ποιο θα είναι το επόμενο βήμα.
Γενικότερα και πέρα από τη φάση αυτή τι πιστεύετε ότι θα σας δώσει την ευκαιρία και κυρίως τη δυνατότητα να εκφραστείτε, να δώσετε το καλύτερο που έχετε ή που θα αποκτήσετε; Είναι οι σπουδές ή η πείρα, είναι η γνώση ή οι γνωριμίες;
Το επάγγελμά μας είναι ένα πάρα πολύ δύσκολο επάγγελμα, χρειάζεται να έχεις μεγάλη προσήλωση στον στόχο σου, δεν είμαι υπέρ του «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», αλλά του «συν Αθηνά και χείρα κινεί». Νομίζω για να καταφέρεις να εκφραστείς μέχρι τον στόχο σου, χρειάζεται βαθιά πίστη, υπομονή, αγάπη και ένα γερό στομάχι.
Ο χώρος αυτός περικυκλώνεται από φήμες και σκιές που γιγαντώθηκαν τη χρονιά αυτή… Τι και πώς εισπράττετε εσείς ως νέος ηθοποιός από τους μεγαλύτερους συναδέλφους σας; Πώς το αντιμετωπίζετε εσείς;
Είμαι πολύ χαρούμενος που μεγαλύτεροί μου συνάδελφοι δίνουν πλέον έναυσμα σε εμάς τα νέα παιδιά να μη φοβόμαστε να μιλήσουμε. Έχουμε ένα εξαιρετικό ΣΕΗ που ακούει όλους τους συναδέλφους. Ελπίζω αυτή η ευαισθησία και η κατανόηση που υπήρξε φέτος στους καλλιτέχνες από το κοινό, να συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια. Είμαστε δυνατοί, αλλά και πολύ ευαίσθητοι.
Ένας νέος ηθοποιός τι πρέπει να κάνει για να επιβιώσει αρχικά, για να κάνει αυτό που επιθυμεί στη συνέχεια και να κάνει τελικά τα όνειρά του πραγματικότητα;
Ένας νέος ηθοποιός πρέπει να στηρίζει τις (επαγγελματικές) επιλογές του όποιες και να είναι αυτές και να φέρει εις πέρας τις πρώτες αποστολές του.
Υπάρχει φιλία ή συνεργασία μεταξύ των ηθοποιών, υπάρχει εμπιστοσύνη και συναδελφοτικότητα;
Φυσικά και υπάρχει φιλιά μεταξύ ηθοποιών, όπως υπάρχει και στις υπόλοιπες δουλειές. Όλοι θέλουμε να αγαπήσουμε τις καριέρες μας, αλλά αυτό δεν στέκεται εμπόδιο, στο να δημιουργηθούν φιλίες. Η αγάπη δεν βλέπει χρώματα, φύλα, ηλικίες και επαγγέλματα. Εμπιστοσύνη πρέπει να υπάρξει, σε κάθε δουλειά που κάνουμε πρέπει να υπάρχει μια «αστική» ευγένεια.
Δώστε μας ένα πλάνο ιδεατό για το επόμενο εξάμηνο κι ένα που θα μπορούσε να υλοποιηθεί, να είναι πραγματοποιήσιμο…
Θα ήταν υπέροχο να μου γίνει μια πρόταση, να συμμετέχω σε μια μεγάλη παραγωγή του εξωτερικού και να γνωρίσω τους παιδικούς μου ήρωες και τα εφηβικά μου είδωλα από κοντά, όπως ο Αλ Πατσίνο. Ένα πραγματοποιήσιμο πλάνο θα ήταν να ανεβάσουμε μια ωραία θεατρική παραγωγή με φίλους ηθοποιούς και σκηνοθέτες.
Η ανασφάλεια που επιφέρει το επάγγελμα αυτό είναι ταυτόχρονα και ελιξίριο ζωντάνιας… Δεν έχετε μετανιώσει για την επιλογή σας αυτή να ζείτε με το συνεχές άγχος και την αγωνία της επόμενης φάσης;
Αναμφίβολα το άγχος και η πίεση που ασκεί το επάγγελμα, μας επηρεάζουν στις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Προσπαθώ να μην τα συγχέω μεταξύ τους, αλλά δεν το πετυχαίνω πάντα. Το ελιξίριο, ίσως, είναι η αλλαγή του περιβάλλοντος, των συναδέλφων και των συντελεστών. Για εμένα η κάθε δουλειά πρέπει να περικυκλώνεται από ασφάλεια και κατανόηση.
Είστε μια καλλιτεχνική οικογένεια. Εσείς ηθοποιός, η αδελφή σας σπουδάζει χορό, η μητέρα σας ζωγραφίζει κι ο πατέρας υποστηρίζει τις προσπάθειες όλων σας… Υπάρχει τελικά γονίδιο ή είναι θέμα τύχης και σύμπτωσης;
Η αλήθεια είναι πως οι καλλιτέχνες στην οικογένειά μου και το ευρύτερο φάσμα αυτής, ποικίλλουν. Δύσκολα κάποιος από εμάς ξέφευγε από τον καλλιτεχνικό αυτό δρόμο. Είμαι ευγνώμων για όλα αυτά τα καλλιτεχνικά ερεθίσματα που έχω πάρει από την οικογένειά μου και από τον πατέρα μου που στηρίζει τις προσπάθειες όλων.
Πείτε μας για την εμπειρία σας από τη Γαλλία και το Φεστιβάλ Τεχνών της Αβινιόν.
Με την παράσταση «Προμηθέας Δεσμώτης», σε σκηνοθεσία Τηλέμαχου Μουδατσάκη ταξιδέψαμε στη Γαλλία για να συμμετέχουμε στο Φεστιβάλ OFF της Αβινιόν. Ήταν δεκαπέντε γεμάτες μέρες θεάτρου. Ήταν μια πολύ μεγάλη εμπειρία για εμένα. Είδα, άκουσα και συμμετείχα σε ένα από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ θεάτρου.