Ο πατέρας Αθανάσιος Σκοπιανός, εφημέριος στον ιερό ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου στα Κανάλια, τον περασμένο μήνα εντόπισε έναν τραυματισμένο νεοσσό, που είχε πέσει από τη φωλιά μίας γερακίνας, ενός άγριου πτηνού που συναντάται στη λίμνη Κάρλα. Ο πολύτεκνος ιερέας, πατέρας επτά παιδιών, περιέθαλψε το πληγωμένο αρπακτικό, το οποίο τελικά κατέληξε στην Αθήνα, στο Κέντρο Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής του συλλόγου «ΑΝΙΜΑ», μέχρις ότου είναι σε θέση να επιστρέψει στην άγρια φύση.
Λίγο έξω από τα Κανάλια, ακριβώς απέναντι από τον βυζαντινό ναό του Αγίου Νικολάου και πιο συγκεκριμένα στο ξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου, μία γερακίνα, όπως λέγεται το συγκεκριμένο είδος που διαβιεί στον βιότοπο της Κάρλας, είχε στήσει τη φωλιά της. Το αρπακτικό φώλιασε πάνω σ’ ένα δέντρο και γέννησε τρία αυγά. Ωστόσο, για τον έναν από τους τρεις νεοσσούς που εκκολάφτηκαν, η πτώση του από τη φωλιά λίγο έλειψε να του κοστίσει. Για καλή του τύχη, το νεογέννητο πτηνό εντοπίστηκε από τους εκκλησιαστικούς επιτρόπους και τον εφημέριο των Καναλίων. Ο παπα-Θανάσης, όπως τον φωνάζουν όλοι στο χωριό, όπου λειτουργεί εδώ και δεκαεννιά χρόνια, δεν χρειάστηκε να το σκεφτεί δεύτερη φορά. Περισυνέλλεξε το μικρό γεράκι, το οποίο μάλιστα έφερε κατάγματα στα φτερά από την πτώση. Έπειτα το φιλοξένησε σπίτι του, μέχρι που σε συνεργασία με τον Φορέα Διαχείρισης Κάρλας, φρόντισε για την αποστολή του νεοσσού στο «ΑΝΙΜΑ», έναν σύλλογο που έχει έδρα την Αθήνα και τη θέση της προέδρου κατέχει η Μαρία Γανωτή, η μεγαλύτερη από τα επτά παιδιά του σπουδαίου Βολιώτη φιλόλογου και συγγραφέα Κώστα Γανωτή.
Εν αναμονή της απελευθέρωσής του γερακιού στην άγρια φύση, ο κληρικός από την Αγριά, άνθρωπος με οικολογικές ανησυχίες, αλλά και πατρική προστατευτική διάθεση απέναντι σ’ ένα πλάσμα του Θεού, εξιστόρησε το περιστατικό διάσωσης του νεογέννητου αρπακτικού. «Γύρω στα τέλη Μαΐου, που είναι και περίοδος αναπαραγωγής για πολλά είδη στη λίμνη Κάρλα, βρήκαμε το μικρό γεράκι. Μαζί με τους επιτρόπους αντιληφθήκαμε την ύπαρξη μίας γερακοφωλιάς πίσω από το ξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου στα Κανάλια. Καμαρώναμε τη γερακίνα, έτσι όπως φρόντιζε τα μωρά της, μέχρι που μία ημέρα ανακαλύψαμε έναν νεοσσό από τους τρεις, πεσμένο στα έδαφος. Το πήραμε για να το περιθάλψουμε. Το κράτησα στο σπίτι για να μεγαλώσει λίγο και εξοικειώθηκε πολύ γρήγορα. Μέρα με τη μέρα, έτσι όπως το έβλεπα να φτεροκοπάει, ένιωθα χαρά μεγάλη. Όμως, επειδή χρειαζόταν πιο εξειδικευμένη φροντίδα, κρίναμε πως έπρεπε να μεταφερθεί σ’ ένα κέντρο περίθαλψης άγριων ζώων. Εξάλλου το πτηνό ήταν τραυματισμένο και για να πετάξει, πρέπει να είναι 100% υγιές. Απευθυνθήκαμε στο «ΑΝΙΜΑ», που ανέλαβε να το περιθάλψει», είπε, για να προσθέσει: «Πηγαίνει πολύ καλά, σύμφωνα με την ενημέρωση που έχουμε από την κ. Γανωτή. Και μόλις μάθει να πετάει, θα γίνουν οι διαδικασίες της επιστροφής του στην Κάρλα».
Ο ιερέας όσο διάστημα κράτησε το αρπακτικό στο σπίτι του, φρόντισε να εξοπλιστεί κατάλληλα. Προμηθεύτηκε μέχρι κι ένα σκληρό γάντι, ώστε να μπορεί το πτηνό να κάθεται στο χέρι του, δίχως να τον πληγώνει με τα νύχια του. Όπως ακριβώς πράττουν οι γερακάρηδες, δηλαδή οι εκπαιδευτές γερακιών. Η εκτροφή και εκγύμναση γερακιών στην περιοχή δεν ήταν κάτι άγνωστο. «Ας μην ξεχνάμε και το Γερακάρι, το χωριό της Αγιάς. H επικρατέστερη εκδοχή για την ονομασία του έχει να κάνει μ’ αυτό. Κτηνοτρόφοι εξέτρεφαν γεράκια για να προφυλάσσουν τα κοπάδια από φίδια και γεωργοί για να εξολοθρεύουν τα τρωκτικά που έκαναν ζημιές στα σιτηρά. Διατηρεί δεσμούς τεσσάρων χιλιάδων ετών με τον άνθρωπο. Η ιερακοθηρία, το κυνήγι δηλαδή με αρπακτικά, είναι αρχαία συνήθεια», τόνισε στη συνέχεια ο παπα-Θανάσης, ο οποίος με την πράξη του έστειλε το μήνυμα ότι αγαπάει και εκτιμάει τον τόπο όπου ζει με την οικογένειά του, αλλά και ότι σέβεται την άγρια ζωή.