Οι εκδόσεις Bell, τα βιβλιοπωλεία Public και οι Φίλοι Αθανασάκειου Αρχαιολογικού Μουσείου Βόλου υποδέχονται τη συγγραφέα Φραντζέσκα Μάνγγελ στον Βόλο, με αφορμή τα δυο της βιβλία, «Η νύχτα του Σάουιν» και «Καχαραμπού», αύριο Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου, στις 7 το απόγευμα, στο Public Βόλου.
Για θα βιβλία θα μιλήσουν η Κερασία Μπαρτζιώκα, πρόεδρος του Σωματείου Φίλοι του «Αθανασάκειου» Αρχαιολογικού Μουσείου Βόλου, ο Ηλίας Κουτσερής, δημοσιογράφος, πρόεδρος της Ένωσης Συλλόγων Γονέων Βόλου, και η Λιάνα Πασχούδη, καθηγήτρια Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας.
Η Φραντζέσκα Μάνγγελ γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Εφαρμοσμένες Τέχνες στην Αγγλία και επιστρέφοντας στην Ελλάδα εργάστηκε ως δημοσιογράφος και αρχισυντάκτρια, ενώ παράλληλα δίδασκε σε Εργαστήρι Ελευθέρων Σπουδών. Από το 2011 εργάζεται ως κειμενογράφος και μεταφράστρια. Το 2017 εκδόθηκε το πρώτο βιβλίο της «Η Νύχτα του Σάουιν», το οποίο και τιμήθηκε ως «μυθιστόρημα της χρονιάς» στην κατηγορία πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα των βραβείων Public. Το μυθιστόρημα «Καχαραμπού» είναι το δεύτερο βιβλίο της και αποτελεί το τελευταίο μέρος της διλογίας της Νύχτας του Σάουιν.
Συνέντευξη Χαριτίνη Μαλισσόβα
Η νύχτα του Σάουιν και το Καχαραμπού, δυο μυθιστορήματά σας, το δεύτερο συνέχεια του πρώτου. Θέλετε να μας δώσετε κάποια στοιχεία;
Πρόκειται για μία σύγχρονη ερωτική ιστορία με αφετηρία μια αρχαία κέλτικη γιορτή. Την 31η Οκτώβρη, νύχτα των αγαπημένων νεκρών, μία Ελληνίδα φοιτήτρια που ζει στη Βόρεια Αγγλία, περνά ένα παράξενο βράδυ με έναν άγνωστο άντρα. Η συνάντησή τους θα αλλάξει όλα τα δεδομένα της και θα τη στρέψει σε αυτό που πάντα αγαπούσε˙ την τέχνη. Χρόνια αργότερα, ως ανερχόμενη πλέον ζωγράφος, παρουσιάζει την πρώτη της έκθεση με τίτλο «Η νύχτα του Σάουιν» κι έπειτα εξαφανίζεται. Ο καλύτερός της φίλος την αναζητά σε Ελλάδα, Αγγλία και Σκωτία μέχρι που έρχεται αντιμέτωπος με μία σκοτεινή ιστορία παραισθήσεων και ένα μυστικό που στοιχειώνει το παρελθόν και των δυο τους.
Σε εκείνο το σημείο τελειώνει η «Νύχτα» αφήνοντας ανοιχτό το μεγαλύτερο ερώτημα: Πόσο καλά γνωρίζουμε τους πιο δικούς μας ανθρώπους; Εκείνους που κουβαλήσαμε μαζί χρόνια, ελπίδες, όνειρα και σκέψεις; Την απάντηση θα δώσει το Καχαραμπού παρασέρνοντας τους ήρωες σε ένα μυστηριώδες οδοιπορικό όπου το καλό, η αγάπη κι η ίδια η ζωή, θα δοκιμαστούν…
Παρόλο που είναι συνέχεια του πρώτου σας βιβλίου, ωστόσο διαβάζεται και το Καχαραμπού και από όσους δεν έχουν διαβάσει τη νύχτα του Σάουιν;
Το Καχαραμπού ξεκινά ακριβώς εκεί όπου τελειώνει η Νύχτα του Σάουιν, απαντώντας ένα προς ένα όλα τα ερωτηματικά που άφησε το φινάλε του πρώτου βιβλίου. Ουσιαστικά πρόκειται για μία ιστορία σπασμένη σε δύο κομμάτια. Και τα δύο σχοινοβατούν στον χρόνο, με τους ήρωες του πρώτου βιβλίου να αναδύονται από το σκοτάδι και το μυστήριο της Αγγλίας, στο φως και το πρωτόγονο της Αφρικής. Το Καχαραμπού λοιπόν είναι το κομμάτι του παζλ που έλειπε. Για να το ανακαλύψει και να το ζήσει κανείς προϋποθέτει να έχει διαβάσει τη Νύχτα και να γνωρίζει τα μυστικά της.
Ο χρόνος, στο μυθιστόρημά σας, αποκαλύπτει κρυμμένα μυστικά… Πότε είναι φίλος και πότε εχθρός μας ο χρόνος;
Ο χρόνος μπορεί να γίνει αμείλικτος για εκείνους που τον αψηφούν. Νομίζω πως δεν αρκεί να συμφιλιωθείς μαζί του για να γίνει φίλος του. Το πιο σημαντικό είναι να ζεις μια ζωή γεμάτη. Γεμάτη από στιγμές, ανθρώπους, εμπειρίες. Τότε καλοδέχεσαι μαζί τον χρόνο και τα όσα καινούργια φέρνει. Διαφορετικά υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να γυρίσεις το κεφάλι πίσω και να μαρμαρώσεις απ’ τον τρόμο των όσων άφησες να φύγουν.
Πότε καταλάβατε ότι θέλετε να ασχοληθείτε με τη συγγραφή;
Έγραφα πάντα. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Η συγγραφή είναι μία μοναχική διαδρομή που την ξεκινάς γιατί δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά. Είναι κομμάτι του εαυτού σου. Όταν είδα για πρώτη φορά αυτό το «κομμάτι» μου τυπωμένο κι άκουσα τον κόσμο να λέει πως τον κέρδισε, ένιωσα πως ίσως θα μπορούσα να παλέψω κι εγώ για μία μικρή θέση σε αυτό το μεγάλο που αποκαλούμε «ελληνική λογοτεχνία».
Τι σημαίνει για εσάς το να γράφετε βιβλία;
Ευτυχία και ευθύνη ταυτόχρονα. Πληρότητα επειδή καταπιάνομαι με αυτό που αγαπώ και με γεμίζει, αλλά και ευθύνη απέναντι στους αναγνώστες. Εκείνο που θα τους δώσω να είναι αποτέλεσμα αληθινής δημιουργίας και εκτεταμένης έρευνας. Να ψυχαγωγεί, αλλά και να προσφέρει κάτι ουσιαστικό στον άνθρωπο που μου κάνει την τιμή να ανοίξει το βιβλίο μου.
Το μυθιστόρημα είναι το πιο δημοφιλές, αλλά και το πιο χρονοβόρο λογοτεχνικό είδος. Πόσο χρόνο χρειαστήκατε για τη συγγραφή των βιβλίων σας;
Στο πρώτο βιβλίο δεν μπορώ πραγματικά να ορίσω το πόσο, γιατί επί χρόνια ασχολούμουν μαζί του ως χόμπι, στον ελεύθερό μου χρόνο, χωρίς να έχω ουσιαστικά σκεφτεί την έκδοση. Το Καχαραμπού το έγραψα μέσα σε δύο χρόνια. Είναι αυτή η ευθύνη που αναφέραμε και πιο πάνω. Ο κόσμος μου ζητούσε τη συνέχεια κι εγώ του ζήτησα με τη σειρά μου πίστωση χρόνου, ώστε να του δώσω ό,τι καλύτερο είχα.
Τι έχετε να πείτε σε όσους λένε πως υπάρχει υπερπαραγωγή ευπώλητων πλην όχι ποιοτικών μυθιστορημάτων;
Τα βιβλία ανήκουν σε όλους και κυρίως στους αναγνώστες. Εκείνοι ορίζουν τι θέλουν να διαβάσουν και είναι δικαίωμα προσωπικό του καθενός το τι τον ευχαριστεί, τι τον γεμίζει και τον ψυχαγωγεί. Δεν καταλαβαίνω λοιπόν όσους κρίνουν ένα βιβλίο από το ελαφρύ ή μη περιεχόμενό του. Ο κάθε συγγραφέας όπως και το κάθε βιβλίο έχουν το κοινό τους. Κι αυτό οφείλουμε να το σεβόμαστε. Προσωπικά αυτό που με ενδιαφέρει είναι να βελτιώσω τη γραφή μου και να προσφέρω στον κόσμο όμορφες ιστορίες. Όχι να κρίνω τον διπλανό μου, συγγραφέα ή αναγνώστη, για τη γραφή και τις επιλογές του.
Τι κάνει ένα βιβλίο να ξεχωρίζει;
Η αλήθεια του. Η ψυχή που έχει βάλει ο συγγραφέας μέσα. Πιστεύω πως κάθε ιστορία αποτελείται από δύο μέρη. Το ένα είναι τα χέρια που τη γράφουν και το άλλο τα μάτια που τη διαβάζουν. Όταν τα χέρια βάζουν αλήθεια και ψυχή, τα μάτια το αναγνωρίζουν. Οι αναγνώστες το αναγνωρίζουν. Και τότε την κάνουν δική τους. Την ξεχωρίζουν.
Ποια αξία θεωρείτε υπέρτατη;
Την καλοσύνη. Την εντιμότητα. Την ακεραιότητα.
Τι σημαίνει ευτυχία για εσάς;
Υγεία και χαμόγελο στους αγαπημένους μου. Ευημερία στη χώρα μου. Θάλασσα και τραγούδια.
Γράφετε κάτι καινούργιο;
Ναι, γράφω κάτι νέο και εντελώς διαφορετικό. Κάτι που με έχει συναρπάσει και στριμώξει ταυτόχρονα. Δεν μπορώ να πω πολλά γιατί δεν τα γνωρίζω ακόμη. Μόνο το ότι τον πρώτο λόγο παίρνει ο χρόνος, η ιστορία και το παράλογο των ανθρώπων.