Η Κουζίνα Αλληλεγγύης Βόλου που φέτος συμπλήρωσε δέκα χρόνια δράσης, αντέχει και στην περίοδο της πανδημίας, συνεχίζοντας να προσφέρει το κοινωνικό της έργο μέσα σε αντίξοες συνθήκες μεν, αλλά πάντα με τη διάθεση και το μεράκι των μελών της να βοηθήσουν τους ανήμπορους συμπολίτες.
Από την καραντίνα και μετά η Κουζίνα Αλληλεγγύης έχει διαφοροποιήσει εν μέρει το πλάνο λειτουργίας της, καθώς αντί να έρχονται οι εθελόντριες στον χώρο της επί της οδού Κοραή και να μαγειρεύουν εκεί, το κάνουν στα σπίτια τους, ετοιμάζοντας τις μερίδες φαγητού για να προσφερθούν στη συνέχεια τους άπορους.
Ο αγώνας είναι ακόμη πιο επίπονος, καθώς οι μερίδες στη συνέχεια θα μεταφερθούν στα σπίτια των άπορων. Με το τρίκυκλο η υπεύθυνη της Κουζίνας Αλληλεγγύης κ. Αγγελική Ιωαννίτη δεν το βάζει κάτω και αλωνίζει τον Βόλο, μεταβαίνοντας σε όλες τις γειτονιές, για να έχουν οι άποροι ένα πιάτο φαγητό.
Μιλώντας η ίδια στη διαδικτυακή εκπομπή «Θεσσαλία Παντού» ανέφερε πως «οι ανάγκες των άπορων για δωρεάν σίτιση από την εκδήλωση της πανδημίας και μετά έχουν αυξηθεί σημαντικά. Οι αιτήσεις για δωρεάν φαγητό για τον Σεπτέμβριο είναι πολύ περισσότερες. Επίσης πρόσθεσε πως λόγω της οικονομικής κρίσης έχει μειωθεί και η δυνατότητα του κόσμου να βοηθήσει οικονομικά τη δράση μας».
Μέχρι και την καραντινα από την Κουζίνα Αλληλεγγύης προσφέρονταν καθημερινά 150 μερίδες φαγητού. Και ήδη υπάρχουν ακόμη δεκατέσσερις αιτήσεις από άπορους που θέλουν να βοηθηθούν.
Όπως ανέφερε η κ. Ιωαννίτη, «από την πανδημία και μετά δεν προσφέρεται φαγητό από το κτίριο της Κουζίνας Αλληλεγγύης στην οδό Κοραή, καθώς οι εθελόντριες γυναίκες φοβόντουσαν να βγουν από τα σπίτια τους. Όσοι άποροι δεν μπορούν να μαγειρέψουν, τους πάμε το φαγητό πόρτα-πόρτα και όσοι μπορούν να μαγειρέψουν, τους πάμε ξηρά τροφή, όπως ένα πακέτο μακαρόνια ή ρύζι, για να ετοιμάσουν το φαγητό».
Η ίδια πρόσθεσε πως «υπάρχουν εθελόντριες της Κουζίνας Αλληλεγγύης που μαγειρεύουν στα σπίτια τους και το φαγητό μετά μοιράζεται σε άπορες οικογένειες. Τουλάχιστον 70 μερίδες φαγητού ετοιμάζονται στα σπίτια των εθελοντριών και προσφέρονται σε άπορους. Αυτές οι εθελόντριες βάζουν τον κόπο και τη διάθεση στηρίζοντας άπορους. Οι υπόλοιποι άποροι που μπορούν να μαγειρέψουν μόνοι τους στο σπίτι και το ξέρουμε αυτό, έρχονται μια φορά την εβδομάδα στην Κουζίνα Αλληλεγγύης, παραλαμβάνοντας τη σακούλα με τα τρόφιμα».
Μάλιστα συμπλήρωσε πως «στις πρώτες μέρες της καραντίνας τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα, καθώς ο κόσμος δεν έβγαινε έξω από το σπίτι του, τώρα τα πράγματα έχουν ομαλοποιηθεί». Βέβαια η Κουζίνα Αλληλεγγύης «ίσως χρειαστεί και μια οικονομική βοήθεια για να υπάρχει ένας μάγειρας που ανά πάσα στιγμή θα βρίσκεται στον χώρο για να μαγειρεύει και παράλληλα να στηριζόμαστε στους εθελοντές. Εξάλλου δεν έχουμε κάποια κρατική χρηματοδότηση και τα πάγια έξοδα τα πληρώνουμε μόνοι μας».
Η ίδια θα συνεχίζει με τον ίδιο ενθουσιασμό να πηγαίνει στα σπίτια των άπορων και να προσφέρει φαγητό από τη Νέα Ιωνία μέχρι και τη Νέα Δημητριάδα.
Ερωτηθείσα πώς επηρεάζει το εθελοντικό έργο η πανδημία, απάντησε με νόημα πως για να βοηθήσει κάποιος ως εθελοντής και συστηματικά, θα πρέπει να έχει και την κατάλληλη ψυχολογία.