Η Σεμίνα Διγενή γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Σιένα και Ηλεκτρονική Δημοσιογραφία στη Ρώμη. Υπήρξε μέλος της Ένωσης Ξένων Ανταποκριτών Ιταλίας STAMPA ESTERA. Εργάστηκε ως ελεύθερη ρεπόρτερ και αρθρογράφος στις εφημερίδες «Ελευθεροτυπία», «Αυγή», «Εξόρμηση», «Απογευματινή», «Έθνος της Κυριακής», «Αδέσμευτος Τύπος », «Real News», στην ιταλική «Avanti», στη Lifo.gr, στα ραδιόφωνα του ΣΚΑΪ, του ΑΝΤ1, του Δεύτερου Προγράμματος της ΕΡΤ, στον Real FM και σε πολλά περιοδικά.
Υπήρξε αρχισυντάκτρια, project manager, σκηνοθέτρια, εμπνεύστρια πολλών τηλεοπτικών projects που σημείωσαν μεγάλη επιτυχία και παρουσιάστρια δεκάδων εκπομπών στη δημόσια και ιδιωτική τηλεόραση από το 1982 μέχρι το 2009. Ανάμεσά τους οι εκπομπές «Τρεις στον αέρα», «Εδώ και σήμερα», «Μade in Greece», «Ιστορίες γι’ αγρίους», «Μηχανή του χρόνου», «Πες το στη Σεμίνα», «Άνθρωποι», «Ώρα Ελλάδος», «Αταίριαστοι», «Εντιμότατοι φίλοι», «Κοίτα τι έκανες», «Τοp Stories» κ.ά. Διετέλεσε, επίσης, διευθύντρια Προγράμματος του τηλεοπτικού σταθμού Alpha, σύμβουλος Προγράμματος στην ΕΡΤ, σύμβουλος Πολιτισμού του δημάρχου Πατρέων και παραγωγός ντοκιμαντέρ σε Αμερική, Κούβα, Γαλλία, Μ. Βρετανία, Κίνα, Μογγολία, Ν. Αφρική, Σρι Λάνκα, Γερμανία κ.ά.
Έχει βραβευτεί με 19 βραβεία για το έργο της στην ελληνική τηλεόραση και δημοσιογραφία. Διευθύνει το θεατρικό site onlytheater.gr. και το κανάλι της στο youtube είναι το #SeminaDigeniOfficial. Αρθρογραφεί στον Κυριακάτικο Ριζοσπάστη και δημιουργεί podcasts στα sites Real.gr και σε όλες τις πλατφόρμες και εκπομπές στο ραδιόφωνο του Real.fm.
Τον Νοέμβριο του 2018 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Πατάκη το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Κίτρινο Υποβρύχιο», τον Μάρτιο του 2020 «Οι Απείθαρχοι» από τις Εκδόσεις Κάκτος, τον Σεπτέμβριο του 2021 και τον Δεκέμβριο του 2022 οι «Αποδελτιώσεις Ι και ΙΙ» από τις Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή και τον Σεπτέμβριο του 2022 το «Felicità» από την Κάπα Εκδοτική.
Συνέντευξη
Χαριτίνη Μαλισσόβα
«Αποδελτίωση ΙΙ», ο τίτλος του βιβλίου σας που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή». Θέλετε να μας αποκαλύψετε κάποια στοιχεία του;
Νομίζω πως μπορώ να πω ότι και οι δύο «Αποδελτιώσεις» περιέχουν κάποιες συλλεκτικές συνεντεύξεις, αφού πολλές απ’ αυτές δεν υπάρχουν πια πουθενά. Όπως π.χ. η πρώτη ζωντανή τηλεοπτική συνέντευξη του Γ. Νταλάρα, το παρασκήνιο της εκπομπής με τον Δημήτρη Χορν, δυο σπάνιες εξομολογήσεις του Μίκη Θεοδωράκη και της Αλέκας Παπαρήγα, η πρώτη – μη ξεκαρδιστική – συνέντευξη του Χάρυ Κλυνν, οι αποκαλύψεις της Τάνιας Τσανακλίδου, της Χαρούλας Αλεξίου, του Πασχάλη Τερζή, το παράπονο της Άννας Καλουτά και του Στέλιου Καζαντζίδη, οι άγνωστες ιστορίες ζωής της Ειρήνης Παπά, του Γιώργου Μαρίνου, της Έλλης Λαμπέτη κ.ά.
Το βιβλίο περιέχει και συζητήσεις με σύγχρονα πρόσωπα, όπως ο Βασίλης Παπαβασιλείου, ο Πάνος Κατσιμίχας, ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, ο Γιάννης Στάνκογλου, ο Γιάννης Μετζικώφ, η Ελένη Ράντου κ.ά.
Πόσο σημαντικό είναι για έναν δημοσιογράφο να ταξινομεί το έργο του και να συγκεντρώνει τη δουλειά τόσων ετών σε ένα βιβλίο;
Ένας καλός συνάδελφος έγραψε πριν λίγες μέρες πως καταφέρνω να ζωγραφίζω δημοσιογραφικές προσωπογραφίες. Μου άρεσε πολύ, γι’ αυτό το αναφέρω, όπως μ’ αρέσει και το να κάνω ανασκαφές στο παρελθόν, για την αναζήτηση κρυμμένων διαμαντιών από τις ζωές των ανθρώπων που με ενδιαφέρουν. Έχω τη γνώμη, πως εμείς οι δημοσιογράφοι έχουμε υποχρέωση να καταγράφουμε και να διασώζουμε τον παλμό της εποχής μας, μέσα από τους ανθρώπους της. Ανθρώπους που έχουν αφήσει το στίγμα τους στην καλλιτεχνική, πολιτική και κοινωνική ζωή, γιατί μέσω αυτών φωτίζονται στιγμές της ιστορίας του τόπου μας ή και της παγκόσμιας ιστορίας.
Ποιο από τα πρόσωπα που αναφέρονται στο βιβλίο σας ήταν το πιο «δύσκολο» ως προς την προσέγγισή του;
Κανένα, απλώς για κάποιους, χρειάστηκε να περιμένω αρκετά μέχρι να το αποφασίσουν, όπως π.χ. ο Καντάφι, ο Καζαντζίδης, ο Χορν… Άσε που καμιά φορά οι «δύσκολοι» συνομιλητές συμβαίνει να είναι τελικά και οι πιο ενδιαφέροντες.
Και ποιο ήταν το πιο γοητευτικό πρόσωπο;
Δεν ξεχνιέται η γοητεία του Βιττόριο Γκάσμαν, του Χατζιδάκι, του Βέγγου, του Φελίνι, του Παύλου Σιδηρόπουλου.
Ποιος είναι ο απόηχος των πρόσφατων παρουσιάσεων του βιβλίου σας σε Στρασβούργο, Βρυξέλλες, αλλά και στην Αθήνα;
Ήταν πραγματικά συγκινητικό που την ημέρα του πρόσφατου σφοδρού χιονιά στην Αθήνα, ήρθε τόσος κόσμος στην παρουσίαση, ανάμεσά τους η αγαπημένη μου Μάγδα Φύσσα, ο Γιώργος Νταλάρας, ο Δημήτρης Κουτσούμπας, η Τάνια Τσανακλίδου, ο Γιάννης Μετζικώφ, ο Θέμης Πάνου, ο Άλκης Παναγιωτίδης, ο Άγγελος Παπαδημητρίου, ο Θέμης Καραμουρατίδης και πολλοί ακόμη.
Στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο ήταν εντυπωσιακή η προσέλευση και η θερμή ανταπόκριση των αναγνωστών. Ευχαριστώ πολύ τον κόσμο που ήρθε και στις δυο παρουσιάσεις και τους πρέσβεις μας Διονύσιο Καλαμβρέζο και Πάνο Μπεγλίτη για τη φιλοξενία και τα καλά τους λόγια για το βιβλίο. Ένα μεγάλο ευχαριστώ τέλος και στους ομιλητές, τον ευρωβουλευτή του ΚΚΕ Κώστα Παπαδάκη, την ποιήτρια Μαρία Πατακιά και τον δημοσιογράφο και συγγραφέα Παύλο Μεθενίτη.
Ήταν για εσάς γόνιμη, αναγνωστικά και συγγραφικά, η περίοδος της πανδημίας;
Βέβαια. Όχι μόνο γράφτηκαν βιβλία, αλλά δημιουργήθηκαν και ενδιαφέροντα podcasts που παρουσιάστηκαν σε όλες τις πλατφόρμες, καθώς και πλούσια αρθρογραφία. Διάβασα πολλά βιβλία, τα περισσότερα από τα οποία περιείχαν μελέτες και πληροφορίες για την εξελισσόμενη επανάσταση στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης. Μ’ ενδιαφέρει πολύ οτιδήποτε έχει να κάνει μ’ αυτόν τον νέο κόσμο που ανοίγεται μπροστά μας και δεν χορταίνω να ενημερώνομαι γι’ αυτά που μας περιμένουν.
Ποιο βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα και σας εντυπωσίασε;
Η «Αστική Δημοκρατία» του καθηγητή Γιώργου Ρούση, με ενθουσίασε.
Αγάπησα το «Άδειο Άλογο» του Παύλου Μεθενίτη και μ’ άρεσαν «Οι άνθρωποι της σιωπής» Αλμπέρτο Μολίνα Ροντρίγκεζ.
Ποια αξία θωρείτε υπέρτατη;
Την καλοσύνη! «Η καλοσύνη είναι αρετή των δυνατών ανθρώπων», μας έχει πει ο Χαλίλ Γκιμπράν. Πιστεύω πως την χρειαζόμαστε περισσότερο κι από την εξυπνάδα.
Το ευρύ κοινό σας γνώρισε μέσα από τις τηλεοπτικές εκπομπές σας. Αλήθεια, έχετε κλείσει οριστικά τον κύκλο σας στην τηλεόραση;
Αμετάκλητα. Δεν με αφορά πλέον η τηλεόραση. Μόνο το κανάλι μου στο youtube το Semina Digeni Official και το πραγματικά ανεκτίμητο υλικό που περιέχει και που φροντίζω να εμπλουτίζω συνεχώς.
Πώς βλέπετε τη νέα γενιά των δημοσιογράφων;
Με ιδιαίτερη τρυφερότητα, γιατί ξέρω πόσο δύσκολα περνάνε σε τόσο αντίξοες και -πρωτόγνωρες για το επάγγελμά μας – συνθήκες. Ζουν κι εργάζονται σε μια εποχή που στη δημοσιογραφία δεν επιτρέπεται να εκπληρώσει τον προορισμό της. Είναι πολλά και άγρια τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα νέα παιδιά στη δουλειά μας, όπου πολύ συχνά μεταβάλλονται σε πνευματικό προλεταριάτο.
Θα υπάρξει και τρίτος τόμος Αποδελτίωσης;
Το βλέπω να εξελίσσεται σε πολύτομη εγκυκλοπαίδεια (γέλια). Σκεφτείτε μόνο, πόσες συνεντεύξεις έχουν γίνει σε 40 χρόνια και ακόμη συνεχίζονται. Κάπου πρέπει να χωρέσουν…
Ασχολείστε με τη συγγραφή κάποιου νέου βιβλίου;
Δύο βιβλίων ταυτόχρονα! Της τρίτης «Αποδελτίωσης» και ενός άλλου βιβλίου, που έχω αγαπήσει πολύ. Διαδραματίζεται στη γειτονιά που μεγάλωσα στον Βοτανικό. Πρωταγωνιστούν πραγματικά πρόσωπα κι οι περισσότερες ιστορίες είναι αληθινές.
Όσοι μιλούν για το έργο σας λένε πως έχει στίγμα. Πρόσφατα ο σπουδαίος εικαστικός Γιάννης Μετζικώφ είπε ότι «είναι πολλά ο άνθρωπος και έστω και λίγο οφείλεις να τον αφουγκραστείς με την ευγένεια, με την ανθρωπιά που ταιριάζει να αντιμετωπίζεται κάθε άνθρωπος σε αυτόν τον κόσμο. Αυτό το έχουν οι συνεντεύξεις της Σεμίνας».
Μακάρι οι «Αποδελτιώσεις» μου να είναι χρήσιμες και για τις επόμενες γενιές, καθώς θα μπορούν να αποκτήσουν οι αναγνώστες για τα συγκεκριμένα πρόσωπα, όχι μια εγκυκλοπαιδική πληροφορία, αλλά – όπως είπε και ο κ. Μετζικώφ – «ένα άγγιγμα ψυχής, μια κατάθεση για το τι σημαίνει σημαντικό και τι μέσα σε μια πράξη σημαίνει σημαίνον».
Στις επερχόμενες εκλογές θα είστε υποψήφια βουλευτής με το ΚΚΕ στον Νότιο Τομέα της Αθήνας. Αισθάνεστε έτοιμη ν’ αφιερωθείτε στην πολιτική;
Δε σταμάτησα ποτέ, από τα 17 μου χρόνια να ασχολούμαι με την πολιτική, με κάθε τρόπο. Εξάλλου, «τα πάντα είναι πολιτική», έλεγε ο Τόμας Μαν. Το κακό και το επικίνδυνο είναι να είναι κάποιος – αυτό που στην αρχαία Ελλάδα, έλεγαν – ιδιώτης. Αδιάφορος δηλαδή για τα δημόσια πράγματα που νοιάζεται μόνο για την εξασφάλιση των δικών του συμφερόντων. Συνήθισα να νοιάζομαι για τον διπλανό μου, πιστεύω στην αλληλεγγύη και στη δικαιοσύνη. Κατεβαίνω στον μεγαλύτερο τομέα της Αθήνας, με τη σιγουριά ότι αγωνίζομαι στη σωστή πλευρά της ιστορίας, δίπλα στους έντιμους, τους ακέραιους και τους ασυμβίβαστους.
Ναι, είμαι έτοιμη ν’ αφιερωθώ σ’ αυτό που πιστεύω, σ’ έναν καλύτερο, δίκαιο κόσμο, σ’ έναν κόσμο στον οποίο δεν καταρρέουν το ένα μετά το άλλο, η υγεία, ο πολιτισμός, η οικονομία, η παιδεία, τα εργασιακά δικαιώματα, τα πάντα.
Τι έχετε να πείτε σ’ αυτούς που λένε δεν με ενδιαφέρει η πολιτική;
Θα έλεγα πως όταν κάποιος λέει δεν με απασχολεί η πολιτική, είναι σαν να λέει δεν με απασχολεί η ζωή. Άλλωστε αυτοί που δηλώνουν εναντίον της πολιτικής, καταντούν έρμαια της πολιτικής που τους επιβάλλεται.