Με την ταινία «Με διαβατήριο τη γοητεία» σε σκηνοθεσία Μιλάντ Αλαμί, συνεχίζονται οι προβολές της κινηματογραφικής κοινότητας του ΔΟΕΠΑΠ-ΔΗΠΕΘΕ του Δήμου Βόλου αύριο Δευτέρα 14 Οκτωβρίου στο Αχίλλειο με ώρα έναρξης 21.30. Την Παρασκευή 18 Οκτωβρίου στο Μεταξουργείο στη Ν. Ιωνία και τη Δευτέρα 21 Οκτωβρίου στο Αχίλλειο θα προβληθεί η ταινία «Πολύ αργά για να πεθάνουν νέοι» σε σκηνοθεσία Ντομίνγκα Σοτομαγιόρ (ώρα έναρξης 21.30).
«Με διαβατήριο τη γοητεία» – «The Charmer», Δανία, Σουηδία, 2017, σκηνοθεσία: Μιλάντ Αλαμί, σενάριο: Μιλάντ Αλαμί, Ίνγκεμποργκ Τόπσι, φωτογραφία: Σοφία Όλσον, μοντάζ: Ολίβια Νέεργααρντ Χολμ, μουσική: Μάρτιν Ντίρκοφ, πρωταγωνιστούν: Αρνταλάν Εσμαΐλι, Σόχο Ρεζανεχάντ, Λαρς Μπρίγκμαν. Διάρκεια 100 λεπτά.
Φοβούμενος την απέλαση από τη Δανία, ένας 30χρονος Ιρανός προσποιείται κάθε μέρα έναν άλλο εαυτό προσπαθώντας να γοητεύσει μία ακόμη γυναίκα, ώστε να τον παντρευτεί και να καταφέρει να ανανεώσει την άδεια παραμονής του που λήγει σε λίγες ημέρες. Σύντομα όμως το σχέδιό του αποκαλύπτεται από τη Σάρα, μια Ιρανή που ζει κι αυτή στη Δανία
Συναρπαστικό το ντεμπούτο του Αλάμι, ανακατεύει ψυχολογικό δράμα, ρομάντζο και τελικά θρίλερ, αφηγούμενο την ιστορία Ιρανού μετανάστη που προσπαθεί να μείνει στη Δανία μέσω λευκού γάμου.
«Πολύ αργά για να πεθάνουν νέοι» – «Too late to die young», Χιλή, Βραζιλία, Αργεντινή, Ολλανδία, Κατάρ, 2018, σκηνοθεσία: Ντομίνγκα Σοτομαγιόρ, σενάριο: Ντομίνγκα Σοτομαγιόρ, φωτογραφία: Ίντι Μπριόνες, μοντάζ: Καταλίνα Μαρίν Ντουάρτε, πρωταγωνιστούν: Ντέμιαν Χερνάντεζ, Αντάρ Ματσάντο, Μαγκνταλένα Τοτόρο. Διάρκεια 110 λεπτά.
H ιστορία της ενηλικίωσης δύο κοριτσιών και μαζί μιας ολόκληρης χώρας μέσα από μια υπαινικτική και πολυπρισματική ταινία που επιβεβαιώνει το ταλέντο της δημιουργού της, ως μιας από τις σημαντικότερες σκηνοθέτιδες της Λατινικής Αμερικής.
Μετά την πτώση του καθεστώτος Πινοσέτ πάνω από την πρωτεύουσα της Χιλής, στους πρόποδες των Άνδεων, βρίσκεται μια απομονωμένη κοινότητα, η οποία έχει αποκηρύξει τον σύγχρονο τρόπο ζωής κι επιβιώνει μόνο με τα απολύτως απαραίτητα. Εκεί μεγαλώνουν η Σοφία, ο Λούκας και η Κλάρα, δύο έφηβοι κι ένα 10χρονο κορίτσι που συνειδητοποιούν πως μπορεί η κοινότητα να τους προστατεύει από τους κινδύνους της πόλης, αλλά όχι από τα ανθρώπινα πάθη.
Μακριά από τα συνηθισμένα στιλ αφήγησης και πολύ κοντά στο λιγομίλητο βραδύκαυστο ύφος της πρώιμης Κλερ Ντενί («Chocolat», «Beau Travail»), η Ντομίνγκα Σοτομαγιόρ σκηνοθετεί έχοντας πλήρη έλεγχο του μέσου. Χωρίς πολλές εξηγήσεις και με τη δύναμη της εικόνας να έχει τον πρώτο λόγο, η σκηνοθέτις πλάθει μια ατμόσφαιρα ρεαλισμού με δόσεις ποίησης, που κουβαλά τη μελαγχολία μιας μπαλάντας.