του Γιάννη Σακκόπουλου*
Φέτος όπως και την προηγούμενη χρονιά, η κυβέρνηση προβαίνει σε αναθεωρήσεις, όλες προς τα κάτω, των αισιόδοξων προβλέψεών της για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, καθιστώντας τη χώρα μας, ουραγό στον ρυθμό ανάπτυξης ανάμεσα στα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης. Αναμενόμενο, από μία κυβέρνηση ορκισμένο εχθρό της ιδιωτικής Οικονομίας, που διαλύει στο διάβα της κάθε υγιές παραγωγικό κύτταρο της οικονομίας, μιας οικονομίας που περιμένει μάταια ανάπτυξη με capital controls και την υψηλότερη φορολογία μαζί με εισφορές στην Ευρώπη.
Πέρυσι όμως, όλα κύλησαν ευνοϊκά και για την ευρωπαϊκή και για την παγκόσμια οικονομία. Φέτος τα πράγματα γίνονται δύσκολα, καθώς η τιμή του πετρελαίου σκαρφαλώνει τα 70 δολ. το βαρέλι και η γερμανική οικονομία, η ατμομηχανή της Ευρωζώνης, ρίχνει τους ρυθμούς ανάπτυξής της.
Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί η κρίση στην Ιταλία, της τρίτης κατά σειρά οικονομίας στη ζώνη του ευρώ, με τις Βρυξέλλες να απαντούν σκληρά, «οι χρηματαγορές θα μάθουν τους Ιταλούς πώς να ψηφίζουν», δήλωσε ο επίτροπος Προϋπολογισμού Γκίντερ Έτιγκερ και κάπως έτσι, φερόμαστε ως πολίτες, από την Ευρώπη των Λαών στην Ευρώπη των Τραπεζών και των Αγορών.
Μέσα σε όλη αυτή την κρίσιμη διεθνή συγκυρία, η χώρα οδεύει στη λήξη του δανειακού της προγράμματος, αλλά όχι στο τέλος των δεσμεύσεων και των υποχρεώσεών της, με το δίλημμα να βγει μόνη της στις αγορές όπως πανηγυρίζει η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ή να καταφύγει σε ένα μεταβατικό διάστημα προστατευμένης οικονομίας, σε συνδυασμό με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα προσαρμογής.
Πραγματικά, η δεύτερη λύση, η οποία περιέχει στοιχεία της προληπτικής πιστωτικής γραμμής στήριξης, φαντάζει πολύ πιο ορθολογιστική και συνάδει με τις αρχές της Σοσιαλδημοκρατίας και του κοινωνικού Φιλελευθερισμού.
Έχουμε μπροστά μας νομοθετημένα μέτρα, θα είμαστε υπό αυστηρή εποπτεία, πριν λίγες μέρες ο υπ. Οικονομικών κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος συμφώνησε για νέο επικαιροποιημένο μνημόνιο (Supplemental Memorandum of Understanding) που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της Κομισιόν, για ποια περαιτέρω μέτρα ανησυχούμε και εμείς θέλουμε να βγούμε στις Αγορές με τη λύση της «καθαρής εξόδου», τη στιγμή που ο ESM δανείζει με επιτόκιο 1,5% και το δεκαετές μας ομόλογο είναι στο 4,4 %;
Μήπως, στην πραγματικότητα, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ανησυχεί για μεταρρυθμίσεις και δεσμεύσεις που θα έχουν κόστος όχι οικονομικό, αλλά πολιτικό που θα βάλουν σε κίνδυνο τον εκλογικό τους σχεδιασμό όπως ο περιορισμός του κομματικού – πελατειακού κράτους;
Με μία οικονομία ρηχή και ευάλωτη όπως η δική μας, που αγωνίζεται ακόμη να βγει από την προηγούμενη παγκόσμια κρίση, πώς είμαστε βέβαιοι ότι θα αντέξουμε σε μία αρκετά πιθανή, νέα διεθνή κρίση;
Μία κρίση που θα βρει τους Έλληνες χωρίς καταθέσεις, αδύναμες τράπεζες, με τις μεγάλες επιχειρήσεις να έχουν μεταφέρει τις διεθνείς τους δραστηριότητες εκτός Ελλάδος, με 500.000 Έλληνες να έχουν φύγει στο εξωτερικό και το πετρέλαιο να ανεβαίνει διαρκώς.
Τη στιγμή που ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ κρύβονται πίσω από τις λέξεις και δεν λένε την αλήθεια στον λαό, τη στιγμή που ο Έλληνας πρωθυπουργός εγκληματεί, μιλώντας για τέλος της λιτότητας και προετοιμάζεται για περαιτέρω φορολόγηση και νέες περικοπές συντάξεων, το Κίνημα Αλλαγής πρέπει να βγει ανοιχτά και να διαχωρίσει τη θέση του και να ζητήσει τη θωράκιση της οικονομίας και της χώρας.
*γραμματέα Ν.Ε. Μαγνησίας, μέλος της Γραμματείας του Τομέα Εθελοντισμού και Κοινωνικών Κινημάτων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.