Στο δημοτικό σχολείο της Βυζίτσας έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που ακούστηκε για τελευταία φορά το κουδούνι του διαλείμματος. Οι φωνές των μαθητών που αντηχούσαν στο προαύλιο αντικαταστάθηκαν από ευωδιαστές μυρωδιές, αφού πλέον στο παλιό πέτρινο κτίριο του χωριού στεγάζεται το εργαστήρι του Αγροτουριστικού Συνεταιρισμού Γυναικών Βυζίτσας «Εσπερίδες». Το ημερολόγιο έδειχνε Νοέμβριο του 2011, όταν δεκαπέντε γυναίκες του χωριού έριξαν στο τραπέζι την ιδέα της δημιουργίας του συνεταιρισμού. Έβγαλαν από τα συρτάρια τους τις παλιές συνταγές των γιαγιάδων και σε συνδυασμό με τα εξαιρετικής ποιότητας προϊόντα που παράγει η πηλιορείτικη γη, έδωσαν νέα «πνοή» στη Βυζίτσα. Πεντέμισι χρόνια αργότερα οι «Εσπερίδες» ακολουθούν τη δική τους συνταγή επιτυχίας, με βασικό συστατικό την αγάπη για την παράδοση.
Η κ. Θεοδώρα Κλείτσου κατέχει τη θέση της προέδρου στον Συνεταιρισμό από το ξεκίνημά του μέχρι και σήμερα. Η Πηλιορείτισσα παραγωγός, η οποία κατάγεται από τη Βυζίτσα, θυμήθηκε τα πρώτα βήματα των «Εσπερίδων» λέγοντας χαρακτηριστικά: «Το 2011 μαζευτήκαμε οι γυναίκες του χωριού και αποφασίσαμε να στήσουμε τον συνεταιρισμό. Στο ξεκίνημά μας θυμίζαμε περισσότερο μία παρέα. Τα πρώτα έξοδα καλύφθηκαν αποκλειστικά από τα μέλη. Δεν πήραμε επιχορήγηση. Έτσι ξεκινήσαμε δεκαπέντε γυναίκες. Η μικρότερη ήταν 20 ετών και η μεγαλύτερη 55 περίπου. Όλες από τη Βυζίτσα και ως επί το πλείστον ασχολούμασταν με οικοκυρικά και αγροτικές εργασίες. Υπήρχε μεγάλος ενθουσιασμός τότε και οποιοδήποτε εμπόδιο κι εάν συναντήσαμε, το ξεπεράσαμε τροχάδην…».
Πρωταρχικό μέλημα του νεοσύστατου συνεταιρισμού ήταν η ανεύρεση χώρου για την στέγασή του. Η λύση δόθηκε με την εκμετάλλευση του σχολείου του χωριού. «Μας έδωσε ο Δήμος το κτίριο, όπου κάποτε στεγαζόταν το μονοθέσιο Δημοτικό της Βυζίτσας. Το επισκευάσαμε και ξεκινήσαμε. Ήταν πάνω από 15 χρόνια που δεν λειτουργούσε. Οι πιο πολλές γυναίκες είχαμε πάει σχολείο εκεί. Ο χώρος ήθελε διαμόρφωση για να γίνει το εργαστήριο και να πάρει άδεια λειτουργίας καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος. Κάναμε ορισμένες παρεμβάσεις, φτιάξαμε και την αυλή μας και από τότε εκεί είναι η βάση μας», είπε η κ. Κλείτσου.
Ο χώρος της παρασκευής παραδοσιακών προϊόντων δεν είναι άγνωστος στην ίδια, αφού είχε οικοτεχνία από το 1992. «Τότε έφτιαχνα γλυκά του κουταλιού και μαρμελάδες», είπε και πρόσθεσε: «Τώρα έχουμε μεγαλώσει τη γκάμα των προϊόντων, που παράγει ο συνεταιρισμός. Κάνουμε σπιτικά ζυμαρικά, κουλούρια, τραχανά, χυλοπίτες και κρεατικά. Και πίτες πολλές φτιάχνουμε. Ότι ακριβώς θα κάναμε και στο χωριό. Επίσης ασχολούμαστε με catering, ενώ διοργανώνουμε μέχρι και σεμινάρια μαγειρικής, αξιοποιώντας στο έπακρο την παραδοσιακή μας κουζίνα. Έρχονται γκρουπ, όχι μόνο από την Ελλάδα, αλλά και το εξωτερικό. Κάνουν μάθημα πάνω στις γεύσεις του τόπου μας, και μετά παίρνουν μαζί τους τα εδέσματα που παρασκευάζουμε. Τα προηγούμενα χρόνια συμμετείχαμε σε πολλές τουριστικές εκθέσεις, μαζί με την Περιφέρεια Θεσσαλίας και την Ένωση Ξενοδόχων Μαγνησίας. Βρεθήκαμε σε Ρουμανία, Βουλγαρία και Πορτογαλία κι έτσι πέρυσι καταγράψαμε πολλές επισκέψεις από αυτές τις χώρες».
Όσο για το σήμα κατατεθέν των «Εσπερίδων»; Το εξαιρετικό γλυκό από ντόπια φιρίκια, με μία συνταγή που κληρονόμησαν οι γυναίκες της Βυζίτσας από τις γιαγιάδες τους κι έχει έντονο «άρωμα» από παράδοση. «Η σπεσιαλιτέ μας είναι το γλυκό κουταλιού από φιρίκι. Θα έλεγα ότι θυμίζει… υπερπαραγωγή το φιρίκι», εξομολογήθηκε χαμογελώντας η κ. Κλείτσου, η οποία στη συνέχεια έκανε λόγο στον θετικό αντίκτυπο που έχει η λειτουργία του συνεταιρισμού στη ζωή του χωριού: «Στη Βυζίτσα οι μόνιμοι κάτοικοι είμαστε κοντά στους 150. Τόσοι μείναμε πια. Θεωρώ ότι δίνουμε «πνοή» στο χωριό. Μέσα στη χρονιά κάνουμε εκδηλώσεις και προσελκύουμε αρκετούς επισκέπτες. Πιο παλιά ο τουρισμός αρκούσε. Τώρα όμως οι καιροί είναι διαφορετικοί. Ο συνδυασμός των αγροτικών εργασιών με τα τουριστικά επαγγέλματα είναι ιδανικός. Το ένα να συμπληρώνει το άλλο. Οι εποχές άλλαξαν».
Όσο για τις προοπτικές που παρουσιάζονται για τις «Εσπερίδες»; Η πρόεδρος του Γυναικείου Συνεταιρισμού Βυζίτσας, τόνισε: «Μέχρι στιγμής λειτουργούμε υποδειγματικά και ως ομάδα έχουμε «δέσει» αρμονικά μεταξύ μας. Πλέον συνεχίζουμε δέκα γυναίκες. Ορισμένες παντρεύτηκαν κι έφυγαν, ενώ κάποια μέλη μας έχουν άλλες υποχρεώσεις. Όσες μείναμε ενεργές, δουλεύουμε καθημερινά και δόξα τω Θεώ η παραγωγή πάει πολύ καλά. Έχουμε και προτάσεις από το εξωτερικό. Πιστεύω ότι μέσα σε 10-15 ημέρες θα γνωρίζουμε εάν θα κλείσουμε συμφωνία για εξαγωγές προϊόντων μας σε Ιταλία, Γερμανία και Αγγλία, ενώ την ερχόμενη εβδομάδα θα κατέβουμε στην Αθήνα για να συζητήσουμε την πρόταση συνεργασίας που μας έγινε από δύο μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ. Μας στηρίζουν όμως και εδώ πολύ. Προμηθεύουμε μαρμελάδες τα τοπικά ξενοδοχεία και τους ξενώνες από τα γειτονικά χωριά και σε συνδυασμό με τον αριθμό επισκεπτών στο χωριό μας, καλυπτόμαστε και από τη λιανική πώληση».