Στη Βουλή συζητήθηκε η Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή Μαγνησίας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – Π.Σ. Αλ.Μεϊκόπουλου για την κατασκευή μονάδας LNG εντός του Παγασητικού Κόλπου μετά την της έγκριση της νέας χωροθέτησης στην Κριθαριά και την Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου να βρίσκεται σε διαβούλευση.
Στη Βουλή προσήλθε για να απαντήσει η Υφυπουργός Περιβάλλοντος & Ενέργειας Αλεξ. Σδούκου.
Εισαγωγικά, ο Βουλευτής έκανε μια αναδρομή στα εώς σήμερα στάδια της διαδικασίας, τη στάση την προηγούμενης ηγεσίας του Υπουργείου Περιβάλλοντος και την τεκμηριωμένη αντίθεση τοπικής κοινωνίας, επιστημονικών και αυτοδιοικητικών φορέων. Ρώτησε την Υφυπουργό με ποιο σκεπτικό οι αρμόδιες Υπηρεσίες του ΥΠΕΝ, παρακάμπτωντας τις αρνητικές γνωμοδοτήσεις του Περιφερειακού Συμβουλίου και των Δημοτικών Συμβουλίων Βόλου, Αλμυρού, Ν. Πηλίου και Ρήγα Φεραίου, έκριναν ότι δεν προκύπτουν σοβαροί περιβαλλοντικοί λόγοι για την απόρριψη της νέας χωροθέτησης. Μιας χωροθέτησης σε περιοχή πλησίον της Αγχιάλου που, όπως ανέφερε, το φετινό καλοκαίρι εκκενώθηκε και κόντεψε να τιναχτεί στον αέρα από τις εκρήξεις στην αποθήκη πυρομαχικών.
Επιπλέον, ζήτησε να μάθει για ποιο λόγο εφόσον η εταιρεία είχε υποβάλει τον φάκελο ΜΠΕ στο Υπουργείο από τον Φεβρουάριο του 2023, αυτός παρέμεινε στο συρτάρι για 8 μήνες, κάνοντας πολλούς να πιστεύουν ότι το Υπουργείο περίμενε να περάσουν οι βουλευτικές και αυτοδιοικητικές εκλογές. Το ζήτημα έχει μεγάλο πολιτικό αντίκτυπο και η αφωνία τοπικών Βουλευτών της ΝΔ, σε σχέση με την επένδυση, έχει καταγραφεί.
Στη δευτερολογία, ο Αλ.Μεϊκόπουλος παρέθεσε σχετική εθνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία και διεθνή βιβλιογραφία που καθιστούν την κατασκευή LNG στον Παγασητικό απαγορευτική. Από τη θέση σε σεισμικά ενεργή ζώνη, την επιβάρυνση από την κίνηση των γιγαντιαίων πλοίων μεταφοράς σε νερό και ψάρια και τον κίνδυνο καταστροφής του υδάτινου περιβάλλοντος σε περίπτωση διαρροής αερίου ή ψυκτικού υλικού μέχρι την απαγόρευση της χωροθέτησης βιομηχανικών μονάδων μεγάλης επικινδυνότητας από τον ισχύοντα γενικό πολεοδομικό σχεδιασμό της πόλης του Βόλου.
«Η ευρωπαϊκή νομοθεσία ορίζει ότι τα έργα αυτά θα πρέπει να βρίσκονται σε εύλογη απόσταση από κατοικημένες περιοχές, γιατί σε περίπτωση ατυχήματος και έκρηξης το νέφος περιμετρικά της εγκατάστασης είναι εξαιρετικά τοξικό και οδηγεί σε 100% θνησιμότητα. Σε τέτοιες εγκαταστάσεις τα ατυχήματα μεγάλης κλίμακας είναι συνυφασμένα με την ίδια τη λειτουργική δραστηριότητα, ακόμα και εάν ο σταθμός συμμορφώνεται πλήρως με τις περιβαλλοντικές μελέτες και τους όρους ασφαλείας.
Στη μελέτη ασφαλείας που κατατέθηκε για τη συγκεκριμένη μονάδα, είδαμε ότι οι οικισμοί της Κριθαριάς, του Σωρού και οι Αλυκές βρίσκονται ακριβώς εντός των ζωνών επικινδυνότητας, ακόμα και εντός της Ζώνης Ι που συνδέεται με την υψηλή επικινδυνότητα.
Ο σταθμός στην Αλεξανδρούπολη είναι κατασκευασμένος σε ανοιχτή θάλασσα σε απόσταση 17,6 χλμ. από την πόλη και απόσταση πάνω από 10 χλμ. από την πλησιέστερη ακτή. Στην περίπτωση του Βόλου η σχεδιαζόμενη εγκατάσταση απέχει 1,2 χλμ. από τον οικισμό του Αγ. Στεφάνου, 7,5 χλμ. από τον Βόλο, 9 χλμ. από την Αγχίαλο και 150μ. από την κοντινότερη ακτή».
Η Υφυπουργός Περιβάλλοντος απέδωσε την καθυστέρηση του Υπουργείου στην προώθηση του φακέλου στα ελάχιστα άτομα της υπηρεσίας που καλούνται να αξιολογήσουν τις περιβαλλοντικές μελέτες πολλών επενδύσεων.
Απαντώντας επί της Επίκαιρης Ερώτησης, ανέφερε ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου έκριναν επί του ελέγχου πληρότητας ότι «δεν υπάρχουν μέγιστα περιβαλλοντικά προβλήματα τέτοιου βαθμού που να την ακυρώνουν αυτομάτως». Κατέληξε ότι υπάρχει ακόμα μακρύς δρόμος για να ξεκινήσει η κατασκευή του σταθμού και η αρμόδια Διεύθυνση Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης του Υπουργείου είναι αυτή που θα απαντήσει τελικά αν αυτή η επένδυση έχει πρόβλημα ή όχι.
Σχολιάζοντας την απάντηση της Υφυπουργού, ο Αλ.Μεϊκόπουλος επεσήμανε ότι η έγκριση της ΜΠΕ είναι καθοριστική γιατί ανοίγει τον δρόμο για την κατασκευή του LNG στον Παγασητικό. Δεν πρέπει να υποβαθμίζονται η κρισιμότητα του σταδίου αυτού, ούτε οι επιστημονικές μελέτες και η διεθνής εμπειρία. Δεν αμφισβητείται ο επαγγελματισμός των στελεχών της υπηρεσίας του Υπουργείου, όμως πρόκειται για μια επένδυση με πολλαπλό αντίκτυπο στην υγεία και το περιβάλλον της περιοχής, συνεπώς η τοπική συναίνεση πρέπει να έχει βαρύνουσα σημασία.