Στο 34,4% ανήλθαν τα διαζύγια στην Ελλάδα το 2014, που είναι το υψηλότερο ποσοστό που έχει καταγραφεί ποτέ, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν χθες στο πανελλήνιο συνέδριο χωροταξίας πολεοδομίας περιφερειακής ανάπτυξης στο Βόλο. Παράλληλα οι γάμοι από τους 61.337 του 2007 μειώθηκαν πέρυσι στους 53.429.
Το θέμα της ομιλίας των κ.κ. Ν. Σαρρή και Κ. Κιντή ήταν «περιφερειακές ανισότητες στους γάμους και στα διαζύγια. Πώς η κρίση επηρεάζει τη δημιουργία και διάλυση της οικογένειας».
Η έρευνα συγκέντρωσε μεταξύ άλλων στοιχεία από το ληξιαρχείο της Ελλάδας τα τελευταία χρόνια, ενώ έγιναν συγκρίσεις και με άλλες χώρες.
Ο ερευνητής από το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ) κ. Ν. Σαρρής τόνισε πως «θελήσαμε να καταγράψουμε τις επιπτώσεις που έχει η οικονομική κρίση (μνημόνιο, η φτώχεια, η ανεργία) στην προσωπική ζωή των ανθρώπων, όπως στο να δημιουργήσουν την οικογένεια, στο να πάρουν πιο εύκολα διαζύγια, γιατί δεν τους φτάνουν τα οικονομικά. Και παράλληλα βάζουμε το ερώτημα αν τελικά ο γάμος είναι μια οικονομική συναλλαγή. Για την έρευνα καταγράψαμε στοιχεία από το 2007, προ κρίσης δηλαδή μέχρι και το 2014».
Σύμφωνα με τα στοιχεία για τους γάμους και τα διαζύγια, το 2007, προ κρίσης δηλαδή, οι γάμοι ανέρχονταν στους 61.337 και τα διαζύγια στα 12.994, αποτελώντας το 21%. Το 2010, αρχή της κρίσης, οι γάμοι μειώθηκαν στους 56.338 και τα διαζύγια αυξήθηκαν στα 13.275, αποτελώντας το 23%. Δύο χρόνια μετά, στην κορύφωση της κρίσης, οι γάμοι μειώθηκαν ακόμη περισσότερο και ανέρχονταν στους 49.730 και τα διαζύγια στα 14.880, φτάνοντας ως ποσοστό για πρώτη φορά στο 29,9%. Το 2013 οι γάμοι σημείωσαν μια ελαφρά αύξηση και έφτασαν στους 51.255, ενώ τα διαζύγια σημείωσαν μια μικρή πτώση φτάνοντας στα 13.164 και ως ποσοστό στο 25,7%. Το 2014 οι γάμοι έφτασαν στους 53.429 και τα διαζύγια σημείωσαν μεγάλη αύξηση αγγίζοντας τα 18.351, ποσοστό 34,3%.
Στα 1000 άτομα το ποσοστό που παντρεύεται στην Ελλάδα είναι 4,7 και είναι υψηλότερο από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που κυμαίνεται στο 4,2.
Από στην περίοδο 2008-2013 το ακαθάριστο ποσοστό γαμηλιότητας στην Ελλάδα έχει μειωθεί κατά 20%, δηλαδή γίνονται λιγότεροι γάμοι, ενώ ο αδρός δείκτης διαζυγίων αυξήθηκε.
Αξίζει να σημειωθεί πως τα 2/3 των διαζυγίων γίνονται με συναινετικό τρόπο, καθώς οι διαδικασίες έχουν απλοποιηθεί με το νόμο 4055/12 και δεν έχουν κόστος, ενώ έξι στα δέκα διαζύγια αφορούσαν γάμους με διάρκεια ζωής δεκαετία και πάνω.
Επίσης το 2009 που θεσπίστηκαν για πρώτη φορά, τα σύμφωνα συμβίωσης άγγιζαν τα 200, ενώ πέρυσι είχαν αγγίξει τα 1600.
Αναφορικά με τις ηλικίες που παντρεύονται οι Έλληνες, φαίνεται πως αυξάνεται το ηλικιακό όριο. Έτσι το 1990 οι άνδρες παντρεύονταν κατά μέσο όρο στην ηλικία των 29 ετών και οι γυναίκες στην ηλικία των 25 ετών, ενώ το 2010 οι άνδρες παντρεύονται στην ηλικία των 32,6 ετών και οι γυναίκες στα 29,5 έτη.
Οι θρησκευτικοί και πολιτικοί γάμοι
Ακόμη μια άλλη παράμετρος της κρίσης είναι πως πέρυσι υπήρχε ισορροπία μεταξύ των θρησκευτικών πολιτικών γάμων, που αριθμητικά ήταν από 25.000 περίπου. Έτσι αρχές του 2000 οι πολιτικοί γάμοι ήταν περίπου 13.000 και τώρα έφτασαν στους 25.000, ενώ αντίστοιχα οι θρησκευτικοί μειώθηκαν από τους 45.000 πριν δεκατρία χρόνια στους 25.000.
Οικονομική συμφωνία;
Στο ερώτημα αν τελικά ο γάμος αποτελεί οικονομική συμφωνία, ο κ. Σαρρής τόνισε πως τα άτομα οργανώνουν τα νοικοκυριά τους ώστε η χρησιμότητα των «εμπορευμάτων» να έχει οικονομικά αποτελέσματα. Για παράδειγμα επενδύουν από κοινού στην ανατροφή των παιδιών, υπάρχει καταμερισμός εργασίας μεταξύ των συζύγων, επενδύουν σε σπουδές όπως μεταπτυχιακό, διδακτορικό. Αυτή η τάση είναι πιο έντονη πλέον σε σχέση με το παρελθόν. Έτσι ο γάμος πέραν του έρωτος, της αγάπης, μπορεί να είναι και μια οικονομική συμφωνία.