Για την αδυναμία του για τα κλασικά αυτοκίνητα αλλά και γενικότερα για τα παλιά οχήματα μίλησε στη «Θ» ο πρώην πρόεδρος της Λέσχης Κλασσικών Οχημάτων Βόλου και αρχιτέκτονας μηχανικός Τέλης Δουλόπουλος. Ο ίδιος έχει στη «συλλογή» του τρία κλασσικά αυτοκίνητα, ενώ τρέφει αγάπη για οποιοδήποτε παλιό όχημα που συνδέεται με την ιστορία του τόπου μας. «Οι αρχιτέκτονες έχουν μια ιδιαίτερη αδυναμία στα παλιά. Είτε αφορά οικοδόμημα είτε ο,τιδήποτε άλλο. Πόσο μάλλον ένα αυτοκίνητο» σχολίασε και εξήγησε για ποιον λόγο του αρέσουν τα κλασικά αυτοκίνητα.
«Ανέκαθεν μου άρεσαν τα αυτοκίνητα και ιδιαίτερα τα παλιά. Μέσα από τα παλιά αυτοκίνητα βλέπουμε την πρόοδο της τεχνολογίας και του σχεδιασμού των αυτοκινήτων.
Η τεχνολογία αλλάζει μέρα με την ημέρα και το ίδιο γίνεται και με τα αυτοκίνητα. Κάποτε όμως, τα αυτοκίνητα σχεδιάζονταν από τον ανθρώπινο νου και για αυτό είχαν μια διαφορετική προσωπικότητα, διέφερε το ένα από το άλλο. Σήμερα που σχεδιάζονται από τον υπολογιστή, αν αφαιρέσεις από ένα αυτοκίνητο το σήμα και βάλεις ένα άλλο δεν θα δεις μεγάλες διαφορές. Λίγο ως πολύ έχουν το κωνοειδές σχήμα για την αεροδυναμικότητα και δεν διαφέρουν πολύ».
Έναυσμα αποτέλεσε για τον ίδιο, όταν ήταν μικρό παιδί, τη δεκαετία του ‘70 το γεγονός ότι θα γινόταν το εργοστάσιο της Peugeot Renault. «Μας είχαν πάει όλα τα σχολεία στα εγκαίνιά του. Όλο αυτό μου άρεσε και έλεγα πως κάποια στιγμή θα γινόμουν σχεδιαστής αυτοκινήτων ή θα ασχοληθώ με ο,τιδήποτε σχετίζεται με το σχέδιο».
Ο κ. Δουλόπουλος έχει στη συλλογή του τρία αυτοκίνητα που χαρακτηρίζονται ως κλασικά.
Το πρώτο είναι μία Mercedes 220, μοντέλο του 1970, που έχει ιστορικά νούμερα.
Το συγκεκριμένο αυτοκίνητο διαθέτει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Διαθέτει aircodition εργοστασιακό. «Τότε που τα aircodition μέσα στα αυτοκίνητα κόστιζαν όσο ακόμη ένα αυτοκίνητο» σχολίασε ο κ. Δουλόπουλος. Ο ίδιος βγάζει το συγκεκριμένο αυτοκίνητο μόνο σε εκδηλώσεις ή όταν συμμετέχει σε ράλι. Έχει δερμάτινα καθίσματα και ο ίδιος είναι συναισθηματικά δεμένος μαζί του καθώς το αυτοκίνητο κινούταν στο παρελθόν στους δρόμους του Βόλου. «Πολλοί θεωρούν το αυτοκίνητο ως δεύτερο σπίτι τους. Και ιδιαίτερα τα άτομα που τους αρέσουν τα παλιά αυτοκίνητα» πρόσθεσε. Aυτός είναι και ο λόγος που πολλοί δεν αποχωρίζονται το παλιό τους αυτοκίνητο, ενώ δεν έχει πινακίδες και δεν κινείται.
Το δεύτερο ιστορικό αυτοκίνητο που έχει στην κατοχή του είναι ένα BMW 518, του 1972. Κατάφερε να το αποκτήσει από την Αθήνα το 1996, είναι 1.800 cc και βρίσκεται σε άριστη κατάσταση. «Μου άρεσε σαν σχέδιο το συγκεκριμένο αυτοκίνητο και το μοτέρ του είναι μπροστά από την εποχή του» εξήγησε.
Το τρίτο αυτοκίνητο είναι το Citroen DS Pallas. Το συγκριμένο μοντέλο πρωτοπαρουσιάστηκε το 1955 στη Διεθνή Έκθεση του Παρισιού. Έχει υδροελαστική σισπασιόν και υδροπνευματική ανάρτηση. Έχει τέτοια υψηλή τεχνολογία που διαθέτει σύστημα το οποίο εξισορροπεί την ανάρτηση του αυτοκινήτου, δεν γέρνει, με αποτέλεσμα να μην είναι τόσο επικίνδυνο. «Είναι το αυτοκίνητο καινοτομία. Το αυτοκίνητο έκπληξη. Το αποκαλούν Citroen βάτραχο και στην Ελλάδα το ξέρουμε ως πάπια».
Βρισκόταν εγκαταλειμμένο σε γκαράζ στην περιοχή της Καρδίτσας, το απέκτησε το 2000 σε συνεννόηση με τον κάτοχό του και όπως είπε το αυτοκίνητο βρίσκεται ακόμα στο στάδιο της κατασκευής. «Είναι δύσκολο να βρεις ανταλλακτικά στα παλιά αυτοκίνητα» εξήγησε.
Τόνισε επίσης πως αν δεν συντηρούνται, έρχεται ο χρόνος που είναι ανελέητος και τα χαλάει. «Είναι απαραίτητα τα χιλιόμετρα συντήρησης προκειμένου να συντηρούνται όλα τα μηχανικά μέρη του αυτοκινήτου. Αν ένα αυτοκίνητο θέλεις να το καταστρέψεις, το αφήνεις σε ένα μέρος και δεν το κινείς καθόλου» πρόσθεσε. Τόνισε ακόμη ότι πρέπει να διασώζονται κλασικά οχήματα που είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την ιστορία της πόλης, όπως ένα παλιό λεωφορείο των αστικών γραμμών ή ένα παλιό πυροσβεστικό όχημα. «Είναι ο πολιτισμός μας, η ιστορίας μας» υπογράμμισε ο κ. Δουλόπουλος και πρόσθεσε ότι παρατηρεί μεγάλη ευαισθησία των συμπολιτών μας για τα παλιά αυτοκίνητα.
Πολλές είναι οι ερωτήσεις που δέχεται σχετικά με το πώς μπορούν να θέλουν σε κυκλοφορία ένα παλιό αυτοκίνητο που έχουν στην κατοχή τους με ιστορικά νούμερα.
«Ιστορικά αυτοκίνητα λέγονται εκείνα που έχουν κατασκευαστεί πριν 30 χρόνια. Για να πάρει ένα αυτοκίνητο ιστορικά νούμερα και να κυκλοφορεί πρέπει να πληροί προϋποθέσεις και απαιτήσεις των διεθνών κανονισμών όπως π.χ. να μην έχει αλλοιωθεί το αυτοκίνητο εξωτερικά ή μηχανικά από τα αρχικά στοιχεία που είχε. Στη συνέχεια τεχνικός που γνωρίζει από παλιά αυτοκίνητα θα δώσει την έγκριση και ακολουθεί η παραλαβή των ιστορικών πινακίδων για να βγει στους δρόμους. Και αυτό βέβαια θα συμβεί κάτω από προϋποθέσεις καθώς δεν γίνεται ο ιδιοκτήτης του να το «κινεί» κάθε μέρα. Με τους σημερινούς νόμους επιτρέπεται να το κυκλοφορεί μόνο την Κυριακή και αυτό μόνο εντός νομού» πρόσθεσε ο κ. Δουλόπουλος ενώ για μετακινήσεις εκτός νομού χρειάζεται σχετική έγκριση. Ωστόσο, σύμφωνα με νέο νόμο που αναμένεται να έχει ισχύ από τον Μάιο του 2023, οι ιδιοκτήτες των κλασικών αυτοκινήτων θα μπορούν να τα κινούν περισσότερες φορές.