Το νέο βιβλίο με τίτλο «A Paris – 30 γαλλικά τραγούδια για το Παρίσι» του ομότιμου καθηγητή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας θα παρουσιαστεί στον Βόλο την Τετάρτη 10 Απριλίου, στις 7 το απόγευμα, στην Ελληνογαλλική Σχολή Βόλου «Άγιος Ιωσήφ», σε μια εκδήλωση με λόγο και μουσική, με μελωδίες και αναφορές. Ο Χαράλαμπος Χαρίτος αγαπά τον πολιτισμό της Γαλλίας και κυρίως το γαλλικό τραγούδι. Μεταφράζοντας προσεγγίζει το πνεύμα και το ύφος της γαλλικής κουλτούρας προσφέροντας μια ξεχωριστή ευκαιρία προσέγγισης και γνωριμίας.
Παρίσι και γαλλικά τραγούδια το θέμα του νέου σας βιβλίου. Τι είναι εκείνο που σας οδηγεί στα μονοπάτια της γαλλικής πρωτεύουσας και κυρίως στη μουσική και τα τραγούδια της;
Με το Παρίσι υπάρχει μια σχέση ερωτική, όπως με πολλούς. Το γνώρισα κάμποσες φορές ως επισκέπτης και για σπουδές. Τα γαλλικά τραγούδια πάντα μου άρεσαν ήδη από τα γυμνασιακά χρόνια όταν στο τζουκ μποξ της «Αύρας» άκουγα μετά μανίας τραγούδια με τον Enrico Μacias. Μεγαλύτερο με συγκινούσαν τα τραγούδια του Jacques Brel.
Θεωρείτε ως ιστορικός και ερευνητής ότι τα τραγούδια απηχούν τον πολιτισμό μιας χώρας και εν προκειμένω τι αντιπροσωπεύουν και τι μεταδίδουν τα περίφημα γαλλικά;
Οι επιστημονικές μου επιδόσεις δεν έχουν σχέση με μουσική. Δεν ξέρω από νότες. Είναι θέμα αισθητικής το άκουσμα της μουσικής και των τραγουδιών. Το ίδιο ισχύει και για την ελληνική μουσική.
Προηγούμενες προσεγγίσεις σας σε Γάλλους ποιητές και στιχουργούς πιστοποιούν μια ιδιαίτερη σχέση που δεν εξαντλείται. Έχετε κατά νου και άλλες σχετικές έρευνες;
Πράγματι στα πρόσφατα χρόνια έχω επιδοθεί στη μετάφραση και σχολιασμό στίχων από γαλλικά τραγούδια. Στην αρχή το «Ne me quitte pas» του Jacques Brel. Κατόπιν με άριες από τις όπερες «Carmen» και «Αλιείς μαργαριταριών» του Bizet. Έπειτα με το «Les feuilleS mortes» σε ποίηση Jacques Prévert, «La bohème» του Charles Aznavour και το «Je ne regrette rien» τραγούδι με την Edith Piaf. Και τώρα με το «A Paris – 30 γαλλικά τραγούδια για το Παρίσι». Η επιλογή έγινε ανάμεσα από εκατοντάδες γαλλικά τραγούδια αφιερωμένα στη γαλλική πρωτεύουσα.
Υπάρχει ένα τραγούδι που ξεχωρίζετε, υπάρχει μια ξεχωριστή σχέση που σηματοδοτεί γεγονότα και εγείρει αναμνήσεις;
Όλα τα περιεχόμενα τραγούδια έχουν κάτι να πουν. Αν πρέπει να ξεχωρίσω κάποιο θα επέλεγα τα εμβληματικά «à Paris», που αποδίδει μοναδικά ο Yves Μontand και το «Sous le ciel de Paris» που ερμηνεύει η Edith Piaf.
Πότε ακούτε μουσική και πότε γράφετε;
Όταν γράφω ακούω μουσική κάθε είδους.
Παρουσιάζεται το νέο βιβλίο του ομότιμου καθηγητή Π.Θ.
Χαράλαμπου Χαρίτου
Μια ξεχωριστή βραδιά με μουσική και λόγο με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου «A Paris – 30 γαλλικά τραγούδια για το Παρίσι» του Χαράλαμπου Χαρίτου θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 10 Απριλίου, στις 7 το απόγευμα, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Ελληνογαλλικού Σχολείου Βόλου «Άγιος Ιωσήφ» (Σπ. Σπυρίδη 130 – Ρ. Φεραίου) με τη διοργάνωση του Συλλόγου Αποφοίτων της Ελληνογαλλικής Σχολής Βόλου «Άγιος Ιωσήφ», του Ελληνογαλλικού Συνδέσμου Βόλου και της Εταιρείας Θεσσαλικών Ερευνών.
Η εκδήλωση περιλαμβάνει χαιρετισμούς από την πρόεδρο της Εταιρείας Θεσσαλικών Ερευνών Μηλίτσα Ζαρλή – Καραθάνου και την πρόεδρο του Ελληνογαλλικού Συνδέσμου Βόλου Μαίρη Τσακνάκη – Γαβαλά, παρουσίαση από την Άρτεμη Χατζηγεωργίου – Κουτσούκου και τον Χαράλαμπο Χαρίτο, απαγγελίες και συντονισμό από τη δημοσιογράφο Ροσσάνα Πώποτα, ενώ η Σοφία Μαρκογιαννοπούλου θα αποδώσει τα γαλλικά τραγούδια με τη συνοδεία στο πιάνο της Φρόσως Γαρδικλή.
Ο Χαράλαμπος Χαρίτος είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, ερευνητής και συγγραφέας. Πιο συγκεκριμένα ο Χαράλαμπος Χαρίτος διετέλεσε καθηγητής της Ιστορίας της Εκπαίδευσης στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και πρόεδρος του ιδίου τμήματος. Διηύθυνε το Εργαστήριο Εκπαιδευτικής και Τοπικής Ιστορίας, καθώς και το Μουσείο Εκπαιδευτικής Ιστορίας στο Π.Θ. Το ερευνητικό του ενδιαφέρον κινήθηκε σε χώρους της Ιστορίας της Εκπαίδευσης, της Ιστορίας της Προσχολικής Αγωγής, της Κοινωνικής Ιστορίας, της Τοπικής Ιστορίας και της Εκπαιδευτικής Μουσειογραφίας. Μελέτες και άρθρα του έχουν δημοσιευθεί στον τοπικό Τύπο, σε περιοδικά, επετηρίδες και πρακτικά συνεδρίων, καθώς και σε αυτοτελείς εκδόσεις.