Σε ανακοίνωσή της η ΔΑΣ -ΟΤΑ Μαγνησίας αναφέρει:
Ο Δήμαρχος Αλμυρού κ. Εσερίδης ενοχλήθηκε επειδή η ΔΑΣ-ΟΤΑ Μαγνησίας αποκάλυψε με ανακοίνωση της ότι το άθλιο εργασιακό καθεστώς των ολιγόμηνων συμβάσεων έργου μέσω των διαβόητων «Αναπτυξιακών Οργανισμών» συνεχίζεται και επί της δικής του «προοδευτικής» δημοτικής αρχής. Χρησιμοποιώντας εκφράσεις (μπιζναδόροι, δουλέμποροι) που ποτέ δεν χρησιμοποίησε η ΔΑΣ-ΟΤΑ, καταφεύγει σε κορώνες φοιτητικού αμφιθέατρου ότι «δεν βρισκόμαστε στον 18ο αιώνα». Πράγματι, κύριε Δήμαρχε. Με το εργασιακό καθεστώς που εφαρμόζουν με συνέπεια όλες οι διαδοχικές Δημοτικές αρχές, οι εργαζόμενοι δεν έχουμε γυρίσει απλά στον 18ο αιώνα, αλλά στο Μεσαίωνα!
Περηφανεύεται ο δήμαρχος Αλμυρού ότι «έδωσε δουλειά» σε 26 άνεργους συμπολίτες μας για ελάχιστους μήνες και ότι αυτό συνιστά δήθεν «έμπρακτη στήριξη» σε εποχή οικονομικής κρίσης. Οι εργαζόμενοι της πατρίδας μας, κύριε Εσερίδη, δεν είναι επαίτες να περιμένουν να τους ρίξει η κυβέρνηση ή η Δημοτική αρχή ένα κόκαλο από το τραπέζι για να ζήσουν αυτοί και τα παιδιά τους. Στον 21ο αιώνα, στον οποίο όλοι μας ζούμε, η ανάπτυξη των δυνάμεων της επιστήμης και της τεχνικής είναι τέτοια που μπορεί να επιτρέψει να μην υπάρχει ανεργία και όλοι να δουλεύουν σε μόνιμη και σταθερή δουλειά, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
Ο λόγος που κάτι τέτοιο το θεωρείτε «εργασιακό παράδεισο» και ουτοπία για μια «μετά θάνατον ζωή» είναι γιατί οι πολιτικές σας παρατάξεις και οι κυβερνήσεις που στηρίζετε και σας στηρίζουν δεν αντιμετωπίζουν την εργασία ως δικαίωμα, αλλά ως κόστος και πηγή κέρδους. Γι’ αυτό και δεν ενισχύετε τις μονίμως υποστελεχωμένες Δημοτικές Υπηρεσίες με μόνιμο προσωπικό και, προκειμένου να καλύψετε τις τρύπες, καταφεύγετε σε προσλήψεις μέσω των αμαρτωλών «Αναπτυξιακών Οργανισμών», φορτώνοντας επιπλέον βάρη στο λαό με τα ανταποδοτικά τέλη. Γνωρίζουμε ότι είστε νόμιμος, κάνοντας τέτοιου είδους προσλήψεις. Στον 21ο αιώνα, όμως, του καπιταλισμού, που με συνέπεια υπηρετείτε, το νόμιμο δεν είναι και ηθικό. Και όπως φώναζαν και οι εργάτες της ΛΑΡΚΟ χθες, παλεύοντας για τις δουλειές τους, που με νόμο η κυβέρνηση προσπαθεί να καταργήσει, «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη».
Κρινόμαστε όλοι μας. Και οι εργάτες που διεκδικούν μόνιμη και σταθερή δουλειά και αναβάθμιση των Δημοτικών Υπηρεσιών, ώστε να καλύπτονται με επάρκεια οι ανάγκες του λαού στην δύσκολη καθημερινότητα του, κατάργηση των «Αναπτυξιακών Οργανισμών» και καμία παραπέρα ιδιωτικοποίηση. Και εσείς ως Δημοτική Αρχή που προσφεύγετε σε έναν αστείο και φθηνό αντικομμουνισμό της δεκαετίας του 50 και συκοφαντείτε ως «στερεότυπα και ιδεοληψίες» τα αιτήματα για τα οποία το εργατικό κίνημα έχυσε ποταμούς αίματος στην ιστορία του.
Πόσο δίκιο είχε ο Μπέρτολτ Μπρέχτ όταν διέκρινε την πραγματικότητα πίσω από τέτοια, δήθεν μοντέρνα, πλουμιστά κουρέλια και έγραφε:
«Στεκόμουν πάνω σ’ έναν λόφο κι είδα το Παλιό να πλησιάζει, μα έρχονταν σα Νέο.
Σερνόταν πάνω σε καινούργια δεκανίκια που κανένας δεν είχε ξαναδεί και βρωμούσε νέες μυρωδιές σαπίλας που κανείς δεν είχε πριν ξαναμυρίσει».