Από τον πρόεδρο του ΕΚΒ στη σύσκεψη σωματείων για το παμβολιώτικο συλλαλητήριο
Σκληρή επίθεση κυρίως στο ΠΑΜΕ εξαπέλυσε χθες ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Βόλου κ. Θαν. Παπαδημόπουλος, εισηγούμενος στη σύσκεψη σωματείων στο ΕΚΒ την πραγματοποίηση παμβολιώτικου συλλαλητηρίου στις 28 Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με πρόσφατη απόφαση της Διοίκησης του ΕΚΒ.
Μετά από τοποθετήσεις, από τις οποίες δεν έλειψε και η αυτοκριτική για χλιαρή αντίδραση, αποφασίστηκε η μαζική συμμετοχή των Σωματείων στο συλλαλητήριο, το οποίο πιθανότατα θα πραγματοποιηθεί στην Πλ. Ελευθερίας.
Ο πρόεδρος του ΕΚΒ τόνισε πως «η απόφαση λήφθηκε όχι για να δείξουμε ότι κάναμε το χρέος μας και ότι, τάχα, αντισταθήκαμε στη λαίλαπα των αντεργατικών μέτρων και των συνεχών χαρατσιών. Η απόφαση λήφθηκε με απόλυτη επίγνωση της εξαιρετικής σοβαρότητας της κατάστασης και με στόχο να αφυπνίσουμε μαζί με την κοινωνία της περιοχής μας, που βιώνει από πρώτο χέρι την ανεργία, τη φτώχεια, την ύφεση, κι εμάς τους ίδιους και όλους τους εργαζόμενους στους χώρους δουλειάς, όπου ανήκει ο καθένας μας». Και ο κ. Παπαδημόπουλος πρόσθεσε:
«Ακούγεται ίσως δυσάρεστα, κατά γενική όμως ομολογία μας αναλογεί μεγάλο μερίδιο ευθύνης για τη χλιαρή εργατική αντίδραση που υπήρξε μέχρι σήμερα απέναντι στις σαρωτικές αυτές επιθέσεις που δέχονται οι Έλληνες εργαζόμενοι και η ελληνική κοινωνία. Σε όλες τις μέχρι τώρα απεργίες μας και κινητοποιήσεις το λέγαμε και το φωνάζαμε. Κρούαμε τον κώδωνα του κινδύνου ότι αν δεν υπάρξει αποφασιστική και ενωτική αντίδραση και αντίσταση, τα μέτρα αυτά θα περνούσαν και ότι οι αξιώσεις της τρόικας, με την παθητικότητα της κυβέρνησης όχι μόνο θα συνεχίζονταν, αλλά και ολοένα θα γινόταν σκληρότερες. Δεν μπορεί, τώρα, να μιλάμε για εξόντωση της εργατικής τάξης και την ώρα των αγωνιστικών εκδηλώσεων για να απαντήσουμε σε όλα αυτά, να επιλέγουμε να βρισκόμαστε οπουδήποτε αλλού, εκτός απ’ τους χώρους όπου εκδηλώνεται η εργατική δυσφορία.
Δεν μπορεί να γίνονται αγωνιστικές συγκεντρώσεις και πορείες και σ’ αυτές να παίρνουν μέρος κάποιοι λιγοστοί εκπρόσωποι των εργαζομένων, ή και κάποιοι πολιτικοί, και να τους συνοδεύουν οι… σκιές των χιλιάδων απόντων.
Δεν μπορεί να γίνονται απεργίες και κάποιοι να υπακούουν στα κομματικά τους όργανα και να πηγαίνουν σε άλλες πλατείες! Δεν μπορεί να μιλάμε για ενότητα και κάποιοι να την δυναμιτίζουν με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για το ΕΚΒ και τη ΓΣΕΕ, και άλλες συντονισμένες συκοφαντίες και κομματικά κατευθυνόμενο αγωνιστικό λόγο!
Όταν στη συνεδρίαση της πρόσφατης Ολομέλειας εμείς ψηφίζαμε για συλλαλητήριο, το ΠΑΜΕ μας έλεγε ότι είναι νωρίς, τάχα, για μια τέτοια κινητοποίηση και το καταψήφισε. Σήμερα, οι ίδιοι συνδικαλιστές πραγματοποιούν στο Βόλο κομματική εκδήλωση που τη βαφτίζουν «συλλαλητήριο», επειδή έτσι πήραν την εντολή να πράξουν πανελλαδικά απ’ το κόμμα τους.
Ε, ας αφήσουν, επιτέλους, την υποκρισία και τα ψεύτικα λόγια για ενότητα και κυρίως ας πάψουν δήθεν να θίγονται όταν η πλειοψηφία των εργαζόμενων τους επικρίνει πως με τη διασπαστική αυτή τακτική τους, ρίχνουν νερό στο μύλο των εργοδοτών και της κυβέρνησης, εξυπηρετώντας τα σχέδιά τους.
Συνάδελφοι, δεν μπορεί να βλέπουμε να απολύονται συνάδελφοι και να επιλέγουμε αν θα αντιδράσουμε ανάλογα με το… όνομα της εργοδοσίας!
Δεν μπορεί να ξεχωρίζουμε τους συναδέλφους που απαξιώνονται, εκβιάζονται ή πετιούνται στο δρόμο, ανάλογα με το αν δουλεύουν στην ΚΟΝΤΙ, στη ΜΕΤΚΑ, στο Ριζοσπάστη, στον 902 FM ή αλλού!
Δεν υπάρχουν «καπιταλιστικές κακές απολύσεις» και «κομματικές… καλές απολύσεις». Απολύσεις για να επιβιώσει το καπιταλιστικό σύστημα και απολύσεις για να επιβιώσει το κομματικό μαγαζί. Οι απολύσεις είναι απολύσεις και αυτοί που πέφτουνε θύματα δεν μπορούν να σωθούν με χρωματικές ταμπέλες ή με συμπάθειες προς τους «δικούς μας εργοδότες» και τα «δικά μας μαγαζιά»!
Και για να μην πει κανείς ότι πετάμε λάσπη ή χαλκεύουμε κατηγορίες, ας μας πουν οι συνάδελφοι που βγαίνουν κάθε μέρα με… περίσσευμα αγωνιστικότητας στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και μας μιλάνε για δήθεν… ταξικούς αγώνες, δεν πήραν, τάχα, χαμπάρι ότι εδώ και καιρό στον ΚΙΟΛΕΪΔΗ έχει επιβληθεί εκ περιτροπής εργασία;
Ότι το ίδιο επιχειρείται να συμβεί και στη ΒΕΜΕΚΕΠ; Δεν άκουσαν ότι στην ΚΛΙΒΑΝΕΞΠΟΡΤ, οι εργαζόμενοι δεν έχουν δει ακόμη το χρώμα του χρήματος όλο το 2011; Κανείς δεν λέει ότι τα πράγματα είναι εύκολα. Γύρω μας πλανάται ο φόβος απώλειας της δουλειάς και όλοι γνωρίζουμε πως η απώλεια και ενός πετσοκομμένου ακόμη μεροκάματου είναι σημαντική.
Αυτά, όμως που χάνουμε και θα χάσουμε, παραμένοντας απαθείς ή υποκύπτοντας στους εκβιασμούς, θα είναι πολύ περισσότερα, αύριο!
Σήμερα μας κόβουν τους μισθούς. Αύριο θα μας τους καταργήσουν τελείως!
Το συλλαλητήριο αυτό οργανώνεται, για να κάνουμε το αυτονόητο χρέος μας. Για να αντισταθούμε και να μην επιτρέψουμε να μας στερήσουν την ίδια μας τη ζωή. Οι ύαινες της τρόικας και του ΔΝΤ και η υποταγμένη τελείως κυβέρνηση δεν σκοπεύουν να σταματήσουν. Αυτό το συλλαλητήριο είναι αναγκαίο για να εκφραστεί η κραυγή αγωνίας αυτού του τόπου, δεν πρέπει όμως να είναι η μοναδική μας αντίδραση. Χρειάζεται να υπάρξει πανελλαδικός αγωνιστικός συντονισμός και καθολική συμμετοχή στη νέα 24ωρη απεργία της ΓΣΕΕ».