Και τρίτη χρηματοδότηση μέχρι τέλος της εβδομάδας αναμένει το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας για να «ανασάνει» οικονομικά και να μπορέσει να καλύψει ένα μέρος των υποχρεώσεών του.
Πάντως το μεγάλο θέμα που «καίει» αυτή τη στιγμή το Πανεπιστήμιο, είναι τι θα γίνει από την 1η Ιουλίου και μετά, οπότε και σύμφωνα με το νόμο το τοπικό Ακαδημαϊκό Ίδρυμα δεν μπορεί να κάνει δαπάνες.
Στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας περιμένουν με… κομμένη την ανάσα το σχηματισμό κυβέρνησης, προκειμένου να προωθήσει τα δύο σημαντικά ζητήματα που σχετίζονται με τη συνέχιση της χρηματοδότησης, αλλά και την ανάδειξη νέας διοίκησης σύμφωνα με το νέο νόμο.
Αυτή τη στιγμή τα πάντα είναι «στον αέρα». Το Πανεπιστήμιο έλαβε δύο δόσεις από τη φετινή κρατική χρηματοδότηση και θα πάρει πιθανότατα ακόμη μία. Αλλά τι θα γίνει από την 1η Ιουλίου και μετά, οπότε το Πανεπιστήμιο δεν έχει δικαίωμα να κάνει δαπάνες σύμφωνα με το νόμο; Ο αντιπρύτανης κ. Μιχάλης Ζουμπουλάκης υπογράμμισε ότι θα πρέπει να γίνει νομοθετική ρύθμιση, διαφορετικά θα υπάρξει πρόβλημα.
Μεγάλη αβεβαιότητα υπάρχει και στο ζήτημα της εκλογής διοίκησης μέσω του νέου νόμου. Σημειώνεται πως η επιτροπή για την πραγματοποίηση των εκλογών στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και την ανάδειξη του Συμβουλίου Διοίκησης παραιτήθηκε.
Επίσης, στις αρχές Ιουλίου θα συνεδριάσει η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Παράσταση για το ρατσισμό
Στο μεταξύ, η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας και το Παιδαγωγικό Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας διοργανώνουν θεατρικό δρώμενο με θέμα το ρατσισμό που θα το παρουσιάσουν μαθητές του 7ου και 9ου Γυμνασίου Βόλου. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στις 9 το βράδυ στο αμφιθέατρο Κορδάτος του Πανεπιστημίου στις 19 Ιουνίου.
Όπως τονίζεται για τη θεατρική παράσταση, η θεατρική ομάδα αποτελείται από παιδιά του 7ου και 9ου Γυμνασίου Βόλου καθώς και από παιδιά ειδικής αγωγής, που φοιτούν στα τμήματα ένταξης και παράλληλης στήριξης. Ο αρχικός προσωπικός μας στόχος ήταν να χρησιμοποιήσουμε την τέχνη του θεάτρου ως ένα μέσο για προσωπικό προβληματισμό, επαφή με τα συναισθήματά μας, αναγνώριση των δυσκολιών μας και υπέρβαση αυτών, σεβασμό και εμπιστοσύνη στην ομάδα, αποδοχή της διαφορετικότητας και γενικότερα για προσωπική εξέλιξη και αυτογνωσία. Θελήσαμε να αποφύγουμε να διανεμηθούν ρόλοι μόνο σε όσους πιθανόν έχουν κάποια κλίση, αλλά να δοθεί η ευκαιρία σε όλα τα παιδιά να υπερβούν την αγωνία της έκθεσης, το άγχος για το αποτέλεσμα και να εστιάσουν στην προσωπική τους πρόοδο και όχι στη μεταξύ τους σύγκριση. Το κείμενο της παράστασης καταδεικνύει τις διάφορες μορφές ρατσισμού καθώς και το βίωμα όσων έχουν υποστεί το ρατσισμό».
Φώτης Σπανός