Συμπλήρωμα, μήπως και περισώσουν κάτι από τον πετσοκομμένο μηνιαίο μισθό τους, αναζητούν πλέον όλο και περισσότεροι εκπαιδευτικοί στο Νομό Μαγνησίας. Είναι ενδεικτικό ότι οι αιτήσεις στα τοπικά υπηρεσιακά συμβούλια για την απόκτηση άδεια άσκησης ιδιωτικού έργου που αντιστοιχεί σε δέκα ώρες την εβδομάδα, έχουν αυξηθεί κατά 50% σε σχέση με τα χρόνια προ κρίσης.
Πού προσπαθούν να βγάλουν, όμως, το ψωμί τους οι εκπαιδευτικοί εκτός σχολείου; Οι τομείς ποικίλλουν. Πολλοί διδάσκουν σε ΙΕΚ, προγράμματα των ΚΕΚ και του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, σε Ωδεία ή είναι συμβασιούχοι διδάσκοντες στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Άλλοι έχουν στραφεί στον πρωτογενή τομέα, όπως η καλλιέργεια του χωραφιού, ή η δημιουργία κήπου μεταξύ άλλων και για να καλύπτονται οι άμεσες διατροφικές ανάγκες της οικογένειας. Μάλιστα στους πίνακες ανακοινώσεων των σχολείων εκπαιδευτικοί επισημαίνουν την παραγωγή τους σε λάδι, σε ελιές, ώστε όποιος ενδιαφέρεται να τις αγοράσει. Κάποιοι τοποθέτησαν ακόμη και φωτοβολταϊκά στις στέγες των σπιτιών τους.
Το σίγουρο είναι πως όσο γιγαντώνεται η κρίση, τόσο όλο και πιο πολλοί εκπαιδευτικοί θα προσπαθούν να βρουν και δεύτερες πηγές εισοδήματος.
Στο ΠΥΣΔΕ και το ΠΥΣΠΕ, τα τοπικά υπηρεσιακά συμβούλια δηλαδή που εγκρίνουν τις χορηγήσεις τέτοιων αδειών, οι αιτήσεις για την απόκτηση άδειας άσκησης ιδιωτικού έργου πέφτουν «βροχή».
Βέβαια σε μια αγορά εργασίας που παραμένει «νεκρή» η εύρεση δεύτερης δουλειάς δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Ο πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας κ. Απόστολος Μούσιος σημείωσε ότι «τα τελευταία δύο-τρία χρόνια που μπήκε στη ζωή μας το μνημόνιο, αυξήθηκαν κατά 50% οι αιτήσεις εκπαιδευτικών στο υπηρεσιακό συμβούλιο ζητώντας να πάρουν άδεια άσκησης ιδιωτικού έργου. Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο υποβάλλονται 80-100 αιτήσεις. Η οικονομική κρίση και η μείωση των μισθών έχει οδηγήσει αρκετούς εκπαιδευτικούς να αναζητούν μια δεύτερη πηγή οικονομικής δραστηριότητας, για να καλύψουν έστω και λίγο τις απώλειες από το «ψαλίδι» στο μισθό τους».
Δάσκαλοι, νηπιαγωγοί, καθηγητές ειδικοτήτων υποβάλλουν αιτήσεις στο ΠΥΣΠΕ Μαγνησίας. Όπως τονίζει ο κ. Μούσιος, «για να δοθεί η άδεια θα πρέπει να καλύπτονται τρεις προϋποθέσεις: Πρώτον, η εργασία να γίνεται εκτός διδακτικού ωραρίου, δεύτερον, να είναι παρεμφερής με το αντικείμενο και το κύρος του εκπαιδευτικού. Δηλαδή ο δάσκαλος ή ο καθηγητής δεν μπορεί να εργαστεί για παράδειγμα ως σερβιτόρος. Τρίτον, η εργασία να μην ξεπερνά τις δέκα ώρες την εβδομάδα».
Στο ΙΕΚ, σε προγράμματα των ΚΕΚ, στο Πανεπιστήμιο διδάσκουν συνήθως οι δάσκαλοι. Οι νηπιαγωγοί μπορεί να εργαστούν σε Παιδικούς Σταθμούς του Δήμου, ενώ οι γυμναστές σε κάποιον αθλητικό σύλλογο, οι μουσικοί σε ένα Ωδείο, ο καθηγητής πληροφορικής σε ένα κέντρο πληροφορικής.
Όπως ανέφερε ο κ. Μούσιος, «η εργασία σε ιδιωτικό φορέα, όπως ένα ιδιωτικό Ωδείο επιτρέπεται, με την προϋπόθεση όμως ότι είναι πιστοποιημένο από το Κράτος».
Ο εκπαιδευτικός συνάμα στρέφεται και σε αγροτικές καλλιέργειες. Κάποιοι που έχουν χωράφια και παλιότερα τα είχαν εγκαταλείψει ή τα δούλευαν αλλοδαποί, τώρα αναλαμβάνουν οι ίδιοι την καλλιέργειά τους για να έχουν ένα σημαντικό εισόδημα.
«Σύμφωνα με νομολογία του Αρείου Πάγου ο εκπαιδευτικός ως δημόσιος υπάλληλος που είναι, μπορεί να ασκεί και το επάγγελμα του αγρότη και του κτηνοτρόφου» επισήμανε ο κ. Μούσιος.
Συμπλήρωμα 150-200 ευρώ
Το αιρετό μέλος του ΠΥΣΔΕ Μαγνησίας κ. Κώστας Λαγός σημείωσε πως ανέκαθεν οι εκπαιδευτικοί υπέβαλαν αιτήσεις στο ΠΥΣΔΕ για απόκτηση άδειας άσκησης ιδιωτικού έργου. Το φαινόμενο αυτό, όμως, πλέον, γίνεται όλο και πιο έντονο λόγω της δραματικής επιδείνωσης της οικονομικής κατάστασης των καθηγητών. Με το μνημόνιο οι μισθοί των καθηγητών μειώθηκαν μέχρι και 40% σε σχέση με την κατάσταση προ κρίσης και «αυτό είναι δυσβάστακτο για πολλούς.
Ο ίδιος συμπλήρωσε πως αυτό που μας ενδιαφέρει, είναι τα δικαιολογητικά που καταθέτουν οι καθηγητές, να είναι σύμφωνα με το νόμο, ώστε να πάρουν την άδεια. Σε αυτή την κατεύθυνση κινούμαστε. Σε γενικές γραμμές καθηγητές όλων των ηλικιών και από όλες τις ειδικότητες ζητούν να λάβουν αυτήν την άδεια, ώστε να έχουν ένα μικρό συμπλήρωμα. Κατά μέσο όρο το ποσό που βγαίνει το μήνα, είναι μεταξύ 150-200 ευρώ. Και είναι γεγονός ότι κατά καιρούς τρέχουν διάφορα εκπαιδευτικά προγράμματα, όπου οι καθηγητές θέλουν να δραστηριοποιηθούν, χωρίς βέβαια να επηρεάζεται το εκπαιδευτικό τους έργο στο σχολείο».
Λάδι για τις ανάγκες της οικογένειας
Ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Μαγνησίας κ. Σωκράτης Σαβελίδης σημείωσε πως διαπιστώνουμε δραστηριοποίηση αρκετών εκπαιδευτικών εστιασμένη σε δύο τομείς. Στον τομέα του περιορισμού των εξόδων διαβίωσης και στον τομέα βελτίωσης των οικονομικών του οικογενειακού κορβανά.
Ομολογουμένως η ενεργητικότητα στον πρώτο τομέα είναι εντονότερη κι αυτό οφείλεται στο ότι αφενός μεν δεν υπάρχουν δυνατότητες ανάπτυξης επαγγελματικών δραστηριοτήτων, είτε λόγω της κρίσης, είτε λόγω της πίεσης της βασικής τους δουλειάς, είτε λόγω των ανυπέρβλητων φραγμών, οι οποίοι τίθενται από τη νομοθεσία για τη χορήγηση άδειας έργου εκτός υπηρεσίας. Έτσι παρατηρούμε αρκετούς εκπαιδευτικούς να «θυμούνται» τον παλιό μπαξέ της οικογένειας, το παρατημένο χωραφάκι του παππού στο χωριό, ακόμη και τη σκουριασμένη ραπτομηχανή της γιαγιάς. Η ενασχόληση αυτή βοηθά στην εξαγωγή του λαδιού της χρονιάς, των οπωρικών, ακόμη και των πουλερικών και των αυγών της οικογένειας. Σύμφωνα με διαβεβαιώσεις κάποιων συναδέλφων, αυτή τους η ενασχόληση δε στοχεύει σ’ αυτή καθ’ αυτή την παραγωγή και κατανάλωση των προϊόντων, αλλά κυρίως στην αίσθηση ικανοποίησης με το να καταγίνεσαι με ξεχασμένες οικιακές ασχολίες, οι οποίες σε δένουν με την φύση και σου προκαλούν το γλυκό συναίσθημα του τρόπου ζωής του παρελθόντος.
Αναφορικά στον τομέα βελτίωσης του εισοδήματος ακολουθείται η πεπατημένη του παρελθόντος, αλλά σε μικρότερο βαθμό αφού δεν υπάρχουν πλέον οι ευκαιρίες της δεκαετίας του 1990 και του 2000. Έτσι βλέπουμε καθηγητές να ασχολούνται με την εκπαίδευση σε φορείς όπως τα ΚΕΚ και τα ΙΕΚ, αλλά και σε τριτοβάθμια εκπαιδευτικά ιδρύματα όπως τα ΤΕΙ και τα Πανεπιστήμια. Άλλωστε αυτός ο τομέας είναι και εκείνος στον οποίο μπορεί σχετικά εύκολα να παρασχεθεί άδεια έργου εκτός υπηρεσίας. Επιπλέον κάποιοι εκπαιδευτικοί έχουν τοποθετήσει φωτοβολταϊκά στοιχεία, ακόμη και στις ταράτσες των σπιτιών τους, κάποιοι ασχολούνται με τη συγγραφή εκπαιδευτικών κυρίως συγγραμμάτων και κάποιοι ασχολούνται με την τέχνη.
Όλοι οι εκπαιδευτικοί αντιμετωπίζουν αυτή τους την ενασχόληση περισσότερο ως χόμπι παρά ως δουλειά δεδομένου του ευκαιριακού χαρακτήρα της, των ελάχιστων απολαβών αλλά και του πολύ μικρού περιθωρίου χρόνου που τους επιτρέπει ο αυξημένος φόρτος του λειτουργήματός τους.
Πέραν αυτών τονίζουμε την πάγια θέση του συνδικαλιστικού μας κινήματος ότι σε κάθε περίπτωση ο εκπαιδευτικός θα πρέπει να αγωνίζεται για να πετύχει αξιοπρεπή διαβίωση διά του μισθού του και μόνο και όχι να καταφεύγει σε ημίμετρα, τα οποία τον φθείρουν είτε ως άνθρωπο είτε ως λειτουργό.