Η επανασύνδεση των Masters, με αφορμή την 50ή επέτειο από τη δημιουργία τους, θα συνδυαστεί με μία ξεχωριστή συναυλία. Το ραντεβού ορίστηκε για μεθαύριο στο θερινό δημοτικό θέατρο «Μελίνα Μερκούρη». Η βολιώτικη μπάντα, που εμφανίστηκε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1969, την Κυριακή 21 Ιουλίου θα ερμηνεύσει τραγούδια μιας άλλης εποχής και υπόσχεται μία βραδιά γεμάτη νοσταλγία, αλλά και ήχους ροκ…
Ο Φώτης Αρσενόπουλος, ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος, μίλησε για την επικείμενη εμφάνιση των «Masters», οι οποίοι αποτέλεσαν σημείο αναφοράς για τη γενιά τους. Ο Βολιώτης μουσικός έκανε αναδρομή στο παρελθόν και θυμήθηκε πως γράφτηκε η ιστορία, αλλά για τον ίδιο μοιάζει σαν να ξεκίνησαν όλα χθες.
«Οι «Masters» δημιουργήθηκαν τέλη καλοκαιριού 1969. Με την παρότρυνση του κιθαρίστα μας Γιώργου Λυμπεράκη και του Κωνσταντίνου Λεβέντη, ο οποίος ήταν ιδιοκτήτης του «Εmbassy», ενός νυκτερινού κέντρου κάτω από την «Εξωραϊστική». Αυτοί ήταν οι δύο πρωτεργάτες στη δημιουργία του συγκροτήματος. Στη συνέχεια παίξαμε στο Μπούρτζι, στα Πευκάκια. Εκεί γνωρίσαμε μεγάλη επιτυχία. Ο επόμενος χειμώνας μας βρήκε στο κέντρο ΝΟΒ, ενώ το καλοκαίρι του 1970 επιστρέψαμε στο Μπούρτζι. Τότε γνωρίσαμε τον μαέστρο Ντίνο Πάντα, ο οποίος είχε καλλιτεχνικό γραφείο στην Αθήνα. Μας πρότεινε να κατέβουμε στην Αθήνα, κάτι που αποδεχτήκαμε. Ένα από τα μαγαζιά που εμφανιστήκαμε ήταν το θρυλικό «Can Can», Πέτρου Ράλλη και Κηφισού. Κάποια εποχή είχαμε μέχρι και τον Πλέσσα», σημείωσε ο Φώτης Αρσενόπουλος, καθώς έφερε στη μνήμη το πώς ξεκίνησαν όλα.
Ο ίδιος ήταν μαθητής Γυμνασίου τότε. Ο άλλοτε ντράμερ των «Masters» θυμήθηκε την πρώτη σύνθεση της μπάντας: «Μαζί με τον Κώστα Κολίγα, ο οποίος έπαιζε πλήκτρα, ήμασταν οι πιο μικροί σε ηλικία. Δεκάξι-δεκαεπτά ετών. Ο Γιώργος Λυμπεράκης έπαιζε κιθάρα, ο Παύλος Ζαχόπουλος ήταν ο μπασίστας μας, ο Δημήτρης Πετρής στο σαξόφωνο και στο τραγούδι ήταν ο συγχωρεμένος Ταξιάρχης Μέρος».
Η συμμετοχή όλων στο συγκεκριμένο μουσικό σχήμα αποτέλεσε το εφαλτήριο για επιτυχημένες καριέρες, με τον Φώτη Αρσενόπουλο να λέει: «Το 1975 όταν πάψαμε να παίζουμε μαζί, αυτό έγινε σε απόλυτα φιλικό κλίμα, αφού ο καθένας μας ήθελε να ακολουθήσει σόλο καριέρα. Ο Λυμπεράκης βρέθηκε αρχικά στην Κύπρο, ενώ αργότερα έζησε πολλά χρόνια στο Παρίσι. Τώρα είναι μόνιμος κάτοικος στο Μονακό. Επίσης ο Κολίγας εγκαταστάθηκε στην Αμερική από τότε. Ο Ζαχόπουλος βρέθηκε στην Αγγλία για λίγο και γύρισε Ελλάδα, όπως κι εγώ που έπαιξα για μία διετία στο Παρίσι, ενώ ο Πετρής έκανε καριέρα στην Ελλάδα. Όπως και ο Μέρος, ο οποίος διέθετε αξιόλογη φωνή και αναγνωρίστηκε πανελλαδικά, όπως όλοι μας που ασχοληθήκαμε επαγγελματικά με τη μουσική».
Στη μεθαυριανή συναυλία οι «Masters» θα εμφανιστούν με δύο νέα «μέλη», με τον Φώτη Αρσενόπουλο να λέει: «Θα εμφανιστούμε επί σκηνής μαζί με την Judy Lyberaci, τη σύζυγο του Γιώργου Λυμπεράκη. Παίζει πιάνο και τραγουδά, διαθέτει πολύ «ζεστή» φωνή, ενώ θα έχουμε επίσης μαζί μας τον Χρήστο Κατσαούνη. Ένα νέο παιδί, 16-17 ετών. Ίδια ηλικία με μένα, όταν ξεκίνησα κι εγώ. Πολύ ταλαντούχος, παίζει κρουστά. Έχει ενσωματωθεί μαζί μας και τον αποδεχτήκαμε από την πρώτη στιγμή σαν ισότιμο μέλος του συγκροτήματος».
Η ιδέα της επανασύνδεσης των αρχικών μελών των «Masters» όλα αυτά τα χρόνια δεν έπαψε στιγμή να απασχολεί τους Βολιώτες μουσικούς. Και φέτος, το αντάμωμα που ονειρεύονταν, έγινε πραγματικότητα, με τον κ. Αρσενόπουλο να υπογραμμίζει: «Ήταν όνειρο ζωής να ξαναπαίξουμε μαζί. Και πραγματοποιείται τώρα. Από πάντα το σκεφτόμασταν. Μας παρότρυνε ο Λυμπεράκης, Η πρώτη μας σκέψη ήταν να παίξουμε στο Μπούρτζι, αλλά τελικά επειδή υπήρξε ενδιαφέρον, καταλήξαμε στο δημοτικό θέατρο. Όλοι μας νιώθουμε ευτυχείς για την ευκαιρία που μας δίνεται. Το πρόγραμμα θα περιλαμβάνει ροκ εντ ρολ, ροκ, και ποπ. Ένα πάντρεμα δύο δεκαετιών. Από τα ’70s μέχρι τα ’90s. Τέτοια κομμάτια θα παίξουμε».
Το κλίμα στις πρόβες, που πλέον μπαίνουν στην τελική τους ευθεία, είναι ενδεικτικό. «Παίξαμε το πρώτο κομμάτι, στο δεύτερο ήταν σαν να ήμασταν πάντα μαζί», εξομολογήθηκε κι έδωσε το σύνθημα για το κυριακάτικο ραντεβού.