Του Γεράσιμου Τσιμπλούλη,
διευθυντή του 29ου Δημ. Σχολείου
Με αφορμή την πτώση σοφάδων σε τάξη του σχολικού συγκροτήματος 18ου και 29ου Δημοτικών Σχολείων Βόλου, επιχειρείται μια απλή, ιστορική αναδρομή.
Το σχολικό κτήριο, ανάλογα με το πότε κτίστηκε, καθρεφτίζει και τις παιδαγωγικές αρχές της εποχής του.
Μετά τους καταστροφικούς σεισμούς του 1955 κτίζονται σχολεία που συνεχίζουν να υπάρχουν και μέχρι σήμερα με προσθήκες και κάποιες βελτιώσεις.
Το σχολικό συγκρότημα των 18ου και 29ου Δημοτικών Σχολείων, όπου στεγάζονται και το 10ο και το 32ο Νηπιαγωγεία Βόλου, διαθέτει τέσσερα κτήρια με διαφορετικές ημερομηνίες κτισίματος.
Το πρώτο κτίστηκε το 1956, διώροφο κτήριο με 6 αίθουσες διδασκαλίας και ένα μικρό γραφείο για τον διευθυντή και τους δασκάλους. Οι αίθουσες ψηλοτάβανες και στενόμακρες.
Είναι η εποχή που διακρίνεται για την αυστηρότητα των εκπαιδευτικών. Τα μαθήματα με πρωινό και απογευματινό ωράριο, διακοπή το μεσημέρι για φαγητό στο σπίτι και επιστροφή στο σχολείο.
Τα θρανία στοιχίζονταν το ένα πίσω από το άλλο με τα κοντά παιδιά μπροστά και τα ψηλά πίσω. Η έδρα του δασκάλου πάνω σε βάθρο, ώστε ο δάσκαλος ή η δασκάλα να εποπτεύει «αφ’ υψηλού» την τάξη.
Οι πόρτες των αιθουσών να ανοίγουν προς τα μέσα. Άγνωστη τότε η οδηγία για αντισεισμική προστασία, πως οι πόρτες πρέπει να ανοίγουν προς τον διάδρομο, ώστε να μην εγκλωβιστούν οι μαθητές/τριες πέφτοντας πάνω στην πόρτα, σε περίπτωση σεισμού. Οι πόρτες παραμένουν οι ίδιες και στο 2023…
Οι δύο αίθουσες του επάνω ορόφου χωρίζονται μεταξύ τους με διπλή ξύλινη πόρτα που διπλώνει, ώστε στις γιορτές ο χώρος να μετατρέπεται σε αίθουσα εκδηλώσεων. Η ξύλινη πόρτα-διαχωριστικό συνεχίζει να υπάρχει για να μας θυμίζει το παρελθόν. Είναι «καλό», γιατί η μία τάξη ακούει την άλλη την ώρα του μαθήματος.
Οι τουαλέτες έξω και χωρίς κάποιο στέγαστρο που να τις συνδέει με το διδακτήριο. Οι καιρικές συνθήκες του χειμώνα δεν λαμβάνονταν υπόψη.
Στην ίδια λογική κτίστηκε το 1975 η δεύτερη πτέρυγα του σχολικού συγκροτήματος, μιας και ο αριθμός των μαθητών στο Καπακλί μεγάλωνε.
Το 2ο Βόλου, το 11ο Βόλου, το 21ο Βόλου, τα 3ο και 9ο Ν. Ιωνίας είναι σχολεία με την ίδια αρχιτεκτονική που έχει και το σχολικό συγκρότημα των 18ου και 29ου Δημοτικών Σχολείων. Δεν γνωρίζω όμως την ακριβή χρονολογία που χτίστηκαν.
Το 1996 γίνεται νέα προσθήκη στο σχολικό συγκρότημα. Στο ισόγειο αίθουσα εκδηλώσεων και στον πρώτο όροφο δύο αίθουσες διδασκαλίας με τις πόρτες να ανοίγουν προς τον διάδρομο, κουζίνα και εσωτερική τουαλέτα για τους εκπαιδευτικούς.
Τα θρανία μπαίνουν σε Π, το βάθρο για την έδρα του/της εκπαιδευτικού έχει καταργηθεί. Ενώ από το 1997 εισάγεται ο θεσμός του ολοήμερου σχολείου, Δημοτικού και Νηπιαγωγείου, με στόχο την ποιοτική αναβάθμιση της παιδείας.
Το Ολοήμερο συνεχίζεται και μέχρι σήμερα, όπου οι τάξεις «μετατρέπονται» σε τραπεζαρίες και χώρους δημιουργικής απασχόλησης.
Το 2005 ακόμα μία προσθήκη για να στεγάσει στο ισόγειο τα Νηπιαγωγεία και στον όροφο δύο τάξεις για τα Δημοτικά.
Σήμερα οι εκπαιδευτικές ανάγκες πολύ διαφορετικές από το 1956 και 1975. Το σχολείο χρειάζεται ριζική ανακαίνιση. Το Καρτάλειο Διδακτήριο επί της Πολυμέρη γίνεται ο «οδοδείκτης» στα βήματα που πρέπει να ακολουθηθούν.
«Ένα καινούριο κτήριο αποτελεί ουσιαστικά μετά την ενεργειακή αναβάθμισή του το Καρτάλειο Διδακτήριο, που έχει ιστορία πολλών δεκαετιών στο πλαίσιο ενεργοποίησης της Περιφέρειας Θεσσαλίας και του Δήμου Βόλου. Οι μαθητές του 5ου Γυμνασίου, αλλά και των άλλων συστεγαζόμενων σχολείων, θα κάνουν μάθημα σε ένα πολύ ωραίο σχολικό περιβάλλον με νέες υποδομές που ανεβάζει τη διάθεση για διδασκαλία και μόρφωση» (εφημ. Θεσσαλία 14/09/2021).
Ευχόμαστε να δούμε ένα σχολικό συγκρότημα που θα κοσμεί τη συνοικία των Αγίων Αναργύρων, το Καπακλί, που απέκτησε για πρώτη φορά σχολείο το 1922, το πλήρες μονοτάξιο σχολείο Αρρένων.