Του Βασίλη Κοντορίζου
Πληροφορήθηκα ότι ο δήμαρχος Βόλου, επισκεπτόμενος την Πορταριά, και σε συγκέντρωση κοινού, προς άγραν ψήφων, εξήγγειλε τρία σημαντικά ! Έργα, ήτοι:
Την αποπεράτωση της ασφαλτόστρωσης του αγροτικού δρόμου προς «Γερακιά».
Την επαναλειτουργία των κατασκηνώσεων (παιδικών εξοχών ) του Αγίου Ιωάννου και τους λιθόστρωτους δρόμους «καλντερίμια» του χωριού.
Τώρα, το πόσο σημαντικά είναι τα τρία αυτά έργα, θα το δούμε στην πορεία.
Προσωπικά και επειδή υπηρέτησα επί 44 χρόνια την τοπική αυτοδιοίκηση και επειδή γνωρίζω, όσο κανένας, τα προβλήματα του τόπου μου, δεν θα επικεντρωνόμουν στα συγκεκριμένα αυτά έργα, τα οποία μπορεί να έχουν κάποια σημασία για το χωριό και πάντα σε αναλογία των όσων προσφέρει στον προϋπολογισμό του Δήμου. Χωρίς βέβαια να προσπαθώ να ακυρώσω κανένα έργο, μικρό ή μεγάλο, σημαντικό ή λιγότερο σημαντικό, ότι κι’ αν είναι, είναι έργο.
1ον) Θα τελειώσει ο αγροτικός δρόμος της «Γερακιάς», ο δρόμος προς το πουθενά. Το έργο αυτό έχει αρχίσει προ πολλού και πλησιάζει η ασφαλτόστρωση. Τώρα, πού ακούστηκε αγροτικός δρόμος με άσφαλτο, δεν μπορώ να το καταλάβω. Και γιατί ο συγκεκριμένος δρόμος; Σημειωτέον, πρόκειται για δρόμο που δεν εξυπηρετεί πλήθος αγροτών, παρά μονάχα έναν…
Η Πορταριά έχει 80 χιλιόμετρα αγροτικούς δρόμους- τους γνωρίζουμε πολύ καλά εμείς που τους διανοίξαμε και τους συντηρούσαμε συχνά- προκειμένου να κυκλοφορούν τα αγροτικά αυτοκίνητα, όχι κούρσες.
Και ερωτώ,θα ασφαλτοστρωθούν όλοι οι αγροτικοί δρόμοι ή μόνο ο συγκεκριμένος;
Αν η ασφαλτόστρωση του συγκεκριμένου δρόμου άρχιζε από τη διασταύρωση του δρόμου προς Άγιο Ιωάννη, με σκοπό να διευκολύνει το Μοναστήρι του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ, στο οποίο συρρέει κάθε δεύτερη Κυριακή πλήθος προσκυνητών, θα το καταλάβαινα και θα επικροτούσα.
2ον) Θα επαναλειτουργήσουν οι κατασκηνώσεις (παιδικές εξοχές) του Αγίου Ιωάννου Πορταριάς. Διότι, όπως ειπώθηκε, «υπάρχουν παιδάκια που πεινάνε». Να λειτουργήσουν οι παιδικές εξοχές, όχι για να χορτάσουν τα πεινασμένα παιδάκια, αλλά για να κάνουν χαρούμενες και διδακτικές διακοπές. Αν ήταν να τα ταΐσουμε, δεν χρειαζόταν να τα κουβαλήσουμε στις κατασκηνώσεις, μπορούσαμε να τα συνδράμουμε και στα σπίτια τους.
Βέβαια πρώτα θα πρέπει να συμφωνήσει το υπουργείο Παιδείας, το οποίο είναι ο ιδιοκτήτης του χώρου.
Πάντως, μακάρι να λειτουργήσουν οι κατασκηνώσεις, με οποιονδήποτε τρόπο, προκειμένου να ζωντανέψει ο τόπος και να σταματήσουν οι λεηλασίες των κτηρίων και η μετατροπή των θαλάμων και των εστιατορίων σε μαντριά σκύλων.
3ον) Θα γίνουν οι λιθόστρωτοι δρόμοι. Μπράβο. Είναι το μόνο από τα τρία εξαγγελθέντα έργα που θεωρείται απαραίτητο. Προσοχή, όμως. Οι δρόμοι θα πρέπει να ανακατασκευαστούν, όχι να επισκευαστούν. Τα «καλντερίμια» αυτά κατασκευάστηκαν, πριν από 45 χρόνια, δηλαδή από το 1975 έως το 1978. Επόμενο είναι, κυρίως εκείνοι οι δρόμοι που κυκλοφορούνται από αυτοκίνητα, να έχουν καταστραφεί ολοσχερώς.
Τέλος. Δεν θα διαφωνήσουμε με κανένα έργο, όσο μικρό και υποδεέστερο και αν είναι. Θα πρέπει, όμως, να ιεραρχούμε καταστάσεις και αναγκαιότητες. Θα έπρεπε π.χ. να δούμε τι γίνεται με το Θεοξένεια, το οποίο όταν λειτουργήσει, όχι μόνον θα αναβαθμίσει τον τουρισμό στο χωριό, αλλά θα συνεισφέρει έσοδα στο ταμείο του Δήμου και εργασία σε νέα παιδιά. Ή τι τύχη έχουν τα κληροδοτήματα.
Το κληροδότημα «Χατζάκου» είχε, πριν από χρόνια 600.000 ευρώ, τώρα πρέπει να έχει περισσότερα. Γιατί δεν αξιοποιούνται, προς όφελος των κατοίκων της Πορταριάς;
Τι γίνεται με το κληροδότημα «Δράκου»; Πρέπει, μετά από τόσα χρόνια, να έχει κάποιο σεβαστό ποσό από τα ενοίκια των διαμερισμάτων. Ωφελήθηκε κάποιος σπουδαστής; Αν ο Δήμος χρησιμοποίησε τα διαμερίσματα για κάποιους άλλους κοινωνικούς σκοπούς, κάτι με το οποίο δεν πρέπει να διαφωνήσει κανείς, ο Δήμος οφείλει να καταβάλλει τα μισθώματα στο κληροδότημα. Τα διαμερίσματα δεν είναι του Δήμου. Είναι ιδιοκτησία του κληροδοτήματος.
Πρέπει επίσης να επεκταθεί το δίκτυο αποχέτευσης για να καλύψει το υπόλοιπο της Πορταριάς, αλλά και τα άλλα τρία χωριά του πρώην Δήμου.
Υπάρχει προμελέτη, μέσω ΣΔΙΤ, η οποία προβλέπει την αξιοποίηση της περιουσίας του πρώην Δήμου Πορταριάς. Εκεί προτείνεται και η κατασκευή «τελεφερίκ» από το δημοτικό κτήμα 12 στρεμμάτων, κοντά στον περιφερειακό δρόμο μέχρι το επίσης ιδιόκτητο χωράφι της Αγίας Τριάδας Κατηχωρίου, καθώς και πρόβλεψη για την εξυπηρέτηση της Μακρινίτσας.
Επίσης περιλαμβάνει το σχέδιο, την αξιοποίηση του πολύ μεγάλου κτήματος στα Μελισσάτικα, ιδιοκτησία της Πορταριάς καθώς και την αξιοποίηση του δάσους «Μετόχι».
Μία ακόμη προμελέτη είναι έτοιμη, με αρχιτεκτονικά σχέδια, μέσω ΣΔΙΤ, για την κατασκευή τριών καταστημάτων στο δημοτικό οικόπεδο, πλησίον του Ι.Ν. Αγίας Μαρίνας στην Πορταριά.
Θα μπορούσα να υποδείξω και πολλά άλλα έργα υποδομής προς όφελος των χωριών μας. Αλλά δεν θέλω να καταχραστώ την φιλοξενία των έγκριτων εφημερίδων.
Μου άρεσαν οι «φιέστες» με τα βεγγαλικά και τον Ρέμο, καθώς και τα φωτάκια και τα λουλουδάκια. Αλλά εκείνα που μένουν και βοηθούν τους κατοίκους, κυρίως των χωριών, είναι τα έργα υποδομής. Αυτά θα καταφέρουν να συγκρατήσουν τους νέους στα χωριά. Ας ελπίσουμε.