Τη σημερινή μέρα τη θεωρώ πολύ θλιβερή για την πόλη μου, τον Βόλο.
Σήμερα 18-5-2023 είναι η Διεθνής Ημέρα Μουσείων. Εδώ και 10 μήνες το Μουσείο Φυσική Ιστορίας Βόλου δεν έχει στέγη. Ο κόπος και το μεράκι που αφιερώσαμε για να μαθαίνουν τα παιδιά της Μαγνησίας και γενικά οι κάτοικοι τι απολιθώματα, τι ορυκτά και πετρώματα έχει ο τόπος τους έχει μπει σε αποθήκες. Η Φυσική μας Ιστορία έχει αποθηκευτεί ξανά, έτσι όπως ήταν πριν το 2012, δηλαδή πριν δημιουργηθεί το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Βόλου. Κανείς από τον Δήμο Βόλου ή την Περιφέρεια Θεσσαλίας δεν ενδιαφέρθηκε. Και κυρίως η ντόπια Υφυπουργός Παιδείας. Δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για την παιδεία των παιδιών του τόπου της. Για την ιστορία, ποτέ η Υφυπουργός κ. Μακρή δεν απάντησε σε επίσημο έγγραφο του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας. Παρά τη θεσμική της αρμοδιότητα και υποχρέωση. Γιατί τέτοιο μένος με τη Φυσική Ιστορία του Βόλου; Γιατί ενδιαφέρονται μόνο για το Μουσείο της Αργούς που περιλαμβάνει τσιμέντα, αναθέσεις και εργολάβους;
Είναι κρίμα για τα παιδιά αυτού του τόπου. Από το πρώτο έτος του Τμήματος Γεωλογίας που φοιτούσα μάζευα ορυκτά και απολιθώματα για μόνο έναν λόγο. Για να δώσω στα παιδιά της πόλης μου την ευκαιρία που δεν είχα εγώ ποτέ σε αυτόν τον άθλιο και πανέμορφο τόπο. Να δω από κοντά απολιθωμένο θηλαστικό, να μάθω για το ηφαίστειο των Μικροθηβών δίπλα στην πόλη μου, να δω μετεωρίτη, να δω εντυπωσιακά ορυκτά. Δεν είχα υπολογίσει όμως τους Μαυρογιαλούρους που επίσης έβλεπα από μικρός.
Άραγε οι ταγοί αυτής της κοινωνίας αποτελούν έναν πιστό αντικατοπτρισμό των μελών της; Των πολιτών της; Μαυρίστε τους στις εκλογές. Αυτή είναι η μόνη πλέον παραίνεσή μου. Μαύρο στον Μαυρογιαλούρο. Αλλιώς δεν έχει ελπίδα αυτή η κοινωνία.
Η εικόνα της ανάρτησης είναι από την τότε Β’ αίθουσα του Μουσείου όπου υπήρχαν ο μεγαλύτερος χαυλιόδοντας προβοσκιδωτού που βρέθηκε στη Θεσσαλία και συγκεκριμένα στο αργιλλωρυχείο της ΑΓΕΤ στο Σέσκλο (τώρα σε αποθήκη στο Πανεπιστήμιο Αθηνών), μηρός και κνήμη από προβοσκιδωτό (τώρα σε αποθήκη) και άλλα δείγματα φυτικών απολιθωμάτων από Ελασσόνα και Μαγνησία (τώρα σε αποθήκη).