Τη μεγάλη του αγάπη για τη Νίκη εξέφρασε ο Μάνος Αποστολίδης. Ο έμπειρος τερματοφύλακας θέλει να φορέσει τη φανέλα της μέχρι το τέλος της καριέρας του, ενώ εξέφρασε την επιθυμία να βοηθήσει και από άλλο πόστο την ομάδα με την οποία γνώρισε την υπέρτατη διάκριση το 2014.Η επιστροφή του Μάνου Αποστολίδη εκτόξευσε στα ύψη τον ενθουσιασμό των φιλάθλων της Νίκης θυμίζοντας μέρες του 2014. Ο πολύπειρος πορτιέρο παραχώρησε μια εκ βαθέων συνέντευξη στους εκπροσώπους του Τύπου (από τα Χάνια όπου βρίσκεται με τη βολιώτικη ομάδα), η οποία παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον.
Μάνο πώς αποφάσισες να γυρίσεις στη Νίκη;
Όταν ήρθα την πρώτη φορά στη Νίκη ήταν αμέσως μετά την πρώτη μου ολοκληρωμένη σεζόν στη Β’ Εθνική με την Καβάλα. Ουσιαστικά, δηλαδή, ήμουν στο ξεκίνημά μου όταν άρχισα να «χτίζω» το όνομά μου στη Β’ Εθνική. Γιατί μέχρι τότε έπαιζα στην Γ’ κατηγορία.
Μεγάλο ρόλο για την επιστροφή μου έπαιξε η αγάπη του κόσμου. Όλα αυτά που περάσαμε, όλα αυτά που ζήσαμε τότε, δεν ξεχνιούνται. Τα προηγούμενα χρόνια μου έστελναν μηνύματα φίλαθλοι από τον Βόλο και με ρωτούσαν πότε θα επιστρέψω. Τους απαντούσα ότι κάποια στιγμή θα έρθω, γιατί το θέλω κι εγώ πολύ. Και δεν ήρθα μόνο για έναν χρόνο. Θα ήθελα να παίξω στη Νίκη μέχρι το τέλος της καριέρας μου και να βοηθήσω και από κάποιο άλλο πόστο κάποια στιγμή. Μακάρι να είναι ευνοϊκές οι συνθήκες, μακάρι να πετύχουμε τους στόχους μας και να μπορέσω να συνεχίσω στη Νίκη.
Ποιες συνθήκες συνάντησες στην επιστροφή σου;
Για να είμαι ειλικρινής δεν το περίμενα αυτό που συνάντησα. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε όταν είδα ότι στο Πανθεσσαλικό έχει διαμορφωθεί ειδικός χώρος για να τρώνε οι παίκτες. Είναι κάτι πολύ σημαντικό για τον ποδοσφαιριστή να μην σκέφτεται τι θα φάει καθημερινά, αλλά να ξέρει ότι υπάρχει ειδικό πρόγραμμα διατροφής. Επίσης έχουν δημιουργηθεί γραφεία, χώροι χαλάρωσης και ξεκούρασης.
Η οργάνωση είναι πολύ καλή και βρίσκεται πολύ κοντά στις συνθήκες μιας επαγγελματικής ομάδας. Ήδη γίνονται πράγματα στην ομάδα, ενώ έχω ακούσει ότι θα πραγματοποιηθούν κι άλλα στο μέλλον. Όλα αυτά θα μείνουν στην ομάδα.
Φαντάζεσαι τον εαυτό σου να έχει επίσης ρόλο β’ προπονητή στο γήπεδο και καθοδηγητή στα αποδυτήρια;
Στο γήπεδο ανέκαθεν ήμουν ένας τερματοφύλακας που μ’ αρέσει να μιλάω, αλλά εννοείται με σωστό τρόπο. Το να φωνάζεις είναι καλό, αλλά αν φωνάζεις με άσχημο τρόπο δεν είναι σωστό. Δεν είμαι τέτοιου τύπου τερματοφύλακας. Θέλω να κατευθύνω την ομάδα. Θέλω να βοηθάω με όσες καταστάσεις έχω δει, αλλά έχουμε κι άλλα έμπειρα παιδιά στην ομάδα που μπορούν να το κάνουν αγωνιστικά. Θα πρέπει να «δεθεί» η πείρα που έχουμε κάποιοι παίκτες με τον ενθουσιασμό των νεότερων παιδιών.
Όσον αφορά τα αποδυτήρια απ’ όσα έχω δει μέχρι τώρα δεν χρειάζεται να επέμβω είτε εγώ είτε κάποιοι άλλοι έμπειροι παίκτες. Έχουμε καλό κλίμα. Πιστεύω και ελπίζω ότι θα συνεχίσουμε έτσι και δεν θα έχουμε κάποιο παρατράγουδο μέσα στα αποδυτήρια. Ασφαλώς υπεύθυνος γι’ αυτά τα θέματα είναι ο προπονητής. Από τη μεριά μου όσο σεβασμό να τρέφουν τα παιδιά απέναντί μου, θα μπορέσω να τους μεταφέρω κάποια πράγματα μέσα στα αποδυτήρια.
Πλέον ξανάσμιξες με Τζιώρα και Θ. Παπαδόπουλο. Πώς αισθάνεσαι γι’ αυτό;
Με αρκετά από τα παιδιά που βρισκόμασταν το 2014 στη Νίκη μιλάμε. Κι άλλοι είχαν εκφράσει την επιθυμία τους να επιστρέψουν, αφού αυτά που ζήσαμε δεν ήταν λίγα, δεν τα είχαμε ξαναζήσει ποτέ. Πριν έρθω μίλησε τόσο με τον «Τεό» (σ.σ. Παπαδόπουλο), όσο και με τον Χρήστο (σ.σ. Τζιώρα) και μου είπαν πώς έχουν τα πράγματα. Μου έδωσαν την ποδοσφαιρική ματιά των πραγμάτων, γιατί αλλιώς είναι να στα λέει ένας παράγοντας ή ένας φίλαθλος κι αλλιώς να στα λέει ένας ποδοσφαιριστής. Μακάρι να μπορούσαν να έρθουν κι άλλα παιδιά που είναι αγαπητά στον κόσμο της Νίκης για να βοηθήσουμε να πετύχουμε τον στόχο μας. Κι εμείς δεν ήρθαμε εδώ μόνο γιατί μας αγαπά ο κόσμος. Ήρθαμε για να βοηθήσουμε την ομάδα να ξαναζήσει τις στιγμές που ζήσαμε κι εμείς τότε.
Με ποιο τρόπο σε υποδέχθηκαν οι φίλαθλοι;
Είχα πολλά μηνύματα και δημοσιεύσεις στο Facebook. Για να πω την αλήθεια περίμενα πως θα μου στείλει ο κόσμος μηνύματα, γιατί μου έστελναν όταν δεν ερχόμουν. Φανταστείτε τώρα που ανακοινώθηκε επίσημα η επιστροφή μου
Πήρες γρήγορα την απόφαση να γυρίσεις στη Νίκη;
Εγώ και η διοίκηση θέλαμε να το κρατήσουμε λίγο πιο κρυφό, για να ανακοινωθεί κατευθείαν σαν έκπληξη, αλλά είχε κυκλοφορήσει ότι είχε γίνει η επαφή με τη Νίκη. Εγώ περίμενα κάτι ακόμη, αλλά είπα ότι κουράστηκα να περιμένω και πως πάω εκεί που ξέρω ότι με θέλουν κι ότι με αγαπάει ο κόσμος. Δεν ήταν πολύ δύσκολο.
Υπήρξαν κάποιοι που σου είπαν να μην παίξεις στην Γ’ Εθνική;
Υπήρχαν συμπαίκτες που είχα σε προηγούμενες ομάδες, που μου είπαν «δεν είσαι για Γ’ Εθνική». Βέβαια, δε μου το είπαν βάσει της ομάδας που θα πάω, αλλά με την έννοια ότι μπορούσα να περιμένω να περιμένω λίγο ακόμα και ότι κάπου θα αδειάσει μία θέση και θα βρεθεί μία ομάδα στη Β’ Εθνική. Δε σκέφτηκα την κατηγορία. Σε κάποια άλλη ομάδα ίσως να το σκεφτόμουν, στη Νίκη Βόλου όχι.
Πλέον είσαι 35 ετών, αλλά οι τερματοφύλακες μάς έχουν συνηθίζει να παίζουν πολλά χρόνια. Ισχύει και για σένα το ίδιο;
Στόχος κάθε ποδοσφαιριστή είναι να παίζει, μέχρι που να μην μπορεί να … περπατήσει. Εγώ θέλω, όσο είμαι υγιής και όσο το σώμα μου βαστάει, να μπορώ να προσφέρω αγωνιστικά. Δεν ξέρω αν θα είναι δύο, τρία ή πέντε χρόνια ακόμη. Υγεία βασικά να έχουμε πάνω απ’ όλα κι αυτό θα φανεί στην πορεία. Γιατί μπορεί σε πέντε χρόνια να μην μπορώ να κάνω πράγματα, που είναι τα βασικά, κι αυτό δεν είναι καλό.
Ποια συναισθήματα ένιωσες όταν ξαναμπήκες στο Πανθεσσαλικό στο φιλικό με τον Σαρακηνό μετά από τέσσερα χρόνια;
Μπήκα στο Πανθεσσαλικό πιο μπροστά, γιατί, με το που υπέγραψα, κατέβηκα, για να πάω στο γήπεδο. Μπαίνοντας, πήγα στην εστία, κάτι που κάνω γενικά και πριν τους αγώνες, και σκεφτόμουν ότι πριν μερικά χρόνια εδώ κάναμε κάτι που ούτε κι εμείς το πιστεύαμε στο τέλος. Αυτή ήταν η σκέψη μου. Θα ήθελα όλον αυτόν τον κόσμο που μαζέψαμε τότε να τον ξαναδώ στο Πανθεσσαλικό.
Στο πλευρό σου θα έχεις δύο νεαρούς τερματοφύλακες, τους Κ. Παπαδόπουλο και Π. Τασιά…
Είναι τερματοφύλακες πολύ νέοι ακόμη. Ο Παύλος είναι 17 χρόνων και ουσιαστικά τώρα χτίζει το κορμί του και την τεχνική του, ώστε να μπορεί να γίνει ένας καλός γκολκίπερ στο μέλλον. Ο Κώστας είναι 20 ετών, είναι πιο έτοιμος και το κορμί του δε θα έχει άλλη ανάπτυξη, μόνο μικρή με κάποια βάρη. Δείχνει στην προπόνηση ότι έχει καλά στοιχεία. Αν είναι συγκεντρωμένος κι αν δουλέψει, που φαίνεται ότι δουλεύει, όπως και ο Παύλος, μπορεί να γίνει ένας πολύ καλός τερματοφύλακας. Κι εγώ θα βοηθήσω, όσο μπορώ, και τους δύο. Η σχέση που είχα με άλλους τερματοφύλακες που ήταν νεαρότεροι από μένα σε άλλες ομάδες, με εξαίρεση τον Δημήτρη Ταΐρη, με τον οποίον ήμασταν κοντά στην ηλικία, ήταν ότι προσπαθούσα να τους συμβουλεύω και να τους δίνω πράγματα που θεωρούσα ότι θα τους βοηθήσουν.
Ποια εικόνα έχεις σχηματίσει για το φετινό ρόστερ;
Έχουμε ομάδα που διαθέτει την εμπειρία σε καίριες θέσεις κιόλας, εκεί που χρειάζεται, δηλαδή στον άξονα, αλλά και τον ενθουσιασμό που πρέπει. Το θέμα είναι να «δέσουμε» όλοι μαζί. Αυτό θα πάρει λίγο χρόνο, γιατί δε γίνονται οι ομάδες από τη μία στιγμή στην άλλη, και θεωρώ ότι θα κάνουμε πολύ καλή πορεία και θα κυνηγήσουμε τον στόχο μας μέχρι το τέλος.
Έχεις βιώσει τον ανταγωνισμό με τον Ολυμπιακό Β. Πιστεύεις θα είναι το ίδιο και φέτος;
Ξέρουμε ότι και φιλικό να παιχτεί ανάμεσα στις δύο ομάδες, θα είναι ντέρμπι. Πιστεύω ότι μεταξύ μας θα γίνουν δύο καλά παιχνίδια. Ελπίζω να είμαστε εμείς στην καλύτερη κατάσταση και να δώσουμε τη χαρά στον κόσμο μας να πανηγυρίσει, καθώς ξέρουμε ότι μία νίκη επί του Ολυμπιακού Β. είναι μία νίκη με μεγαλύτερη αξία απ’ ό,τι οι υπόλοιπες…