Πόσο εφικτό είναι για μια οικονομία η οποία εξέρχεται από οκτώ χρόνια ύφεσης και τρία μνημόνια να διατηρήσει πρωτογενή πλεονάσματα άνω του 3% για επτά συνεχόμενα χρόνια; Πόσο εύκολο είναι να δημιουργηθούν πάνω από 400.000 θέσεις εργασίας μέσα στην επόμενη πενταετία;
Είναι εφικτό με τόσο υψηλούς φορολογικούς συντελεστές να καταγραφεί αύξηση των εσόδων από την άμεση φορολογία και «απόκρουση» της φοροδιαφυγής; Μπορεί η Ελλάδα να γίνει ήδη από φέτος επενδυτικό Ελντοράντο όταν τα πρώτα στοιχεία από την πορεία του ΑΕΠ δείχνουν μάλλον το αντίθετο; Και τελικώς πόσο εύκολο είναι να στηρίξεις την ανάπτυξη των επόμενων ετών με τα νοικοκυριά να συμμετέχουν ελάχιστα λόγω υπερφορολόγησης και μειωμένης αγοραστικής δύναμης;
Και όμως, αυτές είναι οι βασικές παροχές πάνω στις οποίες στηρίζεται το μεσοπρόθεσμο σχέδιο το οποίο δόθηκε χθες –έστω και έμμεσα στη δημοσιότητα- φέρνοντας στην επιφάνεια προβλέψεις για πρωτογενή πλεονάσματα μαμούθ της τάξεως του 5,22%
· Η πρόβλεψη για την παραγωγή πλεονασμάτων που θα φτάσουν ακόμη και πάνω από το 5% προϋποθέτουν ότι η Ελλάδα θα γίνει μια από τις ελάχιστες χώρες στην παγκόσμια που θα κατορθώσει να διατηρήσει να πρωτογενή πλεονάσματα πάνω από το 3% του ΑΕΠ για επτά συνεχόμενα χρόνια και μάλιστα χωρίς κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό στην οικονομία της (όπως π.χ τα πετρέλαια της Νορβηγίας). Δηλαδή, το μεσοπρόθεσμο στηρίζεται στην εκτίμηση ότι δεν θα υπάρξει η λεγόμενη δημοσιονομική κόπωση και μάλιστα ενώ επίκειται μια νέα σοβαρή μείωση εισοδημάτων από την 1/1/2019 λόγω της κατάργησης της προσωπικής διαφοράς.
· Η συμμετοχή της ιδιωτικής κατανάλωσης στο ΑΕΠ αναμένεται να διαμορφωθεί περίπου στο 67% με βάση τις προβλέψεις του 2018. Το 2022, το «μερίδιο» θα πέσει στο 64,3% μια ιδιαίτερη σημαντική μεταβολή για τόσο σύντομο –δεδομένου ότι μιλάμε για μακροοικονομικές προβλέψεις- περίοδο. Ακόμη και σε απόλυτους αριθμούς να το εξετάσει κανείς, θα διαπιστώσει ότι το μερίδιο των νοικοκυριών στην διαφαινόμενη ανάπτυξη, θα γίνεται ολοένα και μικρότερο. Έτσι, ενώ το ΑΕΠ προβλέπεται να αυξηθεί κατά περίπου 17 δις. ευρώ στο διάστημα 2018-2022, η ιδιωτική κατανάλωση αναμένεται να αυξηθεί στο ίδιο διάστημα κατά λιγότερα από 5,78 δις. ευρώ. Και αυτό παρά το γεγονός ότι προβλέπεται σημαντική αύξηση της απασχόλησης κάτι που σημαίνει ότι και ο αριθμός των ιδιωτών με αγοραστική δύναμη θα μεγαλώσει.
· Το μεσοπρόθεσμο προβλέπει ότι στο διάστημα 2018-2022 θα δημιουργηθούν τουλάχιστον 350-400.000 θέσεις εργασίας καθώς μόνον έτσι μπορεί να επιβεβαιωθεί η πρόβλεψη για μείωση της ανεργίας από το 19,9% του ΑΕΠ στο 14,3% του ΑΕΠ. Δεδομένου ότι μέχρι τώρα η μείωση της ανεργίας επιτυγχάνεται εξαιτίας των πολύ καλών επιδόσεων στον τουρισμό και στα περίπου 32 εκατομμύρια των τουριστών που αναμένεται να επισκέπτονται στην Ελλάδα σε ετήσια βάση, είναι ένα θέμα το που ακριβώς θα δημιουργηθούν αυτές οι 400.000 θέσεις εργασίας.
· Ένα από τα «μυστικά» επιβεβαίωσης των προβλέψεων του μεσοπρόθεσμου είναι η «εκτίναξη των επενδύσεων». Εκεί που το 2018 αναμένεται επενδύσεις της τάξεωβς των 26 δις. ευρώ σε ετήσια βάση (και αυτό ύστερα από αύξηση φέτος κατά 11,1% τη στιγμή που το πρώτο τρίμηνο καταγράφηκε σημαντικότατη μείωση) το 2022 θα πρέπει οι επενδύσεις να είναι κατά τουλάχιστον 10 δις. ευρώ υψηλότερες σε ετήσια βάση φτάνοντας στα 36,253 δις. ευρώ.
· Δεν είναι συνηθισμένο για την Ελλάδα επί πέντε συνεχόμενα χρόνια οι εισαγωγές να αυξάνονται με μικρότερο ρυθμό από τις εξαγωγές. Αυτό για να γίνει, προϋποθέτει απόλυτη ηρεμία στις διεθνείς αγορές ώστε να μην επηρεάζεται η ζήτηση για τα ελληνικά προϊόντα, ο τουρισμός και οι διεθνείς τιμές του πετρελαίου. Προφανώς, υπάρχει ένας μεγάλος αστάθμητος παράγοντας.
· Το μεσοπρόθεσμο στηρίζεται στην εκτίμηση ότι θα υπάρξει σημαντική αύξηση στα έσοδα από την άμεση φορολογία παρά τους τεράστιους φορολογικούς συντελεστές και την επικείμενη μείωση του αφορολογήτου. Δηλαδή, προεξοφλείται ότι οι μεγάλες επιβαρύνσεις δεν θα προκαλέσουν ένα ακόμη κύμα απόκρυψης εισοδημάτων ειδικά μετά την άρση των capital controls που αναμφίβολα θα άρει ένα σοβαρό εμπόδιο για τις «μαύρες συναλλαγές».
Φωτό: Ευρωκίνηση
Πηγή: The TOC