Κάντο όπως η… Βόρεια Κορέα “Θ”

Υπάρχει ευρωπαϊκή χώρα στην οποία τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα να τελούν υπό τον άμεσο έλεγχο του εκάστοτε υπουργού; Όχι, δεν υπάρχει. Υπάρχει στις ευνομούμενες χώρες νόμος, ο οποίος να αναθέτει σε υπουργό της κυβέρνησης τον προσδιορισμό του αριθμού των καναλιών; Όχι, δεν υπάρχει. Υπάρχει στις χώρες όπου υπάρχει τηλεόραση, νόμος που να προσδιορίζει πόσους ακριβώς εργαζόμενους πρέπει να απασχολεί το κάθε κανάλι; Όχι, δεν υπάρχει. Υπάρχει, κάπου στον κόσμο, νόμος που να επιτρέπει στον αρμόδιο υπουργό να αποφασίζει το ποιοι και τι θα εκπέμπουν; Ναι, υπάρχει: Σε μερικές χώρες της Λατινικής Αμερικής και στη Β. Κορέα.
Το σχέδιο νόμου που έχει υποβάλει η κυβέρνηση έχει στόχο τον απόλυτο έλεγχο της πολιτικής εξουσίας επάνω στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα.
Δεκαετίες τώρα οι προηγούμενες πολιτικές εξουσίες έκαναν ακριβώς το ίδιο. Κρατούσαν «ομήρους» τους «ολιγάρχες καναλάρχες» – ελλείψει νόμου και σαφών διαδικασιών. Τους βόλευε οικονομικά και πολιτικά.
Και ύστερα… ήρθε η αριστερά, που λέει ξεκάθαρα: Επιλέγετε την κυβερνητική προπαγάνδα ή κλείνουμε τα κανάλια… και θα μείνει η… «αυτοχρηματοδοτούμενη» από τα δημόσια ταμεία κομματική ΕΡΤ, να μας «ενημερώνει». Έτσι είναι και στη Βόρεια Κορέα.
Από μια όμως ανύπαρκτη τηλεόραση και από μια τηλεόραση με κομματικούς στρατούς να την υπηρετούν για να μας ενημερώνουν, προτιμούμε μια κακή τηλεόραση.