Επιμέλεια
Μαίρη Τσακνάκη Γαβαλά
Καλεσμένη μας σήμερα η εικαστικός Μαριάννα Μωραΐτου.
Καλωσόρισες Μαριάννα στην κυριακάτικη «Θεσσαλία». Σ’ ακούμε…
Αγαπημένη κ. Μαίρη Γαβαλά.
Ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνετε και για τα καλά σας λόγια.
Γεννήθηκα στον Βόλο. Παππούς μου ήταν ο ιατρός, φιλόσοφος, φιλάνθρωπος Νικόλαος Μωραΐτης. Θείος μου ο ζωγράφος, νομικός Παντελής Μωραΐτης και πατέρας μου ο Πλάτων Μωραΐτης, πολιτευτής και πρόεδρος του γεωργικού συνεταιρισμού Πηλίου. Η γιαγιά μου Μαρίκα το γένος Τριανταφύλλου εξ Αιγύπτου και η μητέρα μου Μαίρη Μαμάκου Αθηναία Πλακιώτισσα.
Τα παιδικά μου χρόνια με βρίσκουν στην Αθήνα μετά τον χωρισμό των γονιών μου. Όχι εύκολα, αλλά γεμάτα μάθηση και τέχνη.
Ελληνικό Χορόδραμα Ραλλούς Μάνου, επαγγελματικές σπουδές κλασσικού και μοντέρνου χορού. Δ. Φάμπας, σπουδές κλασικής κιθάρας. Σχολή Βελουδάκη, επαγγελματικές σπουδές σχεδίου μόδας. ΑΚΤΟ, επαγγελματικές σπουδές ξενοδοχειακών επιχειρήσεων. Σχολή Τσούχλου, σπουδές στη ζωγραφική, στη συντήρηση έργων τέχνης, και την αγιογραφία. Και στον Βόλο, στο τοτε εργοστάσιο Ματσάγγου, σπουδές στο σχέδιο, τη ζωγραφική και τη γλυπτική με τους Π. Θεολόγου, κ. Λιβανού, κ. Νικολαί.
Μετά τα 21 αρχίζουν τα ταξίδια στον κόσμο. Δυνατές εμπειρίες, μάθηση και πάλι, ανώτερη. Στην Ισπανία, φιλοσοφία και τέχνη. Στην Ινδία εναλλακτικές θεραπείες με τέχνη και διαλογισμό.
Εδώ θα ήθελα να αναφέρω κάποιες χώρες καταλυτικές για μένα που μου άλλαξαν τη ζωή. Η Αίγυπτος με μια ανακατεύθυνση πλεύσης μέσα στις πυραμίδες. Η Αμερική με το σοκ των αντιθέσεων και την αφύπνιση. Το Νεπάλ με τη συνειδητοποίηση της δύναμης του πνεύματος. Τέλος, η Ολλανδία για τον σκοπό της ζωής μου.
Και τώρα επιστροφή στο σήμερα. Ζώντας και δημιουργώντας στην Ελλάδα.
Ως εικαστικός και ως life coach η ελευθερία είναι ο πρωταρχικός σκοπός στο έργο μου.
Ελευθερία από ό,τι κουβαλάμε σαν μνήμες, σαν πρέπει, σαν γυαλιά χρωματιστά που μας παραμορφώνουν την κατανόηση της αλήθειας. Μιας αλήθειας εσωτερικής και εξωτερικής. Αυτή η μη κατανόηση της πραγματικότητας είναι που δημιουργεί τον πόνο, την έλλειψη, το ανικανοποίητο, την προσκόλληση κ.λπ.
Ελευθερία λοιπόν χρειάζεται για να μπορέσουμε να χαρούμε, να δημιουργήσουμε και να καλυτερέψουμε τη ζωή μας.
Και εδώ δημιουργείται η ερώτηση φυσικά… μα πώς;
Το life coaching που προσφέρω, βασίζεται στην αρχή ότι όλα βρίσκονται μέσα μας. Η πραγματικότητα που βλέπουμε και βιώνουμε αποθηκεύεται στο μυαλό και στο σώμα μας. Οι μνήμες που καταγράφονται στα ενεργειακά μας κέντρα όταν αναγνωρίζονται και αποκτούν την αποδοχή μας και εκφράζονται με μέσο την τέχνη, δηλαδή με την κίνηση, τον λόγο και τη ζωγραφική, αποκτούν συνειδητότητα, αναλύονται και μεταμορφώνονται. Όπως το φως που μπαίνει μέσα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, μας δίνει μια καθαρή οπτική για το τι θέλουμε να υπάρχει μέσα του και τι όχι. Αποκτώντας μια ξεκάθαρη γνώση για τη θέση του κάθε αντικειμένου (συναισθηματικού ή διανοητικού) που βρίσκεται στο εσωτερικό μας κόσμο κάνουμε το αρχαίο γνωμικό «γνώθι σεαυτόν» πράξη. Με αυτό τον τρόπο ανακαλύπτουμε και δημιουργούμε έναν καινούριο δρόμο ύπαρξης και καθημερινότητας.
Επίσης αναγνωρίζοντας τη θηλυκή και την αρσενική αρχή μέσα μας και γνωρίζοντας ένα εσωτερικό πεδίο που υπάρχει χωρίς τους φόβους του θανάτου και της ζωής επιτρέπουμε στην αγάπη για τον εαυτό μας και τους άλλους, στη δύναμη και πίστη του Θεού, να κατοικήσουν μέσα μας και αυτό να μας δώσει υγεία, χαρά, ελπίδα, δημιουργικότητα και φώτιση.
Έτσι, σαν ένα καλοκουρδισμένο μουσικό όργανο θα μπορέσουμε να παράξουμε ένα αρμονικό έργο για εμάς και τους άλλους και να ολοκληρώσουμε τον σκοπό της ζωής μας.
Εκεί, κάτω από τον τίτλο σκοπό της ζωής, για μένα βρίσκεται το κεφάλαιο τέχνη. Πριν αρχίσω να περπατώ χόρευα, πριν αρχίσω να γράφω ζωγράφιζα. Ο σκοπός της ζωής μας υπάρχει σαν σταθερή μελωδία πίσω από όποιο τραγούδι διαλέξουμε να παίξουμε στη ζωή. Δυναμώνει, γίνεται ψίθυρος, μεταλλάσσεται, αναπτύσσεται ώσπου να ολοκληρωθεί και να λυτρωθεί. Η ζωγραφική άλλοτε με κουβαλάει και άλλοτε την κουβαλάω. Σχέση ερωτική, γονεϊκή, φιλική. Πνευματική και υλική. Αγάπης ή και μίσους. Υπομονής και έξαρσης.
Τα χρώματα, οι φόρμες, οι σχέσεις μεταξύ τους. Η άγνοια και η απόλυτη γνώση. Η κούραση και το κουράγιο, όλα κομμάτια ενός σκοπού ζωής, για τον καθένα διαφορετικό. Κοινό είναι η πορεία μέσα στον χρόνο. Η αφετηρία και το τέλος. Η υποχρέωση, η δέσμευση και η συντροφικότητα. Η ανάπτυξη και η ανακούφιση μετά το αποτέλεσμα. Η αναγνώριση ότι κάναμε το καλύτερο που μπορούσαμε σε αυτή τη ζωή.
Και κάπου εδώ θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Σοροπτιμιστικό Όμιλο Βόλου, όπως επίσης και στους ανθρώπους της τέχνης της πόλης, για την ανοιχτή αγκαλιά και την έμπνευση που μου έδωσαν τα τελευταία 3 χρόνια για να κάνω το καλύτερο που μπορώ. Επίσης θα ήθελα να ευχηθώ υγεία, δημιουργία, αγάπη, ειρήνη, φώτιση και ό,τι καλύτερο για το 2023.