Ξεσπάθωσαν στα κοινωνικά δίκτυα εργαζόμενοι στο Νοσοκομείο του Βόλου κατά των υποχρεωτικών εμβολιασμών, που δικαίως και καθυστερημένα θα εφαρμοστούν στους υγειονομικούς. Στις αναρτήσεις τους σοκαρισμένοι απαντούν πολίτες, που είναι αναγκασμένοι να υπερασπίζονται τα αυτονόητα και σε καθημερινή βάση δίνονται «επικές μάχες». Πλέον όμως δεν είναι διασκέδαση. Έχουμε περάσει σε άλλο επίπεδο… Διαρρήξαμε και τη στρατόσφαιρα. Δεν παραγνωρίζουμε πως ο κόσμος έχει μια έλξη στη βλακεία. Καμία βλακεία ωστόσο δεν έχει το ίδιο βάρος με την επιστημονική άποψη. Δεν είναι κορυφαίο ζήτημα σε αυτή τη ζωή η άποψη του καθενός… Κι όμως, κάθε μέρα ζούμε τη «Μέρα της Μαρμότας». Βρισκόμαστε μπλεγμένοι σε μία χρονική λούπα, που μας υποχρεώνει να ζούμε την ίδια ημέρα ξανά και ξανά, συζητώντας με ανεπίδεκτους αλαζόνες τις απόψεις τους, που εδράζονται στην απύθμενη ανοησία τους. Ο αποκλεισμός των ανεμβολίαστων φέρνει «κινηματική αντίδραση» στα πληκτρολόγια και όπως νοσοκομειακός υπάλληλος μας ενημέρωσε, εφόσον δεν είναι επιτρεπτή για τον ίδιο και τα εκατομμύρια «συντρόφια» του στην τρέλα, η πρόσβαση στη διασκέδαση δεν θα πληρώνουν ΕΝΦΙΑ. Δεν θα πληρώνουν επίσης τέλη κυκλοφορίας, από την ώρα που απαγορεύονται οι μετακινήσεις, δεν θα πληρώνουν και διόδια.
Από «ψέκες» του αντιεμβολιαστικού κινήματος αναβαθμίζονται και σε μπαταχτσήδες. Αρνούνται να αντιληφθούν το απλό. Ότι δηλαδή εάν δεν εμβολιαστούν, έχουν συντριπτικά μεγαλύτερες πιθανότητες να πεθάνουν από τον κορωνοϊό από όσο από οποιαδήποτε άλλη αιτία και παρ’ όλα αυτά κήρυξαν «τζιχάντ». Η μόνη μας άμυνα είναι η κοινή λογική, απέναντι σε αυτούς τους δραπέτες της πραγματικότητας, αλλά πόσο να «αντέξει» και αυτή. Το ζήτημα της επιβίωσής μας δεν είναι πολιτικό. Δεν είναι δυνατόν να αρνούμαστε τον εμβολιασμό επειδή με αυταρχισμό απειλεί τους πάντες η κυβέρνηση, στην οποία δεν φτάνουν ούτε δύο χρόνια, για να κάνουμε κριτική νυχθημερόν για τους χειρισμούς της στην κρίση της πανδημίας. Ακόμα όμως και εάν η κυβέρνηση με τους χειρισμούς της είναι το μείζον πρόβλημα, πρέπει να ζήσουμε, για να ψηφίσουμε στις επόμενες εκλογές, ώστε να την αλλάξουμε. Όσο για τους εργαζόμενους στις δομές υγείας, όπως το Νοσοκομείο, που κάνουν εμπόριο φόβου για τα εμβόλια, πρέπει να τους μαζέψει ή ο εισαγγελέας ή ο μπόγιας. Το κράτος οφείλει, στο μεταξύ, να πάψει άμεσα να χρηματοδοτεί τους δυναμιτιστές της προσπάθειας εμβολιασμού.