Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε το απόγευμα του Σαββάτου 26/02, η εκδήλωση που διοργάνωσε η Επιτροπή Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ, με αφορμή τη συμπλήρωση δύο χρόνων από το ξέσπασμα της πανδημίας και θέμα «Υγεία: Κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα. Οι θέσεις του ΚΚΕ».
Στην εκδήλωση μίλησε ο Γιώργος Σιδέρης, μέλος της ΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Υγείας – Πρόνοιας της ΚΕ του ΚΚΕ.
Ακολούθησαν παρεμβάσεις από στελέχη του Κόμματος, από συνδικαλιστές που δραστηριοποιούνται στην Υγεία – Πρόνοια, στο εργατικό κίνημα, στο γονεϊκό κίνημα και από ανθρώπους που συμπαρατάσσονται με το ΚΚΕ στην συλλογική πάλη για να πάψει να είναι το σύστημα υγείας «μίας νόσου», για την πραγματική και ουσιαστική θωράκιση του.
Το «παρών» στην εκδήλωση, πέραν των πολλών εργαζομένων και νέων ανθρώπων, έδωσαν γιατροί όλων των ειδικοτήτων, νοσηλευτές, εργαζόμενοι σε δημόσια νοσοκομεία και σε άλλες υγειονομικές μονάδες, πρωτοπόροι συνδικαλιστές που δίνουν τη μάχη για την προστασία της υγείας και της ζωής του λαού και από την άλλη για την ουσιαστική ενίσχυση των δημόσιων νοσοκομείων και της ΠΦΥ.
Η διαχρονική δράση του ΚΚΕ για δημόσια και δωρεάν Υγεία για όλους έγινε φανερή με το ξέσπασμα της πανδημίας
Ανοίγοντας την εκδήλωση ο Νίκος Τέγος, μέλος του Γρ. Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ, αφού ευχαρίστησε όσους συμμετείχαν στην εκδήλωση, επισήμανε μεταξύ άλλων:
«Το ΚΚΕ διαχρονικά παλεύει για δημόσια και δωρεάν Υγεία για όλους, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας. Με τεκμηριωμένες θέσεις και προτάσεις που γίνονται αποδεκτές από ευρύτερα λαϊκά στρώματα και φυσικά από σημαντικό τμήμα των υγειονομικών. Η διαχρονική αυτή δράση του ΚΚΕ, η επίδραση των θέσεων του, έγινε φανερή στους χώρους της Υγείας με το ξέσπασμα της πανδημίας.
Ξεχωριστή συμβολή είχαν οι κομμουνιστές στα σωματεία των υγειονομικών, στις Ενώσεις Γιατρών και στα σωματεία των εργαζομένων στα Νοσοκομεία και στα ΚΥ, όπως και εκατοντάδες αγωνιστές, ριζοσπάστες υγειονομικοί που συμπαρατάχθηκαν μαζί μας, που βγήκαν μπροστά σ’ αυτό το δύσκολο κι όμορφο αγώνα. Από όποιο πόστο και αν βρίσκονται δεν έλειψαν στιγμή από το διπλό αγώνα: Για την υγεία και για τη ζωή. Δεν έλειψαν στιγμή από το πόστο τους. Από τα ΤΕΠ (επείγοντα περιστατικά), τις κλινικές Covid, τις εφημερίες, τη νοσηλεία των ασθενών, την εξασφάλιση της λειτουργίας του νοσοκομείου, της υποδομής του, της καθαριότητας του, της σίτισης των ασθενών. Χαρακτηριστική ήταν η αίτηση του βουλευτή Γ. Λαμπρούλη να απαλλαγεί από τα καθήκοντά του στη Βουλή και να συμβάλει από τη θέση του γιατρού στο Νοσοκομείο της Λάρισας για την αντιμετώπιση της πανδημίας».
Αμέσως μετά το λόγο πήρε ο Γιώργος Σιδέρης που μεταξύ άλλων ανέφερε:
«Το ΚΚΕ συνέβαλε στον αγώνα για την προστασία της υγείας και της ζωής του λαού. Ο αγώνας αυτός συνεχίζεται μαζί με τον αγώνα ενάντια στην ακρίβεια, την καθήλωση των μισθών, τα ωράρια-λάστιχο, τη μερική απασχόληση, τις απολύσεις και το ξεσπίτωμα εργαζομένων, τις αυξήσεις σε ρεύμα, πετρέλαιο, καύσιμα, το ξεκλήρισμα των βιοπαλαιστών αγροτών, πρέπει να ενταθεί και να μαζικοποιηθεί το επόμενο διάστημα. Για να μην πληρώσει ο λαός τα σπασμένα της καπιταλιστικής κρίσης ή της τωρινής ασταθούς ανάκαμψης. Η ίδια η ζωή της εργατικής λαϊκής οικογένειας αποδεικνύει ότι όλα τα μεγάλα λαϊκά προβλήματα είναι “παιδιά” αυτού του άγριου εκμεταλλευτικού συστήματος, αφού οι τεράστιες δυνατότητες της επιστήμης, της τεχνολογίας και το πολυάριθμο επιστημονικό προσωπικό, αξιοποιούνται σε μια ανάπτυξη που έχει ως κριτήριο το κέρδος και όχι την ικανοποίηση των διευρυμένων λαϊκών αναγκών.
Είμαστε πεισμένοι ότι η ανθρωπότητα θα μετρούσε λιγότερα θύματα, περισσότερες ανθρώπινες ζωές θα είχαν σωθεί, αν δεν υπήρχαν ο παράγοντας «κέρδος», ο οικονομικός και γεωπολιτικός ανταγωνισμός μεταξύ των κρατών και των επιχειρηματικών ομίλων. Σε αυτό το εκμεταλλευτικό σύστημα που ακόμα και η υγεία “πουλιέται και αγοράζεται”, που έχει ως κριτήριο πόσο φτηνά θα στοιχίζει στο κεφάλαιο και το κράτος του, γεννιέται και θεριεύει ο επιστημονικός ανορθολογισμός, οι αντιφάσεις και οι αντιθέσεις.
Αντί το δημόσιο σύστημα υγείας να αναπτύσσεται με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες, αυτές να περιορίζονται στα όρια της αθλιότητας του.
Αντί το κράτος να εξασφαλίζει σχεδιασμένα και δωρεάν όλα όσα χρειάζονται για την υγεία του λαού, κυριαρχεί παντού η “ατομική ευθύνη” και η δυνατότητα της “τσέπης”.
Αντί να στηρίζεται η επιστημονική συνεργασία για την ταχύτερη και αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των ασθενειών, να κυριαρχεί ο ανταγωνισμός, οι “πατέντες” και οι αποκλειστικότητες για την εξασφάλιση του κέρδους.
Την ίδια στιγμή που ο λαός ενημερώνεται για τα θαύματα της “ρομποτικής χειρουργικής” και των καινοτόμων “γονιδιακών θεραπειών”, ψάχνει με το κιάλι για ένα ραντεβού με γιατρό.
Αποδείχτηκε περίτρανα ότι πουθενά δεν χρησιμεύει στην ανθρωπότητα, καμία λαϊκή ανάγκη δεν εξυπηρετεί η ύπαρξη φαρμακευτικών επιχειρηματικών ομίλων, που καρπώνονται την επιστημονική έρευνα, αναπτύσσουν εμβόλια και φάρμακα μόνο αν έχουν άμεσο κέρδος και με αδρή κρατική χρηματοδότηση, παράγουν ανάλογα με την απόδοση των επενδύσεων και τα παραδίδουν σε όποιον πληρώνει, κατέχουν πατέντες και πνευματικά δικαιώματα.
Οι εξελίξεις στον τομέα της υγείας επιβεβαιώνουν ότι δύο δρόμους ανάπτυξης έχει μπροστά του ο λαός. Το δρόμο που θα έχει ως κριτήριο την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών ή το σημερινό που αντιμετωπίζει την υγεία ως εμπόρευμα. Από την έκβαση αυτής της αντιπαράθεσης θα κριθεί και η κατάκτηση του συστήματος υγείας που θα υπηρετεί τις κοινωνικές ανάγκες.
Το ΚΚΕ παλεύει για μια κοινωνία με τέτοια οργάνωση της παραγωγής και των υπηρεσιών, όλης της οικονομίας, που η ανάπτυξή της θα καθορίζεται με αποκλειστικό γνώμονα, όχι το επιχειρηματικό κέρδος, αλλά τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και στην Υγεία. Με υπηρεσίες καθολικές, κατοχυρωμένες, που θα διασφαλίζει το εργατικό κράτος με πλήρη αξιοποίηση όλων των σύγχρονων δυνατοτήτων, στην επιστήμη και στην τεχνολογία.
Σήμερα, στη χώρα μας, υπάρχει πολυάριθμο επιστημονικό δυναμικό, όλων των κλάδων και ειδικοτήτων. Υπάρχει δυνατότητα έρευνας και παραγωγής φαρμάκων, εμβολίων, υγειονομικού υλικού, ιατρικής τεχνολογίας, που σε συνθήκες κοινωνικής ιδιοκτησίας μπορούν να εξασφαλίσουν ικανοποιητικό επίπεδο αυτάρκειας στη χώρα.
Ας μην ξεχνάμε το θεμελιώδες: Στον καπιταλισμό αντιμετωπίζεται από την πλευρά των συμφερόντων των καπιταλιστών, δηλαδή περιορισμένα, σαν υπηρεσίες που συμβάλουν στην αναπαραγωγή της ικανότητας για εργασία.
Στο σοσιαλισμό από την πλευρά της εργατικής τάξης σαν πλήρης προαγωγή της σωματικής, πνευματικής, ψυχικής και κοινωνικής ευημερίας του ανθρώπου ώστε να βρίσκεται σε κατάσταση πλήρους αρμονίας με το φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον του.
Η Υγεία λοιπόν δεν είναι μία ουδέτερη έννοια αλλά ένα πεδίο ταξικής αντιπαράθεσης και σύγκρουσης της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων με το κεφάλαιο, ένα βασικό μέτωπο πάλης όλου του λαού γιατί σχετίζεται συνολικά με τους όρους ζωής του. Η πάλη του εργατικού-λαϊκού κινήματος πρέπει να ενταθεί. Η ικανοποίηση των αναγκών του λαού για υγεία μαζί με όλες τις άλλες κοινωνικές ανάγκες απαιτούν την ένταξη στα σωματεία, τους συλλόγους, τις αγωνιστικές συσπειρώσεις και υπάρχουν όλες οι δυνατότητες να ικανοποιηθούν τον 21ο αιώνα. Το βασικό εμπόδιο δεν είναι άλλος από το καπιταλιστικό κέρδος, την καπιταλιστική ιδιοκτησία και την πολιτική εξουσία των καπιταλιστών. Ο λαός μας μπορεί να συνειδητοποιήσει αυτή την αλήθεια από την ίδια του την πολιτική πείρα μέσα από τη συμμετοχή του στην πάλη, μαζί με το ΚΚΕ. Ο αγώνας έχει ξεκινήσει”.
Μετά το τέλος της ομιλίας ακολούθησαν παρεμβάσεις από τους Έκτορα Γάζο, πρόεδρο της Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείου και ΚΥ Νομού Καρδίτσας, Θανάση Αθανασιάδη, Ογκολόγος- Διευθυντή στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας, Αντιπρόεδρος Ένωσης Ιατρών Νοσηλευτηρίων και ΚΥ Λάρισας, Κώστα Μπριτζά, πρόεδρος των νεφροπαθών της Λάρισας, Βασίλη Αγραφιώτη, πρόεδρος Νομαρχιακού Σωματείου ΑΜΕΑ νομού Καρδίτσας, Ευαγγελία Καλαπανίδα, Πρόεδρος συλλόγου Εργαζομένων Κέντρου Περίθαλψης Παίδων νομού Καρδίτσας, Δημήτρη Τζιμούλη, πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Λάρισας και Κατερίνα Λαδοπούλου, μέλος του ΔΣ της ένωσης γονέων κηδεμόνων δήμου Λάρισας.
Κλείνοντας την εκδήλωση ο Ν. Τέγος, ευχαρίστησε όλους όσους συμμετείχαν στην εκδήλωση και κάλεσε σε συστράτευση, σε ένταξη στον αγώνα, στην κατάθεση όλων των δυνάμεων στην υπόθεση της υπεράσπισης της ζωής και της υγείας του λαού.