Χάθηκαν τα… υδροπλάνα

Για γέλια και για κλάματα είναι η υπόθεση υδροπλάνα στην Ελλάδα. Τέσσερα χρόνια μετά την ψήφιση του νόμου 4146 το 2013 για τις στρατηγικές και ιδιωτικές επενδύσεις, που προέβλεπε την επιτάχυνση των αδειοδοτήσεων για τα υδατοδρόμια των υδροπλάνων, η αγορά αυτή παραμένει… στα χαρτιά.
Το ζήτημα των υδροπλάνων αποτελεί ένα θλιβερό κεφάλαιο για τις ελληνικές αεροπορικές μεταφορές, παρά το γεγονός πως η χώρα είναι ιδανική για την ανάπτυξή τους και την εξυπηρέτηση των ξένων και όχι μόνον τουριστών. Η ράμπα για να βγαίνουν έξω τα υδροπλάνα, παραμένει ακόμα και σήμερα στον κεντρικό προβλήτα του λιμανιού του Βόλου, μνημείο του ναυαγίου του ζητήματος υδροπλάνα. Στην αγορά επικρατεί σοβαρότατος προβληματισμός για το σύστημα που επιχειρείται να θεσμοθετηθεί, καθώς θεωρείται γραφειοκρατικό και στερείται κινήτρων για την προσέλκυση εταιρειών, που θα λειτουργήσουν αερογραμμές υδροπλάνων. Να σημειωθεί πως μέχρι σήμερα η ελληνική πολιτεία έχει αδειοδοτήσει τρία υδατοδρόμια σε Κέρκυρα, Παξούς και Πάτρα, αλλά δεν έχει προχωρήσει πολλές αιτήσεις για άλλα. Δύο ιδιωτικές εταιρείες δραστηριοποιούνται στον χώρο της αδειοδότησης, ενώ μένει να φανεί αν, ποιες και πότε θα πάρουν την απόφαση – και τις σχετικές άδειες – να αρχίσουν τακτικά δρομολόγια, κάτι που δεν αναμένεται πάντως να γίνει σε καμία περίπτωση πριν από το 2018.