Ο θαυμαστός τρόπος που κατασκευάζονταν κάποτε τα σπίτια στο Πήλιο, χαρακτηρίζει την αρχιτεκτονική ταυτότητα της περιοχής. Περίτεχνα κτίσματα που στέκουν όρθια μέχρι και σήμερα, πέρα από την αίσθηση γραφικότητας που προσφέρουν στον σύγχρονο επισκέπτη, αναδεικνύουν τη διαχρονικότητα του τρόπου δόμησης στο Πήλιο κατά το παρελθόν, αλλά και το μεράκι των παλιών μαστόρων, οι οποίοι άφησαν πίσω τους έργα που αγγίζουν τη σκέψη και την ψυχή.
Και τι πιο ταιριαστό, μια έκθεση με αρχιτεκτονικά σχέδια που αφορούν στην πηλιορείτικη αρχιτεκτονική, να φιλοξενηθεί σε ένα κτίσμα – τοπόσημο για τη Μακρινίτσα, το αρχοντικό Βατσαρέα – Μαυράκη, που χτίστηκε το μακρινό 1830 και ξεχωρίζει κοντά στους δύο αιώνες στο τοπίο του οικισμού. Τα εγκαίνια, μάλιστα, της έκθεσης της Αφροδίτης Παταβάλη, με τίτλο «Ακρίβεια στις χωρικές διακυμάνσεις της πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής», είναι προγραμματισμένα για σήμερα στις έξι το απόγευμα, στον χώρο του «Art Cafe», που φιλοξενείται στο εμβληματικό αρχοντικό.
Η νεαρή Βολιώτισσα το τελευταίο δίμηνο βρίσκεται στο Άμστερνταμ, όπου μέχρι και τον Ιούλιο του 2023 θα πραγματοποιήσει την πρακτική της άσκηση στο United Network Studio, ένα από τα πλέον γνωστά αρχιτεκτονικά γραφεία στον κόσμο, με πλήθος βραβείων στο ενεργητικό του και δραστηριότητα σε 27 χώρες, μεταξύ των οποίων και την Ελλάδα, αφού το φημισμένο UNS συμμετέχει στο project αστικής ανάπλασης του Ελληνικού. Η κ. Παταβάλη μίλησε από την Ολλανδία για την έκθεση που διοργανώνεται από το Μουσείο Βυζαντινής Τέχνης και την εταιρεία «Οι Μάηδες της Μακρινίτσας», δύο φορείς που έδωσαν την ευκαιρία στην αριστούχο απόφοιτο της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και υπότροφο του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος», να παρουσιάσει τη δουλειά της στο κοινό και να προβάλλει μέσα από τα έργα της τον πλούτο της πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής.
Το μότο του UNS είναι πως «σχεδιάζει με γνώμονα το μέλλον». Όμως, στην προκειμένη έκθεση που θα διαρκέσει μέχρι τις 8 Ιανουαρίου 2023 και θα είναι επισκέψιμη από τις 11.00 μέχρι τις 21.00, η Βολιώτισσα αρχιτέκτονας έστρεψε την προσοχή της στο… παρελθόν, αφού τα έργα που παρουσιάζει, έχουν σημείο αναφοράς τα πηλιορείτικα σπίτια που χτίστηκαν κάποτε στο βουνό των Κενταύρων. Το θέμα δεν είναι άγνωστο στην Αφροδίτη Παταβάλη, καθώς στην εκπόνηση της διπλωματικής εργασίας της καταπιάστηκε με την πηλιορείτικη αρχιτεκτονική, εστιάζοντας μάλιστα στη Μακρινίτσα, έναν τόπο που τη συνδέουν οικογενειακοί δεσμοί και φυσικά πολλές αναμνήσεις, που συνέτειναν στην εξοικείωσή της με τα κτίσματα της περιοχής.
Κληθείσα να σχολιάσει τα έργα της, υπογράμμισε ότι «η έκθεση περιλαμβάνει σχέδια που είχε κάνει στο στάδιο της «ανάγνωσης» της πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής και της ανάλυσης κάποιων μορφολογικών χαρακτηριστικών της». «Η βαθύτερη κατανόηση του τόπου, κρίνεται αναγκαία για έναν αρχιτέκτονα, με σκοπό η πρότασή του να μην αποτελεί κάτι «ξένο» προς τον χώρο, αλλά μια συνέχεια. Όπως ακριβώς συνέβη στο Πήλιο κατά το παρελθόν. Και μέσα από την Ιστορία, μπορεί κάποιος να καταλάβει πολλά πράγματα για όλα εκείνα που επηρέασαν την πηλιορείτικη αρχιτεκτονική στο πέρασμα των χρόνων. Για μένα, η αρχιτεκτονική στο Πήλιο αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους τύπους στην Ελλάδα, με σεβασμό πάνω απ’ όλα στις ανάγκες του τόπου. Αυτό δε, που θα χαρακτήριζα «μαγικό», είναι πως ο κόσμος πιο παλιά μελετώντας τις συνθήκες και τις ανάγκες που υπήρχαν τότε και χρησιμοποιώντας τα υλικά και τις τεχνικές της εποχής, κατάφερε να δημιουργήσει έναν τρόπο δόμησης σπιτιών που άντεξε στον χρόνο», κατέληξε με νόημα η Αφροδίτη Παταβάλη, μην κρύβοντας τον θαυμασμό της για την αρχιτεκτονική κουλτούρα των εμπειρικών κατασκευαστών των περασμένων χρόνων στα χωριά του Πηλίου.