Ένα ακόμα άρθρο του Economist είναιο αφιερωμένο στην Ελλάδα, αυτή τη φορά σε αρκετά διαφορετικό μήκος κύματος.

Με τίτλο «Η ελληνική οικονομία: Τολμά να ελπίζει, φοβάται να αποτύχει», η επιθεώρηση περιγράφει την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα, τις ελπίδες για αλλαγή κλίματος, αλλά και τις δυσκολίες που ακόμα υπάρχουν.

Το άρθρο ξεκινά κάνοντας αναφορά στις διαδηλώσεις για τη φετινή Πρωτομαγιά, οι οποίες δεν ήταν ογκώδεις όπως εκείνες του παρελθόντος.

Αναφέρονται επίσης κάποια σημάδια βελτίωσης της εμπορικής κίνησης στην Ερμού, αλλά και το Κολωνάκι, όπου οι τιμές των ακινήτων έχουν πέσει.

«Σε όλη τη χώρα το κλίμα έχει βελτιωθεί σε σχέση με τον Ιούνιο του 2012, οπότε είχαν κορυφωθεί οι φόβοι για ένα Grexit» αναφέρει, κάνοντας επίσης αναφορά στις αυξημένες κρατήσεις για την τουριστική περίοδο.

«Μια ανάκαμψη θα πρέπει να συμβεί αργά η γρήγορα: το ΑΕΠ έχει συρρικνωθεί 20% από το 2007. Όμως οι δοκιμασίες δεν έχουν τελειώσει, δεδομένου ότι η ύφεση θα φτάσει το 4,4% το 2013, λόγω και των μέτρων λιτότητας. Ωστόσο τα μέτρα αποδίδουν, όπως η μείωση του ελλείμματος και η αναμενόμενη εμφάνιση πρωτογενούς πλεονάσματος.»

Σημαντικός για τον Economist είναι ο ρόλος που θα παίξουν οι τράπεζες, με την ανακεφαλαιοποίηση, αλλά και οι εξαγωγές.

Αντίθετα, εκτιμά ότι οι πολίτες-καταναλωτές δεν θα είναι στην πρώτη γραμμή της ανάκαμψης: η ανεργία έχει φτάσει το 27,2%, οι μισθοί έχουν μειωθεί σημαντικά, ιδιαίτερα ο κατώτερος μισθός.

Πολλές είναι οι ελπίδες από τις ξένες επενδύσεις, ωστόσο, το περιβάλλον είναι ακόμα εχθρικό και η γραφειοκρατία δημιουργεί εμπόδια. Ορισμένα από αυτά ξεπερνιούνται, όμως ακόμα πρέπει να γίνουν αρκετά.

«Η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο. Παρά τις έρευνες που δείχνουν ανάκαμψη της εμπιστοσύνης, πολλές επιχειρήσεις εξακολουθούν να είναι απαισιόδοξες.

» […] η ελληνική κοινωνία, που αγωνίζεται με ένα ποσοστό ανεργίας των νέων σχεδόν 60%, φθάνει στο όριό της στον πόσο πόνο μπορεί να αντέξει. Εάν η ανάκαμψη έρθει, ίσως έρθει την ύστατη στιγμή» καταλήγει.