Αερογέφυρα ζωής είχε στηθεί στη Θεσσαλονίκη μετά από δωρεά οργάνων
Δύο βολιώτες κλήθηκαν στη Θεσσαλονίκη προκειμένου να κάνουν τεστ ιστοσυμβατότητας στο νοσοκομείο «Ιπποκράτειο», προκειμένου να λάβουν το δώρο ζωής από δύο συνανθρώπους μας από τη Βόρεια Ελλάδα, τα όργανα των οποίων οι συγγενείς τους αποφάσισαν να δώσουν, μετά τη διαπίστωση ότι είχαν χάσει τη μάχη για τη ζωή.
Με το θάνατό τους, ένας 42χρονος και ένας 54χρονος, που νοσηλεύονταν σε μη ανατρέψιμη κατάσταση στις μονάδες εντατικής θεραπείας των Νοσοκομείων Σερρών και Καβάλας αντίστοιχα δώρισαν ζωή σε οκτώ συνανθρώπους τους.
Ο 42χρονος είχε υποστεί βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο και παρά τον ανείπωτο πόνο της, η οικογένειά του ζήτησε να δοθούν τα όργανά του για μεταμόσχευση, ενώ ανάλογη ήταν και η ενέργεια των συγγενών του 54χρονου, που νοσηλευόταν έπειτα από ανακοπή καρδιάς.
Από χθες το απόγευμα στήθηκε αερογέφυρα ζωής από τα νοσοκομεία προς τη Θεσσαλονίκη, Αθήνα και Πάτρα.
Από τον 42χρονο εξασφαλίστηκαν το ήπαρ, το οποίο μεταμοσχεύτηκε ήδη στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης σε 55χρονο ασθενή που περίμενε στη λίστα αναμονής έξι μήνες, οι δύο νεφροί και οι κερατοειδείς. Ο ένας νεφρός μεταμοσχεύτηκε στη Θεσσαλονίκη και ο άλλος σήμερα στην Αθήνα, ενώ οι κερατοειδείς θα αξιοποιηθούν τις επόμενες μέρες.
Το ήπαρ και οι νεφροί εξασφαλίστηκαν και από τον 54χρονο και σήμερα αναμένεται να ολοκληρωθούν οι εξετάσεις ιστοσυμβατότητας για να ξεκινήσουν οι μεταμοσχεύσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Σύμφωνα με πληροφορίες, για εξετάσεις ιστοσυμβατότητας κλήθηκαν χθες στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης ένας άντρας και μία γυναίκα από το Βόλο. Και οι δύο είναι άνω των 55 ετών και υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση εδώ και πέντε και 12 χρόνια αντίστοιχα στο Νοσοκομείο του Βόλου. Χθες τηλεοπτικός σταθμός ανέφερε ότι το βράδυ επρόκειτο να εισαχθεί βολιώτισσα στο χειρουργείο για μεταμόσχευση νεφρού, αλλά η σχετική πληροφορία δεν επιβεβαιώθηκε, αφού πληροφορίες από το Σύλλογο Νεφροπαθών ανέφεραν ότι οι δύο βολιώτες που κλήθηκαν στη Θεσσαλονίκη χθες υποβλήθηκαν σε εξετάσεις ιστοσυμβατότητας, μετά τα αποτελέσματα των οποίων θα αποφασιστεί η επέμβαση.
Αν τελικά γίνει η μεταμόσχευση, θα είναι η πρώτη που θα αφορά βολιώτη μετά από δύο χρόνια. Μάλιστα, όπως τόνισε ο πρόεδρος του Συλλόγου Νεφροπαθών Ν. Μαγνησίας κ. Γιαννάκος στην περιοχή μας υπάρχουν πολλοί νέοι άνθρωποι που περιμένουν επί χρόνια προκειμένου να βρεθεί κάποιος δότης οργάνων.
Με ανακοίνωσή του, ο υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ανδρέας Λοβέρδος, εξαίρει τη συγκινητική, όπως τονίζει, στάση των συγγενών των δύο δωρητών, «οι οποίοι μέσα στην αμέτρητη οδύνη τους είχαν το μεγαλείο να σκεφθούν τους πάσχοντες συνανθρώπους μας και να δωρίσουν ζωή μέσα από το θάνατο του προσφιλού τους». Ο κ. Λοβέρδος κάνει ειδική αναφορά στο προσωπικό των ΜΕΘ και τους μεταμοσχευτές, για τους οποίους αναφέρει ότι «με τέτοιους ανθρώπους, ευαίσθητους, συνεπείς, ορκισμένους στο καθήκον, η Ελλάδα είναι βέβαιον ότι σε λίγους μήνες θα ξεκολλήσει από τη θέση του ουραγού ως προς τις μεταμοσχεύσεις».
«Μήνυμα ζωής»
«Η δωρεά οργάνων είναι το πιο αισιόδοξο μήνυμα: Ότι η ζωή συνεχίζεται», αναφέρει ο Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ) στην καμπάνια που έκανε πρόσφατα, τονίζοντας ότι η ενημέρωση, η αγάπη, η προσφορά και η αλληλεγγύη είναι οι λέξεις-κλειδιά για να νικηθούν οι προκαταλήψεις και τα ταμπού, που πηγάζουν από την άγνοια.
Δωρεά οργάνων είναι η προσφορά τους για μεταμόσχευση σ’ ένα συνάνθρωπο από κάποιον άλλο (δότη), που δεν είναι πια στη ζωή. «Σήμερα, η μεταμόσχευση αποτελεί τη μόνη θεραπευτική λύση για την ανεπάρκεια – σε τελικό στάδιο – της καρδιάς, του ήπατος, του πνεύμονα, των νεφρών και από έναν δότη μπορούν να σωθούν 20 ασθενείς», σημειώνει η ψυχολόγος, Γιούλη Μπενουδάκου, υπεύθυνη του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ).
«Ο ΕΟΜ είναι ο επίσημος κρατικός φορέας του υπουργείου Υγείας, που διαμεσολαβεί, ελέγχει και συντονίζει όλες τις διαδικασίες από τη δωρεά ως τη μεταμόσχευση, αλλά ο αγώνας μας εστιάζεται στη σωστή πληροφόρηση, που καταπολεμά τις φοβίες και τις παρεξηγήσεις», προσθέτει η Γ. Μπενουδάκου. Ποσοστό μόλις 0,9 του ελληνικού πληθυσμού κατέχουν κάρτα δωρητή. Σύμφωνα με το ευρωβαρόμετρο, 43% των Ελλήνων θα ήθελε να δωρήσει τα όργανά τους μετά θάνατον, αλλά δεν το αποφασίζουν επειδή οι Έλληνες, πρώτοι σε όλη την Ευρώπη και σε ποσοστό 45%, δεν εμπιστεύονται το σύστημα, συμπεριλαμβανομένων του συστήματος μεταμοσχεύσεων, του συστήματος υγείας, του συστήματος κοινωνικής και διοικητικής οργάνωσης.
Το νομικό πλαίσιο των μεταμοσχεύσεων στην Ελλάδα (ν.2737/1999) απαιτεί πρότερη εν ζωή συναίνεση του δωρητή (κάρτα δωρητή) ή αντ΄αυτού συναίνεση των συγγενών του εκλιπόντος για τη δωρεά των οργάνων του. Η εν ζωή ενημέρωση του οικογενειακού περιβάλλοντος του δωρητή για την επιθυμία δωρεάς των οργάνων του μετά θάνατον, αποτελεί καθοριστικό παράγοντα, καθώς η ευθύνη τη δύσκολη στιγμή της απώλειας, δεν βαρύνει πλέον τους συγγενείς, είναι κάτι προαποφασισμένο από τον ίδιο τον εκλιπόντα. Όρος για τη δωρεά οργάνων είτε με την συναίνεση του δωρητή είτε με πρωτοβουλία της οικογένειας, είναι ο εγκεφαλικός θάνατος του δότη, όπως επισημαίνουν οι αρμόδιοι, που αποτελεί μη αναστρέψιμη κατάσταση, ισοδυναμεί με θάνατο και δεν έχει καμία σχέση με κάποιον που βρίσκεται σε κώμα ή σε κατάσταση «φυτού». Σε όλες τις χώρες του κόσμου, όπου πραγματοποιούνται μεταμοσχεύσεις, η οικογένεια ενημερώνεται και ερωτάται, ανεξάρτητα αν ο εκλιπών είχε κάρτα δωρητή ή όχι.
Την αρνητική στάση των συγγενών, σε ορισμένες περιπτώσεις, ο ΕΟΜ την αποδίδει εκτός από την ελλειπή ενημέρωση, σε ψυχολογικούς λόγους, όπως συναισθηματική φόρτιση λόγω απώλειας, αδυναμία αποδοχής του θανάτου του αγαπημένου προσώπου ή τύψεις για τη λήψη της απόφασης. Ιδιαίτερη σημασία για τη θετική αντίδραση των συγγενών έχει ο τρόπος προσέγγισης των γιατρών ώστε να ενισχύσουν την ψυχική τους δύναμη και να καλλιεργήσουν την αντίληψη ότι η δωρεά οργάνων είναι συνέχεια ζωής μέσα από άλλους ανθρώπους. «Κανείς, πάντως, δεν αμφισβητεί τη σημασία της ιδέας σε θεωρητικό και ιδεαλιστικό επίπεδο», τονίζουν τα στελέχη του ΕΟΜ.