του Θανάση Μακρόπουλου*
Στην πολυτάραχη διαδρομή μας, ως λαός – χώρα αντιμετωπίσαμε δύσκολες καταστάσεις, αλλά κατορθώσαμε και επιβιώσαμε, γιατί τελικά επικράτησε η κοινή λογική, η βούληση στην κοινή προσπάθεια για την αντιμετώπισή τους.
Όποτε επικρατούσε η «Διχόνοια – Διχασμός», τα αποτελέσματα ήταν καταστροφικά, ενώ όταν υπήρχε «Ομόνοια-Συνεννόηση», η χώρα προόδευε.
Είναι δύσκολο να καταλάβουμε αυτά τα προφανή συμπεράσματα που προέκυψαν στη διαδρομή των δύο περίπου αιώνων ζωής της Νεοελληνικής Δημοκρατίας;
Είναι δύσκολο να αντιληφθούμε ότι οι χώρες που προόδευσαν και προοδεύουν έχουν το «εμείς» πάνω από το «εγώ» και τη διαφορετική άποψη ως στοιχείο έμπνευσης και δημιουργίας και όχι ως στοιχείο αποκλεισμού, ώστε να μην επαναλαμβάνονται τα ίδια λάθη;
Γενικά το πολιτικό τοπίο που ζούμε σήμερα είναι συγκρουσιακό.
– Η Ε.Ε., παρόλα τα προβλήματά της, παρά την υπαρξιακή της απειλή από το μείγμα λαϊκισμού και εθνικισμού, παραμένει «όαση λογικής» μεταξύ των πολιτικών ερήμων ΗΠΑ-Ρωσίας (Πίτερ Χολ, καθηγητής του Χάρβαντ).
Ειδικότερα στην περιοχή μας η επιθετικότητα της Τουρκίας συνδυασμένη με τη γεωπολιτική αστάθεια, είναι απειλή για την Ευρώπη και την ειρήνη.
– Η συμμετοχή μας στην Ε.Ε. μάς δίνει τη δυνατότητα στο πλαίσιο ουσιαστικού – ειλικρινούς διαλόγου να αντιμετωπίσουμε τις δύσκολες καταστάσεις μας με όρους λογικής.
Ειλικρινής και ουσιαστικός διάλογος απαιτείται και στο εσωτερικό της χώρας μεταξύ κομμάτων – πολιτών.
Η χώρα σήμερα αντιμετωπίζει πολλαπλά προβλήματα εθνικά, πολιτικά, οικονομικά, πολιτισμικά. Απαιτείται συναίνεση και εθνική ομοψυχία για την αντιμετώπισή τους. Αντί λοιπόν τούτο τον καιρό σύσσωμη η ηγεσία της χώρας να κυριαρχείται από την αγωνία εύρεσης κοινής προσπάθειας – συνεννόησης για την επίλυσή τους, εξαντλείται σε ένα ατέλειωτο «κυνήγι μαγισσών».
Όσοι αποδεδειγμένα παρανομούν, ζημιώνουν το ελληνικό δημόσιο θα πρέπει να ελεγχτούν αυστηρά και να πληρώσουν το τίμημα.
Τα προβλήματα γενικά και ειδικότερα της κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος, της διαφθοράς, της διαπλοκής, της φοροδιαφυγής κ.ά., δεν λύνονται ούτε με ευχολόγια, ούτε με πετροβολισμούς, ούτε με επιδερμικές προσεγγίσεις.
Απαιτούνται:
– Η αυστηρή εφαρμογή της νομοθεσίας και ο εκσυγχρονισμός της.
– Η εύρυθμη λειτουργία των θεσμών.
– Το κατάλληλο πολιτικό περιβάλλον.
Διαφορετικά θα διαιωνίζονται και θα οδηγούμαστε σε τραγικά αδιέξοδα για τους πολίτες και τη χώρα.
Η χώρα δεν μπορεί να πορεύεται διχασμένη.
Ο πολίτης σήμερα αισθάνεται ανασφάλεια, αβεβαιότητα, οργή, θυμό, αγανάκτηση για τη διαρκή υποβάθμιση της ζωής του, για την εμφυλιοπολεμική κατάσταση που επικρατεί με κύρια ευθύνη της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Δεν βλέπει συνθήκες ηρεμίας, ανασυγκρότησης, ανάπτυξης, εξόδου από την κρίση.
Δύο στοιχεία που κυριαρχούν στη ζωή του τόπου εκτιμώ ότι χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής, γιατί φτωχαίνουν τη Δημοκρατία, ενισχύουν τα άκρα κυρίως την ακροδεξιά και βαθαίνουν τη σημερινή κρίση.
– Το εμφυλιοπολεμικό κλίμα και
– η ισοπέδωση προς τα κάτω ώστε να μην ξεχωρίζει κανείς και τίποτα.
Και τα δύο αυτά στοιχεία αποτελούν εκρηκτικό μίγμα στα θεμέλια της κοινωνίας και της Δημοκρατίας.
Το μεν πρώτο μέσα από λόγια, έργα, προπαγάνδα, σενάρια, σκηνοθεσία κ.ά., προκαλεί θλίψη, ψυχική και ηθική φθορά και γενικά διαρρηγνύει τον κοινωνικό ιστό, την κοινωνική συνοχή, με αποτέλεσμα αξιόλογοι άνθρωποι να μην αναλαμβάνουν θέσεις ευθύνης, πολίτες να απομακρύνονται από την πολιτική.
Το δε δεύτερο, ισοπέδωση προς τα κάτω ώστε να μην ξεχωρίζει κανείς και τίποτα προκαλεί πνευματική ατροφία, πολίτες με «υπνωτισμένη σκέψη, ακρισία».
Χαρακτηριστικά παραδείγματα:
1. Οι αλλαγές – παρεμβάσεις στην Παιδεία δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες της εποχής που ζούμε. Είναι ιδέες, προτάσεις, απόψεις μιας άλλης ξεπερασμένης εποχής
2. Η φυγή των νέων επιστημόνων στο εξωτερικό, προκαλεί «επιστημονική ανυδρία». Υπολογίζεται ότι πάνω από 500.000 νέοι Έλληνες επιστήμονες βρίσκονται σε άλλες χώρες και συμβάλλουν σημαντικά στις οικονομίες και στις κοινωνίες που ζουν. Το ελληνικό κράτος έχει ξοδέψει πάνω από 20 δισ. € και πολλαπλάσια οι οικογένειές τους. Δεν υπάρχει καμία μέριμνα – φροντίδα – σχεδιασμός για την επιστροφή τους στην πατρίδα. Είναι τα παιδιά ενός «ξεχασμένου Θεού».
3. Το κλείσιμο ιστορικών βιβλιοπωλείων όπως: Των Ελευθερουδάκη – Παπασωτηρίου και πολλών άλλων, προκαλεί πνευματική φτώχεια.
«Όταν κλείνει ένα σχολείο, ανοίγει μια φυλακή», «όταν κλείνει ένα βιβλιοπωλείο, χάνονται πολύ καλοί φίλοι, έρχεται το σκοτάδι και η ορφάνια».
4. Η πτώση του Τύπου – των εφημερίδων, κυρίως του ποιοτικού.
Σε παγκόσμιο επίπεδο υπάρχει κρίση λόγω του διαδικτύου και των ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης, αλλά στην Ελλάδα είναι τρομακτική. Το πιο ανησυχητικό απ’ όλα είναι ότι σημαντικό ποσοστό, περίπου 33%, επιλέγει εφημερίδες – περιοδικά με ακραίο επιθετικό πολιτικό λόγο – τοξικό περιεχόμενο.
Κάτω από αυτά τα δεδομένα απαιτείται η αφύπνιση συνειδήσεων. Υπάρχει επιτακτική ανάγκη δημιουργίας ενός σύγχρονου σοσιαλδημοκρατικού φορέα για να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στην αναβάθμιση της πολιτικής ζωής του τόπου, στη διαμόρφωση συνθηκών ηρεμίας, ασφάλειας, συνεννόησης, ομοψυχίας, ανάπτυξης και ευημερίας.
Η σοσιαλδημοκρατία είναι εκείνη συνέβαλε στο να δημιουργηθούν σε όλο τον κόσμο οι πλέον προοδευτικές – δημοκρατικές κοινωνίες.
Το συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής που πραγματοποιείται στις 16-18 Μαρτίου καλείται να παίξει καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις. Η ευθύνη των συμμετεχόντων και κυρίως των ηγεσιών που πρωταγωνιστούν σ’ αυτό το εγχείρημα, είναι τεράστια.
Η απαισιοδοξία και η παραίτηση που επικρατούν σήμερα στην κοινωνία πρέπει να δώσουν τη θέση τους στην αισιοδοξία, τη συμμετοχή, την ελπίδα και την προοπτική.
Η χώρα δεν είναι καταδικασμένη σε μόνιμη υστέρηση.
Υπάρχουν δυνάμεις που μπορούν να συνεργαστούν με συγκεκριμένες απόψεις, προτάσεις, μακριά από λαϊκισμούς και εθνικισμούς, να διαμορφώσουν περιβάλλον ανασύνταξης – ανασυγκρότησης και να οδηγήσουν τη χώρα στην κανονικότητα, σ’ ένα καλύτερο αύριο.
Με αυτά τα δεδομένα, το ουσιαστικό περιεχόμενο του νέου πολιτικού φορέα θα πρέπει να είναι: Μεταρρύθμιση – Κοινωνική Δικαιοσύνη – Αναπτυξιακό σχέδιο – περισσότερη Ευρώπη.
– Μεταρρύθμιση παντού. Χρειάζονται ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις σε κάθε τομέα (διοίκηση, εκπαίδευση, οικονομία, υγεία, πολιτική κ.ά.)/
– Κοινωνική δικαιοσύνη. Λειτουργία ως συντελεστής αλληλεγγύης, ισότητας, προόδου, κοινωνικής συνοχής.
– Αναπτυξιακό – Επενδυτικό σχέδιο (ιεραρχημένο, κοστολογημένο, χωρίς γενικότητες και θεωρητικολογίες).
– Ευρώπη: Βαθύτερη ενοποίηση για αποτελεσματικότερη Ευρωπαϊκή Ένωση με κοινή εξωτερική πολιτική, ασφάλεια, άμυνα, πολιτικές αναδιανομής, πλήρη οικονομική και νομισματική ενοποίηση.
Είναι χρέος όλων των δημοκρατικών, δημιουργικών ανθρώπων, αλλά κυρίως αυτών που ηγούνται αυτής της προσπάθειας να πετύχει το εγχείρημα αυτό, δίνοντας ελπίδα και προοπτική στον τόπο, αφήνοντας πίσω το παρελθόν και βλέποντας το μέλλον.
* Ο κ. Θανάσης Μακρόπουλος είναι σύνεδρος στο Συνέδριο 16 – 18/3/18 «Κινήματος Αλλαγής»