Ένα ποσοστό 75% των υποψηφίων των πανελλαδικών εξετάσεων στη Μαγνησία έχει αποφασίσει για ποιο επάγγελμα θα ακολουθήσει από το Δημοτικό, θέλοντας έτσι να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη από το Κέντρο Συμβουλευτικής Υποστήριξης (ΚΕΣΥΠ) σε σχολεία της Μαγνησίας.
Το στέλεχος του ΚΕΣΥΠ κ. Αγγελική Καραμπατζάκη τόνισε πως ένα ποσοστό μαθητών αποφασίζει ποιο επάγγελμα θα ακολουθήσει από το Δημοτικό. Πρόκειται για ένα ποσοστό 75% και εμμένει στην απόφαση αυτή μέχρι να την υλοποιήσει. Συνήθως πρόκειται για παιδιά που έχουν όνειρο ζωής να ακολουθήσουν ένα επάγγελμα και θέλουν να το κάνουν πράξη.
Η ίδια πρόσθεσε πως «τα παιδιά αυτά έχουν το στοιχείο της έντονης κλίσης σε κάποιο χώρο. Για παράδειγμα, αν ένα παιδί έχει έντονη κλίση προς τις τέχνες και θέλει να γίνει ηθοποιός, μουσικός, αυτόν τον στόχο δεν θα τον εγκαταλείψει εύκολα. Άλλοι μπορεί να είναι έντονα ανθρωπιστές και να αγαπούν τα παιδιά, τα ζώα. Και είναι προσηλωμένοι στο στόχο τους. Επίσης ορισμένα παιδιά αποφασίζουν από το Δημοτικό ποιο επάγγελμα να κάνουν έχοντας ως πρότυπο και τους γονείς τους. Μπαίνουν δηλαδή στους χώρους εργασίας των γονιών τους και διαπιστώνουν ότι τους αρέσει και αποφασίζουν να το ακολουθήσουν».
Εγκληματολόγοι λόγω CSI
Η κ. Καραμπατζάκη πρόσθεσε πως η τηλεόραση επιδρά στα παιδιά του Δημοτικού σε πιο επιφανειακές επιλογές για την άσκηση ενός επαγγέλματος, όπως στη μόδα. Ακόμη και τηλεοπτικές σειρές που ασχολούνται με διερεύνηση εγκλημάτων, επηρέασαν μαθητές που ήθελαν να γίνουν εγκληματολόγοι. Μάλιστα αυτό μας το είπαν οι ίδιοι οι μαθητές που ήρθαν στο ΚΕΣΥΠ.
Το στέλεχος του ΚΕΣΥΠ υπογράμμισε πως για τα παιδιά αυτά που στοχεύουν σε κάτι από το Δημοτικό, αν υπάρχουν ανατροπές στον στόχο τους, τότε δημιουργούνται προβλήματα στη διαχείριση αυτής της ανατροπής. Γι’ αυτό το τελευταίο δεν υπάρχουν ερευνητικά στοιχεία, αλλά κάποιες επισημάνσεις από υποψήφιους που έχουν επισκεφθεί κατά καιρούς το ΚΕΣΥΠ για στήριξη.
Και πρόσθεσε πως τα παλιότερα χρόνια, ιδίως προ κρίσης, ήταν πολύ δημοφιλή το επάγγελμα του ποδοσφαιριστή, του μοντέλου. Τώρα οι μαθητές ψάχνονται περισσότερο και θεωρούν πως ό,τι και να σπουδάσουν οι επαγγελματικοί τους ορίζοντες θα είναι κλειστοί. Σε αυτό έχουν επιδράσει και τα ΜΜΕ που επηρεάζουν με τις αρνητικές ειδήσεις. Βέβαια είναι άδικο για τα παιδιά αυτά να τους κόβουμε τα φτερά. Γιατί ποιος ξέρει πώς θα είναι οικονομικά τα πράγματα στην αγορά εργασίας μετά από πέντε ή δέκα χρόνια.
Επίσης παρατηρείται σε ένα μικρό ποσοστό μαθητών Λυκείου πως ο επαγγελματικός προσανατολισμός που θέλουν να λάβουν είναι μη ρεαλιστικός. Έχουν μια άποψη για το τι θέλουν να κάνουν, αλλά δεν το έχουν ψάξει καθόλου, ούτε γνωρίζουν τις συνθήκες λειτουργίας του επαγγέλματος. Και αυτό συμβαίνει, γιατί δυστυχώς δεν υπάρχει γέφυρα μεταξύ του Λυκείου και της αγοράς εργασίας.