Της Μαρίας Αλμπανίδου,
νομικού MSc Ποινικών και Εγκληματολογικών Σπουδών,
αρθρογράφου, ποιήτριας
Καλημέρα, καλημέρα αγαπημένες και αγαπημένοι και καλή Κυριακή σάς εύχομαι από καρδιάς! Σήμερα θα σας παρουσιάσω, εδώ στη στήλη μου, ένα υπέροχο βιβλίο που μπορείς να το διαβάσεις και σαν παραμυθάκι και το οποίο διαβάζεται όχι μόνο από ενήλικες, αλλά και από εφήβους άνω των 12 ετών. Πρόκειται για ένα θαυμάσιο μυθιστόρημα, ένα must-read των celebrities της Κορέας, ένα best-seller στο εξωτερικό, το περίφημο «Το αγόρι που δεν ήξερε τι θα πει φόβος» της Γουον-Πιενγκ Σον (Won-Pyung Son), των αγαπημένων εκδόσεων Ιβίσκος, έκδοση του Απριλίου του 2023.
Ποια είναι όμως η γλυκιά Κορεάτισσα με το υπέροχο αυτό βιβλίο;
Η Γουόν-Πιενγκ Σον γεννήθηκε το 1979. Σπούδασε Κοινωνικές Επιστήμες και Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Σογκάνγκ και σκηνοθεσία στην Κορεάτικη Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών. Κέρδισε το Βραβείο Κριτικής Κινηματογράφου του 6ου Cine21 το 2001. Το σενάριο της ταινίας της «I Believe In the Moment» κέρδισε το Βραβείο Συγγραφέων Επιστημονικής Φαντασίας το 2006. Επίσης έγραψε και σκηνοθέτησε αρκετές ταινίες μικρού μήκους, όπως τις «Oooh You Make Me Sick» (2005) και «A Two-way Monologue» (2007). Έκανε το λογοτεχνικό της ντεμπούτο το 2017, όταν το πρώτο της πλήρες μυθιστόρημα, με τίτλο «Το αγόρι που δεν ήξερε τι θα πει φόβος», κέρδισε το Βραβείο Νεανικού Μυθιστορήματος Τσανγκ-μπάι, συγκεντρώνοντας αμέσως διθυραμβικές αντιδράσεις από τους αναγνώστες. Ως αφηγήτρια νέας γενιάς, έγραψε το επόμενο πλήρες μυθιστόρημά της, «Born in 1988», το οποίο κέρδισε το Λογοτεχνικό Βραβείο Ειρήνης Jeju 4.3. Δραστηριοποιείται τόσο στην κινηματογραφική, όσο και στη λογοτεχνική σκηνή ως σκηνοθέτης, σεναριογράφος και μυθιστοριογράφος.
Σε τι αναφέρεται όμως αυτό το εξαίσιο μυθιστόρημα;
Ο Γιάντζε γεννήθηκε με μία εγκεφαλική δυσλειτουργία που ονομάζεται αλεξιθυμία, η οποία τον κάνει να δυσκολεύεται να αισθανθεί συναισθήματα όπως χαρά, φόβο ή θυμό. Είναι ένα «διαφορετικό» παιδί, θα λέγαμε, όπως πολλά παιδιά και ενήλικες σήμερα, χωρίς στην πραγματικότητα να έχουν τίποτε το διαφορετικό από όλους τους υπόλοιπους που θεωρούνται «μη διαφορετικοί». Ο Γιάντζε δεν έχει φίλους και ο μοναδικός φίλος του είναι ένα εξίσου «διαφορετικό» και δυσκολεμένο παιδί, ο Γκον, που όμως θα του μάθει τι θα πει φιλία, συντροφιά, πίστη, αφοσίωση, ιδανικά, ηρωισμός, τόλμη, αγάπη, ενσυναίσθηση και εντέλει θα τον κάνει να αισθανθεί όλα εκείνα που δεν μπορούσε μόνος του να αισθανθεί. Στην ιστορία υπάρχει και η υπέροχη, πανέμορφη και αεικίνητη Ντόρα που αγαπά πολύ το τρέξιμο, αλλά και τον Γιάντζε και θα τον κάνει για πρώτη φορά στη ζωή του να αισθανθεί το τρυφερό, νεανικό, ερωτικό κάλεσμα. Εξίσου υπέροχες είναι και η μητέρα του Γιάντζε και η γιαγιά του, δύο φιγούρες τόσο όμορφες, στοργικές, δημιουργικές, γεμάτες χιούμορ και φαντασία που όταν κάποια στιγμή ο Γιάντζε τις χάσει θα νιώσει πιο μόνος από ποτέ. Όμως η ιστορία επιφυλάσσει happy end, γιατί δεν θέλω ούτε εγώ ούτε η συγγραφέας να σας στεναχωρήσουμε κι όλα παίρνουν τον δρόμο τους. Γιατί όπως λέει κι ο θαυμάσιος Αργεντίνος ψυχοθεραπευτής και συγγραφέας Χόρχε Μπουκάι που είναι κι ο αγαπημένος μου κι έχω διαβάσει σχεδόν όλα του τα βιβλία: «Στο τέλος όλα θα πάνε καλά κι αν δεν πάνε καλά δεν είναι το τέλος». Αυτό ακριβώς συμβαίνει και σ’ αυτό το καταπληκτικό μυθιστόρημα. Παρά τις συγκλονιστικές ανατροπές που είναι πάρα πολλές, στο τέλος όλα πάνε καλά.
Το βιβλίο είναι μια σπουδή πάνω στην περίφημη «διαφορετικότητα» όπως ανάφερα και πιο πάνω, πώς είναι να διαφέρεις από τους άλλους, πώς σε αντιμετωπίζουν οι άλλοι που δεν είναι «διαφορετικοί», πώς είναι να μην ταιριάζεις με το πλήθος, με τους πολλούς, να θες να ακολουθήσεις τον δικό σου δρόμο, τα δικά σου όνειρα, τα δικά σου πιστεύω, το δικό σου μοναδικό φως ακόμη κι αν διαφέρει τελείως από τους άλλους. Είναι μια σπουδή γενικότερα πάνω στην τέχνη της ζωής, τη σημασία της ζωής, το όνειρο της ζωής, στο μεγάλο μάθημα, στον μεγάλο δρόμο και στο μεγάλο βίωμα της απώλειας, στη φιλία, στην αγάπη, στον πρώτο ερωτικό κάλεσμα και πώς βιώνεται αυτό από έναν έφηβο και εν τέλει σε όλα αυτά που μας κάνουν ανθρώπους, που μας κάνουν αυτό που είμαστε αληθινά και αυθεντικά χωρίς τα περιττά «φτιασίδια».
Το βιβλίο είναι θησαυρός για μικρούς και μεγάλους. Τα παιδιά σας θα το αγαπήσουν και εσείς θα το λατρέψετε. Εγώ το μισό σχεδόν το διάβασα σε ένα βράδυ γιατί δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου. Έχει σασπένς, χιούμορ, φαντασία, όνειρο, συναισθήματα, γλυκύτητα, τρυφερότητα και είναι γραμμένο με αγάπη. Πολλή αγάπη. Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα. Θα γίνει το αγαπημένο σας, όπως έγινε και το δικό μου και πολλών-πολλών άλλων σε όλο τον πλανήτη.
Και σας αφήνω με ένα πολύ όμορφο απόσπασμα που αγαπώ πολύ:
«Ξαφνικά, ο άνεμος άλλαξε πορεία. Τα μαλλιά της Ντόρα σιγά-σιγά άλλαξαν επίσης κατεύθυνση, ανεμίζοντας προς την αντίθετη πλευρά. Η αύρα μετέφερε το άρωμά της στη μύτη μου. Ήταν ένα άρωμα που δεν είχα μυρίσει ποτέ πριν. Μύριζε σαν πεσμένα φύλλα ή σαν τα πρώτα μπουμπούκια της άνοιξης. Το είδος της μυρωδιάς που φέρνει στον νου αντιδιαμετρικές εικόνες όλες μεμιάς. Συνέχισα να προχωρώ μπροστά. Τα πρόσωπά μας απείχαν τώρα δύο-τρία εκατοστά. Τα μαλλιά της χτύπησαν στο πρόσωπό μου. «Αχ», βόγκηξα. Με τσίμπησαν. Μια βαριά πέτρα έπεσε μέσα στην καρδιά μου. Ένα δυσάρεστο βάρος.
«Συγγνώμη» είπε.
«Δεν πειράζει» της είπα. Οι λέξεις, κολλημένες κατά το ήμισυ στο στήθος μου, βγήκαν έξω σαν κρώξιμο. Ο άνεμος με έσπρωχνε δυνατά. Για να του αντισταθώ, άρχισα να βαδίζω γρηγορότερα από ό,τι πριν».
Ώς την άλλη φορά, έχετε την αγάπη μου και καλή σας ανάγνωση!
Στον πιο κάτω σύνδεσμο μπορείτε να αγοράσετε το βιβλίο με έκπτωση:
https://iviskospublications.gr/product/to-agori-pou-den-hksere-ti-tha-pei-fovos/ ?wpam_id=23/.