Του Νεοκλή Μαντά,
διδάκτορα Πολεοδομίας-Ψυχογεωγραφίας,
Στις αρχές του καλοκαιριού, είτε σηκώνουμε το βλέμμα στον ουράνιο θόλο είτε στρέφουμε τις ματιές μας στις υπόγειες στοές των μεσογειακών μας πόλεων, γινόμαστε μάρτυρες σπάνιων και ακραίων αστρο(γεω)λογικών φαινομένων. Συνήθως κατά τις θερινές ώρες της κοινής ησυχίας, όταν η μια και μοναδική ανοιχτή τηλεόραση της πολυκατοικίας συνηθίζει να εκπέμπει τον ήχο αγγλικών διαλόγων σε μυρωδάτους νεοελληνικούς ακάλυπτους – πάντα λόγω κάποιου ανοιχτού παραθύρου που χάσκει εξαιτίας της αφόρητης ζέστης – πιάνουμε τον εαυτό μας να κατακλύζεται από φαντασιακές εικόνες μιας Νέας Εποχής, οι οποίες καταφέρνουν να σοκάρουν με την εκτυφλωτική λάμψη τους, την αστρολογική ακρίβεια της πρόβλεψής τους, αλλά και τη γεωμορφολογική δυναμική της εμφάνισής τους. Σήμερα λοιπόν, ανοίγουμε έναν νέο κύκλο συναντήσεων με μαρτυρίες βασισμένες στα μυθολογικά ντοκουμέντα ενός πλανήτη που μεταμορφώνεται σε ζωντανή σύνδεση και στα παραπλανητικά τεκμήρια ενός κόσμου που έχει ξεχάσει από καιρό να πιστεύει σε οτιδήποτε αόρατο. Για αυτή την Κυριακή, διαβάζουμε τις περικοπές ενός απόκρυφου πύρινου ευαγγελίου, το οποίο προσπαθεί να εκφράσει – αινιγματικά και καθολικά – την τρέχουσα συναισθηματική ατμόσφαιρα, που περιβάλλει τις παραθαλάσσιες ζωές μας.
Κεφ. α’ 1-3 | Περί Νέων Εσωτερικών Οριζόντων
1. Ο πλανήτης άρχισε να επιβεβαιώνει τα λόγια του αστρογεωλόγου του προηγούμενου αιώνα: «Τότε, το φως του ήλιου δεν θα φτάνει στον ορίζοντά μας και οι περισσότερες μέρες θα μένουν συννεφιασμένες και σκοτεινές. Δεν θα είναι λίγες κι οι φορές που μέρα δεν θα ξημερώνει, εγκαινιάζοντας μια καινούργια περίοδο στην αστρογεωλογική μας Ιστορία, αυτή των «Ημερών όλο Νύχτα» στην Εποχή του Υδροχόου».
2. Υπάρχουν και κάποιες άλλες, σπάνιες φορές μέσα στον καιρό – κάπου στις 30 εσωτερικές μέρες, με τις ηλιακές αχτίδες να καταφέρνουν να διαπερνούν το πυκνό στρώμα της αιθαλομίχλης του ρυπογόνου πολιτισμού μας και να προσδίδουν στην αργοσβήνουσα βλάστηση των παραθαλάσσιων προαστίων μας, μια αρχέγονη συμπαντική αίγλη.
3. Κολόμβοι εξερευνητές ή Προμηθείς σωτήρες συρρέουμε στα ξέφωτα. Με τα καταγραφικά χέρια μας να υψώνονται προς τον ουρανό, προσπαθούμε να φυλακίσουμε ψηφιακά λίγη φλόγα για τα επερχόμενα σκοτάδια.
Κεφ. α’ 4-5 | Περί Κλιματικής Συναισθηματικής Αλλαγής
4. Τα τελευταία χρόνια, η κλιματική αλλαγή στα υψίπεδα της ανθρώπινης συνείδησης προκάλεσε μεγάλη αύξηση στα κρούσματα πυρκαγιών, όπως αυτά σημειώνονται στις δασικές εκτάσεις που καλύπτουν ένα μεγάλο μέρος των ανεκμετάλλευτων ψυχικών τοπίων της γης. Από την πολική τούνδρα των μελαγχολικών πάγων ώς την τροπική σαβάνα της φλεγματικής βλάστησης και από την ερημική στέπα της χολερικής άμμου ώς την εύκρατη ζώνη των αιματωδών θερμοκρασιών, οι φωτιές πια σαρώνουν κάθε πιθανό συναίσθημα, που φαίνεται να ευδοκιμεί εντός του τρέχοντος κοινωνικο-ιστορικού οικοσυστήματος.
5. Παράλληλα, οι ψυχο-περιβαλλοντικές οργανώσεις έχουν κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου, ανακοινώνοντας ότι η αιθάλη της πλανητικής λαίλαπας απειλεί την υγεία των πολιτών του κόσμου. Αντίστοιχα, κινήματα της θεαματικής κοινωνίας των πολιτών έχουν αναλάβει την προσεκτική ενημέρωση και ευαισθητοποίηση για την επερχόμενη ψυχολογική καταστροφή με γουστόζικο γραφιστικό υλικό.