Η εικονογράφος Θέντα Μιμηλάκη, η οποία επέλεξε τον Βόλο για να μένει τα τελευταία χρόνια, έχει επιμεληθεί πολλά και σημαντικά παιδικά βιβλία. Μιλά στη «Θ» για τα μηνύματα που στέλνει με τα εξώφυλλά της, αλλά και για την ξεχωριστή εμπειρία να διδάσκει την τέχνη σε παιδιά από τα οποία μάλιστα έχει και μοναδικές αναμνήσεις.
Τι σας κέρδισε στον Βόλο, ενώ ζήσατε και συνεργάζεστε στην Αθήνα;
Ήρθα στον Βόλο τυχαία πριν εννέα χρόνια ως αναπληρώτρια εκπαιδευτικός.
Αγαπώ πολύ την Αθήνα, όμως αποφάσισα να μείνω μόνιμα εδώ γιατί μ’ αρέσουν οι ρυθμοί της πόλης και ότι μπορείς να βρεθείς ανά πάσα στιγμή στη φύση. Επίσης, είναι μικρή και δεν είναι απαραίτητο το αυτοκίνητο!
Το ότι δεν μένω πια στην Αθήνα δεν έχει επηρεάσει αρνητικά τις συνεργασίες μου.
Είναι μια δουλειά που μπορεί να γίνει και από απόσταση. Ευτυχώς το διαδίκτυο βοηθάει πολύ σε αυτό.
Για ποιους λόγους επιλέξατε την εικονογράφηση παιδικών βιβλίων ως δημιουργική έκφραση;
Η δουλειά μου με τα παιδιά με βοήθησε να έρθω πιο κοντά στο παιδί που ήμουν εγώ κάποτε και να καταλάβω με ποιο τρόπο θέλω να εκφραστώ.
Εικονογραφώντας βιβλία νιώθω και πάλι την ίδια ευχαρίστηση που έπαιρνα κάποτε μέσα από τη ζωγραφική και τα παραμύθια. Επίσης, μου φαίνεται πιο ενδιαφέρον και πιο σημαντικό να μεταφέρεις ιδέες και συναισθήματα στα παιδιά απ’ ό,τι σε ενήλικες.
Έχετε εικονογραφήσει βιβλία της Βολιώτισσας Ελένης Δικαίου και άλλων συγγραφέων. Ποιο είναι το αγαπημένο σας εξώφυλλο;
Ξεκίνησα εικονογραφώντας παιδικά βιβλία και συνέχισα με εικονογραφήσεις για μεγαλύτερα παιδιά, βιβλία γνώσεων και εξώφυλλα εφηβικής λογοτεχνίας. Όσο αφορά Βολιώτες συνεργάτες, έχω εικονογραφήσει δύο εξώφυλλα της Ελένης Δικαίου και ένα παιδικό βιβλίο του Κώστα Μάγου. Ένα από τα αγαπημένα μου είναι «η Ανδριανή και ο κυνηγός».
Διδάσκετε εικαστικά στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Ποια είναι η σημασία τους για τα μικρότερα παιδιά;
Τα παιδιά μέσα από την τέχνη αναπτύσσουν τη δημιουργική σκέψη, τη φαντασία και το συναίσθημα. Ασκούν την αντιληπτική τους ικανότητα και την κρίση τους. Αποκτούν τεχνικές δεξιότητες. Είναι τόσα πολλά αυτά που παίρνουν…
Όμως, το κυριότερο είναι ότι απλά περνάνε όμορφα!
Ποιο σχόλιο παιδιού για τη δουλειά σας σάς έχει συγκινήσει;
Θυμάμαι ένα σχόλιο, όχι για κάποια εικονογράφησή μου, αλλά κάποιου μαθητή για δικό του έργο κατά τη διάρκεια μιας άσκησης μέσα στην τάξη: «Είναι τόσο ωραίο αυτό που φτιάχνουμε, είναι σαν να ονειρεύομαι. Δεν θέλω να τελειώσει» (Ηλίας, 7 ετών).
Μελλοντικά σχέδια και συνεργασίες;
Αυτόν τον καιρό δουλεύω πάνω σε μια διασκευή ενός βιβλίου κλασικής λογοτεχνίας για παιδιά που θα εκδοθεί από τις εκδόσεις Διόπτρα. Επίσης, είναι υπό έκδοση ένα παιδικό picturebook.