ΜΟΤΟ: Υπάρχει μία ποιητική κοινότητα στη Θεσσαλία, η οποία μεγαλώνει όλο και περισσότερο κάθε χρονιά – περίπου οκτακόσια άτομα παρακολούθησαν τις εκδηλώσεις του φετινού μας προγράμματος – και είναι σημαντικό να προσφέρουμε ένα ποιοτικό πρόγραμμα στο κοινό μας.
Στον απόηχο του φετινού 11ου Πανθεσσαλικού Φεστιβάλ Ποίησης, ο εμπνευστής, διοργανωτής του και εκδότης Θάνος Γώγος, κάνει μια αποτίμηση του Φεστιβάλ, των εκδόσεων Θράκα, που φέτος συμπληρώνουν δέκα έτη και μιλά για την προώθηση της περιοχής της Θεσσαλίας μέσω της λογοτεχνίας και του πολιτισμού.
Συνέντευξη
ΧΑΡΙΤΙΝΗ ΜΑΛΙΣΣΟΒΑ
Ποια είναι η αποτίμησή σας μετά τη λήξη του φετινού 11ου Πανθεσσαλικού Φεστιβάλ Ποίησης;
Το φετινό, 11ο Πανθεσσαλικό Φεστιβάλ Ποίησης, ήταν για μένα πρωτίστως μια σύναξη ποιητών, μουσικών, καλλιτεχνών και τοπικού κοινού, στην οποία γιορτάστηκε η ποίηση και υπογραμμίστηκε η σημασία της για τη Θεσσαλία. Περισσότεροι από εβδομήντα ποιητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό έλαβαν μέρος στο πενθήμερο πρόγραμμα σε Λάρισα, Μακρινίτσα (Βόλος), Φυλακτή (Καρδίτσα) και Τρίκαλα. Η επιλογή των ποιητών οργανώθηκε προσεκτικά. Είμαι στην ευχάριστη θέση να πω ότι κάθε χρόνο φέρνουμε πολύ καλούς ποιητές και ποιήτριες στην περιοχή μας, η οποία έχει κι αυτή με τη σειρά της εξαιρετικούς ποιητές και ποιήτριες, και πως παράλληλα παρουσιάζουμε το ποιητικό έργο ξένων ποιητών που συγκαταλέγονται ανάμεσα στους πιο αξιόλογους της Ευρώπης. Αυτή η ανταλλαγή και η επικοινωνία ανάμεσα στο τοπικό, το εθνικό και το διεθνές είναι ο πυρήνας της δουλειάς μας. Είναι σημαντικό για μένα το γεγονός ότι υπάρχει μία ποιητική κοινότητα στη Θεσσαλία, η οποία μεγαλώνει όλο και περισσότερο κάθε χρονιά, κάτι που μπορεί να γίνει αντιληπτό και από την απήχηση του Φεστιβάλ στο κοινό – περίπου οκτακόσια άτομα παρακολούθησαν τις εκδηλώσεις του φετινού μας προγράμματος – και είναι εξίσου σημαντικό να προσφέρουμε ένα ποιοτικό πρόγραμμα στο κοινό μας. Είμαι βαθιά συγκινημένος από τη στήριξη της τοπικής κοινωνίας στους ποιητές, και από την αγάπη που έδειξαν.
Δέκα χρόνια των εκδόσεων Θράκα. Ένα μεγάλο στοίχημα για τις εκδόσεις της περιφέρειας, με πανελλήνιο αντίκτυπο. Θέλετε να σχολιάσετε;
Δέκα χρόνια είναι πολύς καιρός, και μέσα σε αυτό το διάστημα η Θράκα έχει καταφέρει πολλά, για τα οποία είμαστε περήφανοι, αλλά ακόμα έχουμε το κίνητρο και τον ενθουσιασμό ενός ανθρώπου που μόλις ξεκινάει. Πιστεύω πως είναι πολύ σημαντικό να μη χάνεις ποτέ την αγάπη για τα πράγματα με τα οποία ασχολείσαι. Η επιτυχία πάει και έρχεται, τα πράματα ανθίζουν ή μαραίνονται, αλλά όταν έχεις ένα δικό σου εσωτερικό κίνητρο, και όταν η δουλειά σου πηγάζει από μια βαθιά επιθυμία να δημιουργήσεις κάτι αληθινά καλό και να το προσφέρεις στους άλλους, τότε μπορείς να είσαι σίγουρος πως στο τέλος της ζωής σου θα είσαι υπερήφανος για όσα έχεις κάνει. Όταν στρέφω το βλέμμα μου στη Θράκα και βλέπω πώς ξεκίνησε οργανικά, από τρεις ποιητές που ήθελαν να φέρουν αλλαγές για το καλύτερο, είμαι υπερήφανος που έγινε ένας γνωστός εκδοτικός, ένα σημείο αναφοράς για καλούς νέους ποιητές και ποιήτριες, αλλά και για το γεγονός ότι πλέον αντιπροσωπεύουμε την πόλη της Λάρισας και την περιοχή της Θεσσαλίας στον χάρτη της ελληνικής λογοτεχνίας.
Το φετινό θέμα του φεστιβάλ ήταν η αγάπη. Πώς αποφασίσατε το θέμα αυτό και πώς συντονίσατε όλους τους ποιητές που έλαβαν μέρος;
Η αγάπη ήταν το θέμα που επιλέχθηκε για το φετινό φεστιβάλ, επειδή είναι η βάση όλων όσα κάνουμε και η δύναμη που θα έπρεπε να κινεί τον κόσμο. Σε μια εποχή γεμάτη καταστροφές, τραγωδίες, πόνο και μοναξιά επιθυμούμε να δώσουμε έμφαση στη δυνατότητα της ποίησης και της πολιτιστικής παραγωγής να αποτελέσουν αναλγητικό παράγοντα, ο οποίος αναδομεί τα σπασμένα κομμάτια των ανθρώπων και της κοινωνίας ταυτόχρονα. Από την αρχαιότητα ώς σήμερα η ποίηση έχει υπάρξει μέσο έκφρασης της αγάπης από την ανθρωπότητα και για την ανθρωπότητα. Είναι ένα φαινόμενο βαθιά ανθρώπινο και ριζωμένο στην επιθυμία δημιουργίας και έκφρασης, στην ίδια την ανάγκη να υπάρχουμε, αλλά επιπλέον βαθιά κοινωνικό- είναι μια πρόσκληση να συνδεθούμε, να ενστερνιστούμε, να κατανοήσουμε τον άλλον η, εφόσον η ποίηση δεν υπάρχει δίχως αυτούς/ες που τη διαβάζουν και την αφουγκράζονται. Με το φεστιβάλ αυτό επιθυμούσαμε να στείλουμε ένα μήνυμα: Τώρα, περισσότερο από ποτέ, είναι απαραίτητο να αγαπάμε, να είμαστε ειλικρινείς και παθιασμένοι, να εμπιστευόμαστε, να ελπίζουμε και να πιστεύουμε πως ένα καλύτερο μέλλον είναι εφικτό.
Το νέο τεύχος του περιοδικού των εκδόσεων Θράκα φιλοξενεί ποιήματα που ακούστηκαν στο περσινό φεστιβάλ που είχε θέμα την κλιματική αλλαγή. Πόσο σημαντικό είναι για τη λογοτεχνία να μιλά για τα ζοφερά προβλήματα της εποχής μας;
Το νέο τεύχος της έντυπης Θράκας περιέχει ποιήματα για την κλιματική αλλαγή. Είναι πολύ σημαντικό για εμάς η ποίηση να αναφέρεται στο συγκείμενό της. Η Ελλάδα υποφέρει – η φύση υποφέρει, οι άνθρωποι υποφέρουν, τα ζώα υποφέρουν. Οι αναγνώσεις του Φεστιβάλ στην όμορφη Μακρινίτσα ήταν κυκλωμένες από τον καπνό των τραγικών πυρκαγιών. Η ποίηση επιβιώνει, υπάρχει, ενάντια σε όλες τις αντιξοότητες και φέρει ένα μήνυμα για την εποχή και τη θέση της. Είναι καθήκον μας να φροντίσουμε αυτό το μήνυμα να ακουστεί και να μην ξεχαστεί.
Η Θεσσαλία και θέλει και μπορεί, τελικά, να πρωτοστατεί σε θέματα πολιτισμού;
Για εμένα ο πολιτισμός δεν είναι ένας αγώνας με νικητή, αλλά ο βασικός πυρήνας κάθε κοινωνίας. Εμείς στη Θεσσαλία ζούμε τον πολιτισμό, έχουμε μια πλούσια πολιτισμική ιστορία και μια μεγάλη σύγχρονη παραγωγή. Δείξτε μου ένα άλλο μέρος στην Ελλάδα, ή οπουδήποτε αλλού, όπου διακόσιοι άνθρωποι έρχονται να ακούσουν ποίηση σε ένα μικρό ορεινό χωριό, όπως συνέβη στη Φυλακτή. Η Θεσσαλία είναι, σε κάθε περίπτωση, συχνά παραγνωρισμένη όταν ένας μέσος Έλληνας πολίτης σκέφτεται τον ελληνικό πολιτισμό. Είναι εύκολο να παραπονεθεί κανείς, αλλά αυτό που πρέπει να γίνει είναι να εργαστούμε για την προώθηση της Θεσσαλίας ως τόπου πολιτισμού – να οργανώνουμε εκδηλώσεις, δείχνουμε πως αυτό ήδη συμβαίνει, αλλά ταυτόχρονα προσπαθούμε να ενθαρρύνουμε τις νέες γενιές να συνδεθούν με τον πολιτισμό. Σκέφτομαι πως πολλοί οργανισμοί και πολιτιστικοί οργανισμοί κάνουν εξαιρετική δουλειά πάνω σε αυτό, και πως πολλοί φορείς συμβάλλουν στο να συντελούνται εκδηλώσεις όπως το Φεστιβάλ. Είναι θέμα χρόνου, πιστεύω, μέχρι ο καθένας στην Ελλάδα να μπορεί να αναγνωρίσει στο πρόσωπο της Θεσσαλίας έναν τόπο ποίησης. Αλλά αυτή η αναγνώριση δεν είναι τόσο σημαντική για εμένα, προσωπικά. Αυτό που με αφορά είναι το κοινό που επανέρχεται στο Φεστιβάλ κάθε χρόνο, αυτό έχει τη μεγαλύτερη σημασία.