Εκεί στο βόρειο Πήλιο, όπου το βουνό των Κενταύρων συναντάει το Μαυροβούνιο, στον οικισμό του Βενέτου, λειτουργεί μέχρι σήμερα, εδώ και 250 χρόνια, ο ιερός ναός της Υπαπαντής του Χριστού.
Πρόκειται για έναν ναό, τρίκλητη βασιλική, σήμα κατατεθέν του οικισμού, που οι κάτοικοί του και οι πιστοί κάνουν πραγματικό αγώνα, για να τον συντηρούν και να είναι λειτουργικός.
Μέσα στα κυπαρίσσια που τον ζώνουν, ο ναός της Υπαπαντής του Χριστού γιορτάζει φέτος τα 250ά του γενέθλια, με μια επιτύμβια πλάκα στο πίσω μέρος του ιερού του να αναγράφει το έτος κτίσης, 1767…
Ιστορικό διατηρητέο μνημείο ο ναός, είδε να περνούν από τον τόπο Τούρκοι, πειρατές, Σαρακηνοί, Βενετοί, Γερμανοί, που προκάλεσαν και τις πιο σοβαρές ζημιές, την περίοδο 1940-43.
Το ξυλόγλυπτο τέμπλο του ναού είναι μεγάλης αξίας, ένα από τα τρία που έχουν φιλοτεχνηθεί στον κόσμο, σπάνιο έργο τέχνης, ιερό κειμήλιο, ενώ στον ναό υπάρχουν πίνακες του 18ου αιώνα και εικόνες μεγάλης θρησκευτικής αξίας.
Την Κυριακή το εκκλησιαστικό συμβούλιο του ναού και οι φορείς του Βενέτου διοργάνωσαν την πρώτη από μια σειρά εκδηλώσεων, που θα ολοκληρωθούν τον Αύγουστο, για να τιμήσουν τα γενέθλια του ναού της Υπαπαντής. Με προσωπική εργασία, μεροκάματα ολόκληρα, τεχνίτες από τον οικισμό, όπως ο Γιώργος Αντωνίου, έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, για να αναδείξουν τους ξύλινους κίονες, ξυλόγλυπτα έργα τέχνης, από τον σοβά, με τον οποίο ήταν καλυμμένοι.
Η προσπάθεια συνεχίζεται με λίγα χρήματα, όσα οι Βενετιώτες συγκεντρώνουν, από τους συμπατριώτες τους στη διασπορά, αλλά με πολύ μεράκι και αγάπη για τον τόπο τους. Στόχος τους να διαφυλάξουν την πολιτιστική τους κληρονομιά και να διατηρήσουν τον ιερό ναό ανά τους αιώνες.
Άλλωστε η περιοχή του Βενέτου φαίνεται πως έχει παλιά ιστορία, που εκτείνεται μέχρι και τα προχριστιανικά χρόνια, όπως τουλάχιστον δείχνουν τα σχετικά ευρήματα. Επίσης έχουν βρεθεί και ίχνη από τον ύστερο Μεσαίωνα, όπως τα απομεινάρια από ένα «Καστέλι», δείγμα πως πιθανότατα υπήρχε εδώ κατά τη Φραγκοκρατία και στρατιωτικός σταθμός. Άλλωστε και αυτό το όνομα του χωριού δείχνει βυζαντινή ή βενετσιάνικη προέλευση. Το νεότερο χωριό πρέπει να χτίστηκε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας ίσως από κολίγους του μεγάλου μοναστηριού του Φλαμουρίου, αλλά ποτέ δεν μπόρεσε να αναπτυχθεί σημαντικά, γιατί το μεγαλύτερο μέρος της περιοχής το εξουσίαζε και το εκμεταλλευόταν τούτο το μοναστήρι, κάτι που γίνεται μέχρι σήμερα. Οι κάτοικοί του παλιότερα ζούσαν είτε από την κτηνοτροφία είτε καλλιεργώντας αμπέλια, συκές και λίγες ελιές, ενώ έβγαζαν και λίγο μέλι και μετάξι. Τα νεότερα χρόνια οι αφόρητες συνθήκες που δημιούργησε ο Εμφύλιος και αργότερα οι κατολισθήσεις, που σημειώθηκαν στο χωριό, έδιωξαν τους λίγους κατοίκους και το χωριό ερημώθηκε τελείως για διάστημα τουλάχιστον τριών δεκαετιών. Όμως εδώ και μερικά χρόνια οι Βενετιώτες, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι εγκατεστημένοι στην Αγία Παρασκευή του Βόλου – σε συνοικισμό με το όνομα μάλιστα «Βενετιώτικα» – επανέρχονται στο χωριό, όπου και ανακαινίζουν τις παλιές εστίες τους ή κατασκευάζουν καινούργιες, γεγονός που ξαναδίνει σιγά – σιγά ζωή στο Βένετο, κυρίως τα καλοκαίρια.
Στην προχθεσινή Θεία Λειτουργία για τα 250 χρόνια από την ίδρυση του ιερού ναού παραβρέθηκαν η αντιπεριφερειάρχης Μαγνησίας Δωροθέα Κολυνδρίνη, ο αντιπεριφερειάρχης Γ. Κίτσιος, ο περιφερειακός σύμβουλος Γ. Καλτσογιάννης, ο δήμαρχος Ρ. Φεραίου Δ. Νασίκας, δημοτικοί και τοπικοί σύμβουλοι, ο αστυνομικός διευθυντής Μαγνησίας Γ. Τόλιας, ενώ τον μητροπολίτη Δημητριάδος εκπροσώπησε ο αρχιμανδρίτης Πάμφιλος.
Φυσικά τους υποδέχθηκε όλους και τους ενημέρωσε ο εκκλησιαστικός επίτροπος Χρ. Γαλάτος, η «ψυχή» των εκδηλώσεων.
ΔΗΜΟ.Σ.