Παρατηρώντας μία ομάδα βατράχων με χρυσή πλάτη στην Καρνατάκα της Ινδίας, ομάδα φυσιολατρών ανακάλυψε κάτι που την παραξένεψε σε ένα από τα αμφίβια: στο πλευρό του ζώου φύτρωνε ένα μικροσκοπικό μανιτάρι.
Ο φαινομενικά υγιής βάτραχος έφτασε να αναπτύξει τον μύκητα αφήνοντας άναυδους τους επιστήμονες Το φαινόμενο δεν έχει καταγραφεί ποτέ στο παρελθόν. «Μετά την έκπληξη που ένιωσα, ο βάτραχος με το μανιτάρι μού κίνησε την περιέργεια», περιέγραψε στο περιοδικό Reptiles and Amphibians ο ειδικός σε θέματα ποταμών και υγροτόπων του Παγκόσμιου Ταμείου Άγριας Ζωής της Ινδίας, Lohit Y T. Ο ίδιος ήταν μέλος της ομάδας ερευνητών που ανακάλυψαν το ζώο. «Η πρώτη μου σκέψη ήταν να καταγράψω αυτό που είχα απέναντί μου καθώς δεν είχαμε ξανακούσει τίποτα παρόμοιο. Θέλαμε απλώς να καταγραφεί ως σπάνιο περιστατικό και ελπίζαμε να μην πρόκειται για ένα επικίνδυνο φαινόμενο για τον βάτραχο».
Το είδος -γνωστό ως ενδιάμεσος χρυσοσκέφαλος βάτραχος του Ράο ή με την επιστημονική ονομασία Hylarana intermedia- απαντάται σε αφθονία στα νοτιοδυτικά ινδικά κρατίδια Καρνατάκα και Κεράλα. Οι βάτραχοι είναι μικροί, καθώς το μήκος τους φτάνει μόλις τα 7,4 εκατοστά. Όσο οι φυσιολάτρες παρακολουθούσαν το αμφίβιο με τον μύκητα, το ζώο μετακινήθηκε στην άκρη του κλαδιού, από το κέντρο όπου καθόταν, γύρισε και άλλαξε θέση ενώ, το μανιτάρι έμεινε σταθερό στη θέση του, εξήγησε ο Y T. Η ομάδα δεν άγγιξε το ζώο, το οποίο ανακαλύφθηκε το 2023, ωστόσο δε συνελέχθη, οπότε κανείς δε γνωρίζει, ούτε την αιτία του φαινομένου, ούτε, όμως, και την τύχη του βατράχου.
Οι μυκητολόγοι, από τις φωτογραφίες που είχαν στη διάθεσή τους, αναγνώρισαν στη συνέχεια το μανιτάρι που φύτρωσε στο πλευρό του βατράχου ως κοινό καπόδι, μέρος του γένους Mycena. Πρόκειται για τύπο μυκητών που αναπτύσσονται κατά βάση σε σάπιο ξύλο νεκρών δέντρων, σύμφωνα με τη σχετική εργασία τους, που δημοσιεύτηκε. Ο μύκητας είναι ένας σαπροτροφικός αποικοδομητής, ένα μανιτάρι που συνήθως παίρνει τα θρεπτικά συστατικά του από νεκρή ή αποσυντιθέμενη οργανική ύλη. Μελέτη του 2023, όμως, διαπίστωσε ότι το μανιτάρι θα μπορούσε να εξελιχθεί ώστε να ευδοκιμεί και σε ζωντανά φυτά.
Η ίδια μελέτη περαιτέρω πρότεινε ότι, ο εν λόγω μύκητας θα μπορούσε να εξελιχθεί και να έχει συμβιωτική σχέση με ζωντανά φυτά ή δέντρα – στοιχείο που σημαίνει ότι, τόσο το φυτό, όσο και ο μύκητας που αναπτύσσεται σε αυτό, θα επωφελούνταν από τη συνύπαρξη. Οι μύκητες θα έπαιρναν απαραίτητα θρεπτικά συστατικά από το φυτό-ξενιστή, και, αντίστοιχα, θα μετέφεραν τα δικά τους πίσω. Επιπλέον, επισημαίνεται στη μελέτη, ο Mycena θα μπορούσε να είναι χρήσιμος στα δέντρα, αφού θα «κλάδευε» τα νεκρά κλαδιά. Είναι άγνωστο το τι συνέβη με τον συγκεκριμένο βάτραχο. Οι επιστήμονες, όμως, έχουν μερικές ερμηνείες για το πώς έφτασε να λειτουργεί ως ξενιστής του μικροσκοπικού μανιταριού.
Δυναμικοί, ευπροσάρμοστοι οργανισμοί
Η Alyssa Wetterau Kaganer, μεταδιδακτορική συνεργάτης στο τμήμα δημόσιας υγείας και οικοσυστημάτων του Κολλεγίου Κτηνιατρικής του Πανεπιστημίου Cornell, βρήκε συναρπαστική την ανακάλυψη του αμφίβιου με τον μύκητα προσαρτημένο στο πλευρό του. «Οι μύκητες είναι δυναμικοί οργανισμοί, ευπροσάρμοστοι στις αλλαγές του περιβάλλοντός τους. Η έκθεση σε νέους, πιθανούς ξενιστές, σε διαφορετικά περιβάλλοντα ή κλίματα μπορεί να αναπτυχθεί σε μέρη κανείς, στο παρελθόν, δε θα περίμενε», είπε στο CNN. Όπως πρόσθεσε, χωρίς περαιτέρω μελέτη της κατάστασής του, είναι δύσκολο να προβλεφθεί η τύχη του βατράχου, όμως πιθανώς «ένας κατά τα άλλα υγιής βάτραχος μπορεί να είναι σε θέση να αντέξει τον ήπιο αποικισμό του δέρματός του από αυτόν τον μύκητα χωρίς αυτό να έχει δυσμενείς επιπτώσεις για την υγεία του». Η ίδια πρόσθεσε, όμως, ότι οι μυκητιασικές λοιμώξεις στους βατράχους είναι πολύ συχνές και, σύμφωνα με τα όσα ξέρουμε, αν το μανιτάρι «αναπτυχθεί εκτεταμένα στο δέρμα ή σκάψει μέσα στο σώμα του ζώου, αυτό μπορεί να εμφανίσει σημάδια μυκητιασικής νόσου». Η ίδια δεν συμμετείχε στην ανακάλυψη του ζώου.
Οι μύκητες που μπορούν να μολύνουν βατράχους μπορεί να είναι πολλών, διαφορετικών ειδών. Είναι πιθανό, μεταξύ των μυκητών και των αμφιβίων να σημειώνονται αλληλεπιδράσεις που, ακόμα, δεν έχουν καταγραφεί. Η Kaganer εξήγησε ότι, ένας βάτραχος με σημάδια μυκητιασικής νόσου, όπως είναι η «τροποποιημένη συμπεριφορά του ζώου», ή οι «δερματικές βλάβες συμπεριλαμβανομένων ελκών ή οζιδίων που μοιάζουν με όγκους», έχει μία λοίμωξη η οποία οδηγεί συχνά, ορισμένα τουλάχιστον από τα μολυσμένα ζώα, σε θάνατο.
Οτιδήποτε εκτός του συνηθισμένου, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης ειδών μυκήτων όπως το μανιτάρι πάνω στον βάτραχο, μπορεί να είναι ανησυχητικό για τα είδη του ζώου, τονίζει ο επικεφαλής του Εργαστηρίου για τη Διατήρηση των Απειλούμενων Ειδών στο Κέντρο Κυτταρικής και Μοριακής Βιολογίας στην Τελανγκάνα της Ινδίας, Karthikeyan Vasudevan. Ο ίδιος, παρότι δεν συμμετείχε στην ανακάλυψη, επίσης εξεπλάγη από το εύρημα.
Πολύ μικρές πιθανότητες επιβίωσης
«Οι πιθανότητες επιβίωσης των άρρωστων ζώων στη φύση είναι πολύ μικρές. Είναι δύσκολο να παρατηρήσεις ένα άρρωστο ζώο καθώς πεθαίνουν ή τρώγονται γρήγορα. Ένα τέτοιο εύρημα, ως εκ τούτου, είναι ενδιαφέρον. Θα πρέπει να ακολουθήσουν παρατηρήσεις και έλεγχος των βατράχων», εξήγησε ο ίδιος.
Ο Vasudevan σημείωσε ότι, αρχικά, θεώρησε ότι το μανιτάρι ήταν κολλημένο πάνω στο δέρμα του ζώου, όχι ότι αναπτυσσόταν εκεί. Οι φωτογραφίες, όμως, τον έπεισαν για το αντίθετο. «Πρόκειται πράγματι για την περίπτωση ενός ζωντανού μανιταριού που μεγαλώνει στα πλευρά ενός επίσης ζωντανού βατράχου. Μία από τις πιθανότητες, βέβαια, είναι ότι, κάτω από το δέρμα του ζώου, υπάρχει ένα μικρό κομμάτι ξυλώδους υπολείμματος, το οποίο σφηνώθηκε στο ζώο και, πάνω του, έχει βλαστήσει ένα μανιτάρι».
Τι είναι η ασθένεια Chytrid
Αυτή τη στιγμή, η Ινδία αντιμετωπίζει επιδημία χυτριδομυκητίαση, μίας μυκητιασικής λοίμωξης που προσβάλλει περισσότερα από 700 είδη αμφιβίων παγκοσμίως και σκοτώνει τους βατράχους. Σε όλα τα hotspots υψηλής συγκέντρωσης βατράχων παρατηρούνται κρούσματα της ασθένειας. Πρόκειται για χαρακτηριστικό παράδειγμα της αλληλεπίδρασης των αμφίβιων και μυκήτων. Αυτό που δεν είναι σαφές ακόμα στους συγγραφείς, είναι το εάν η επιδημία με οιονδήποτε τρόπο σχετίζεται με την ανακάλυψη.
«Ο συγκεκριμένος τύπος μανιταριού δε σχετίζεται με τα είδη μυκήτων που προκαλούν την κυττιριδομυκητίαση. Οπότε δεν θεωρώ ότι το μανιτάρι είναι άμεσο σημάδι κυττιριδομυκητίασης του ζώου», σημείωσε η Kaganer, που ασχολείται με την έρευνα της ασθένειας. «Είναι πιθανό, ωστόσο, ένας βάτραχος που νοσεί να έχει αναπτύξει αυξημένη ευαισθησία στις λοιμώξεις από κυτρίδια», πρόσθεσε και εξήγησε πως, το ζώο με το μανιτάρι στο πλευρό του θα μπορούσε να είναι πιο ευαίσθητο στη χυτριδιομυκητίαση καθώς, ο οργανισμός τους, έχει αλλοιωθεί από τον μύκητα. Θα μπορούσε, όμως, να έχει και αυξημένα επίπεδα ανοσίας στη μόλυνση, «επειδή του Mycena έχει εκτοξεύσει τις ταχύτητες που λειτουργεί το ανοσοποιητικό σύστημα του βατράχου».
Πιθανότατα, πάντως, δε θα μάθουμε τι έχει συμβεί στην πραγματικότητα καθώς, όπως εξήγησε ο Y T, «δεν έχουμε καμία ελπίδα να κυνηγήσουμε τον βάτραχο, καθώς δεν πρόκειται για ένα συνηθισμένο φαινόμενο».
Πηγή: Έθνος