Συνέντευξη Νίκος Μπαρπάκης
«Φροσύνη», παράσταση που προκάλεσε αίσθηση στην πρωτεύουσα έρχεται στον Βόλο με τη Σύνθια Μπατσή στον ρόλο της πρωταγωνίστριας. Καθηλωτική και δυναμική, με χιουμοριστικές ευαισθησίες, αλλά ταυτόχρονα σκοτεινή, η παράσταση των Λάζαρου Βαρτάνη και Στέφανου Παπατρέχα, μας περιμένει για δύο βράδια στο Lab Art theater στην κατάληξη μιας αξέχαστης καλλιτεχνικής χρονιάς στο Τσαλαπάτα. Από τον ρόλο της καλλιτεχνικής διευθύντριας των παραστάσεων στο Lab Art, πλέον στο πατάρι ως Φροσύνη, η Σύνθια Μπατσή μάς μεταφέρει με τον τρόπο της στην πνευματική κατάσταση που σημαίνει η μετάβαση στο ξεχωριστό αυτό έργο που παρουσιάζεται και απόψε στις 8.30 μ.μ. στο Lab Art theater.
Ποια είναι η Φροσύνη; Και ποια είναι η Σύνθια που παίζει τον ρόλο της Φροσύνης στην παράσταση;
Η Φροσύνη είναι μια γυναίκα που έζησε από το 1773 μέχρι το 1801 στα Γιάννενα. Μορφωμένη και δυναμική, δηλαδή ασυμβίβαστη σε σχέση με τα γυναικεία πρότυπα της εποχής της. Αν και παντρεμένη με δύο παιδιά, ερωτεύεται τον γιο του Αλή-Πασά ο οποίος, παντρεμένος και αυτός με άλλη γυναίκα, τη διεκδικεί. Συνάπτει δεσμό μαζί του. Ακολουθεί τα θέλω της, βουτάει στο πάθος της κάτι που τελικά την οδηγεί αργότερα σε μαρτυρικό θάνατο.
Στο συγκεκριμένο κείμενο του Στέφανου Παπατρέχα, ο οποίος σκηνοθετεί την παράσταση από κοινού με τον Λάζαρο Βαρτάνη, έχουμε μια γυναίκα ηθοποιό που επιστρέφοντας στο σπίτι μετά από την πρόβα της, πρέπει να ετοιμάσει για την επόμενη μέρα έναν αυτοσχεδιασμό για την Κυρά-Φροσύνη. Ξεκινάει ψάχνοντας πληροφορίες για το ιστορικό πρόσωπο και στη συνέχεια καθώς αντλεί στοιχεία και από τα προσωπικά της βιώματα προσεγγίζει, πότε κωμικά και αδέξια, πότε έντονα συναισθηματικά, τη Φροσύνη. Είναι δηλαδή σαν να έχουμε δύο χαρακτήρες οι οποίοι μπλέκονται μεταξύ τους.
Η ιδέα μιας τόσο ιδιαίτερης παράστασης, πώς προέκυψε; Με τους συντελεστές πώς γνωρίζεστε και τι εκτιμάτε πλέον στη συνεργασία σας;
Η ιδέα ήταν του Στέφανου που αποφάσισε να ασχοληθεί με αυτή την ηρωίδα και να γράψει αυτό το υπέροχο κείμενο. Ποτέ δε με ενδιέφερε να κάνω μονόλογο μέχρι να έρθει στα χέρια μου αυτό το κείμενο. Αφού τελείωσα την ανάγνωσή του, μου ήταν αδύνατο να πω όχι. Τώρα η παράσταση με τη μορφή που έχει πάρει ήταν αποτέλεσμα συνεργασίας. Και οι δύο σκηνοθέτες είχαν πολύ ωραίες ιδέες και δουλέψαμε πολύ με αυτοσχεδιασμούς. Ήταν από τις πιο δημιουργικές πρόβες που έχω κάνει. Τώρα πια όταν οι τρεις μας συζητάμε αυτά που συμβαίνουν επί σκηνής αδυνατούμε να θυμηθούμε σε ποιον ανήκει το κάθε τι ως πρωταρχική ιδέα.
Οι κριτικές από την αθηναϊκή εκδοχή της Φροσύνης ήταν κάτι παραπάνω από ενθαρρυντικές, θα έλεγε κανείς ότι ήταν θριαμβευτικές. Τι κρίνετε η ίδια ως θετικό στο έργο και πώς διαχειρίζεστε την «επιτυχία» όταν εκφράζεται προς το πρόσωπό σας;
Νομίζω ότι έχουμε να κάνουμε με μια παράσταση που πραγματεύεται ζητήματα που όλους μας έχουν σε έναν βαθμό απασχολήσει. Γι’ αυτό μάλλον δεν είναι εύκολο να βγεις από το θέατρο ανέγγιχτος και ασυγκίνητος. Ήταν πολύ σημαντικό και ευχάριστο για εμάς το ότι υπήρξε αυτή η ανταπόκριση. Δεν έχω να διαχειριστώ κάτι: Όλες οι παραστάσεις και οι ρόλοι αποτελούν μια πρόκληση και είναι πολύ ευχάριστο να νιώθεις ότι κάτι στο οποίο εσύ ο ίδιος πίστεψες είχε αντίστοιχη αποδοχή και από τους ανθρώπους στους οποίους απευθύνθηκε! Η επιτυχία είναι συλλογική και ανήκει σε όλους τους συντελεστές εξίσου. Είμαι ευγνώμων που βρέθηκα σε αυτή τη δουλειά.
Χρησιμοποιώντας 5 λέξεις, ποια είναι τα συναισθήματα της ηρωίδας και τα δικά σας στη σκηνή;
Χιούμορ, άγχος, ευρηματικότητα, νοσταλγία, συγκίνηση, θυμός… και άλλα που θα σας αφήσω να ανακαλύψετε μόνοι σας.
Έχετε διαμορφώσει μια πρωτότυπη πρόταση με επιλεγμένες παραστάσεις στο Lab Art theater. Πιστεύετε έχει νόημα η παραγωγή τέτοιων παραστάσεων στον Βόλο και εν γένει στην επαρχία;
Τα τελευταία δυο χρόνια δραστηριοποιούμαι ως ηθοποιός σε Αθήνα και Βόλο. Ανακαλύπτω με μεγάλη μου χαρά ότι ο Βόλος είναι μια πόλη με μεγάλο θεατρόφιλο κοινό! Αυτός είναι και ο λόγος που δημιουργήσαμε με τα παιδιά του Lab Art, το Lab Art theater. Βρίσκω σωστό να έρχονται στον Βόλο παραστάσεις και από Αθήνα, κάτι που συμβαίνει και στην Παλιά Ηλεκτρική από το ΔΗΠΕΘΕ Βόλου και από το Φεστιβάλ Βόλου τα τελευταία χρόνια. Και φυσικά οι παραστάσεις του ίδιου του ΔΗΠΕΘΕ εδώ χαίρουν μεγάλης ανταπόκρισης.
Ποια είναι η πρόκληση της παραγωγής θεατρικών έργων σε σύγκριση με την υποκριτική, και αν υπάρχει, ποια είναι αυτή που αποκομίζετε ως χρήσιμη εμπειρία τώρα που δοκιμάσατε τη μετάβαση αυτή;
Η ενασχόληση με την παραγωγή είναι όντως μια καινούρια γνώση και εμπειρία ταυτόχρονα. Είναι κάτι διαδικαστικό και όχι τόσο δημιουργικό που όμως σε φέρνει σε επαφή με πολλούς ανθρώπους. Περισσότερο μου αρέσει το να βλέπω παραστάσεις και να επιλέγω ποιες είναι κατάλληλες για το Lab Art και την πόλη. Η ικανοποίηση που αντλώ από αυτό είναι να βλέπω τον κόσμο να φεύγει από τον χώρο ικανοποιημένος ρωτώντας ποια και πότε θα είναι η επόμενη παράσταση.
Κλείνοντας, αν σας είναι εύκολο, απομονώστε μια πρόταση από το κείμενο της Φροσύνης που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας.
Σ’ αγαπάω σημαίνει σου δίνω τη δύναμη να με πληγώσεις. Κι εγώ μένω, γνωρίζοντας τις συνέπειες, να δω πως θα το κάνεις.
«Φροσύνη», Κυριακή 19 Μαΐου, Lab Art Theater, πολυχώρος Τσαλαπάτα.
Οι πόρτες ανοίγουν στις 20.00, ώρα έναρξης στις 20.30. Τιμή εισιτηρίου: €10 γενική είσοδος. Πληροφορίες 2421 40 3454 (δεν γίνονται κρατήσεις θέσεων).