Ένας ξενοδόχος από τη Σκιάθο, αξιοποίησε τη σχέση του νησιού με τη λογοτεχνία και το καλοκαίρι που μας πέρασε, πρόσφερε πρωινό στους πελάτες τους αντλώντας έμπνευση από τις περιγραφές του Παπαδιαμάντη και του Μωραϊτίδη για πώς τρέφονταν οι Σκιαθίτες ξεκινώντας τη μέρα τους την εποχή εκείνη. Ο κ. Άκης Τσαρούχης ανέλυσε την ιδέα του και το πώς αξιοποίησε τα κείμενα των δύο σπουδαίων Σκιαθιτών συγγραφέων με QR Code για «έξυπνα» κινητά, αλλά και την επιλογή του να προσφέρει τοπικά προϊόντα στους επισκέπτες του ξενοδοχείου του.
Αυτή η κληροδοτημένη γνώση, που χαρακτηρίζεται από την απλότητα των γευμάτων, ενέπνευσε τον δραστήριο επιχειρηματία, ο οποίος αλλάζοντας το μενού των πρωινών γευμάτων στο κατάλυμά του, απέτισε φόρο τιμής στους δύο λογοτέχνες που αποθησαύρισαν τη γαστρονομική κουλτούρα του νησιού. Η ατμόσφαιρα προς το τέλος του 19ου αιώνα, αλλά και τις αρχές του 20ού αιώνα στη Σκιάθο αναβιώνει μέσα από τα επιλεγμένα αποσπάσματα, τα οποία περιέχουν αναφορές στα φαγητά που καταναλώνονταν τότε από τους ντόπιους κατοίκους.
Επτά διηγήματα του Παπαδιαμάντη, τα «Θέρος-Έρος» (1891), «Ο Τυφλοσύρτης» (1892), «Οι Χαλασοχώρηδες» (1892), «Η θητεία της πενθεράς» (1902), «Αγάπη στον κρεμνό» (1913), «Ο γάμος του Καραχμέτη» (1914) και «Η Καλλικατζούνα» (1925), αλλά και ένα του Μωραϊτίδη, «Οι εικόνες» (1884), αποτέλεσαν τη βάση για τον κατάλογο που δημιούργησαν οι υπεύθυνοι του «Thymi’s Home», σε συνεργασία με τη Σκιαθίτισσα διαιτολόγο – διατροφολόγο Σταματίνα Χονδρονικολή, η οποία έχει πραγματοποιήσει πολυετή έρευνα για τις διατροφικές συνήθειες στο νησί κατά το παρελθόν μέσα από τα λογοτεχνικά έργα Σκιαθιτών.
«Τη σεζόν που μας πέρασε, λειτουργήσαμε continental breakfast, δηλαδή ευρωπαϊκό πρωινό, στο οποίο χρησιμοποιήσαμε υλικά που μνημονεύονται στα κείμενα του Παπαδιαμάντη και του Μωραϊτίδη», ανέφερε ο κ. Τσαρούχης για το μενού που δημιούργησε στο κατάλυμά του με την επωνυμία «Thymi’s Home» και περιλάμβανε «πλακόπιτες (τηγανόπιτες με φέτα), καλαπόδια (πίτες στο τηγάνι γεμιστές με χόρτα), χουσμερί (αυγά τηγανητά με άσπρο τυρί), ζούπα (καψαλισμένες φέτες ψωμιού με λάδι και ρίγανη), σταρένια παξιμάδια, φανουρόπιτες, λαδόπιτες, γλυκιές κολοκυθόπιτες, γαλατόπιτες, ζεστό και κρύο τσάι βουνού ή φασκόμηλο, καφέ ελληνικό, χυμό ρόδι ή σταφύλι, γιαούρτι με μέλι, γλυκό του κουταλιού (σύκο και καρύδι), φρούτα και ελληνικά τυριά», όπως χαρακτηριστικά μπορεί κάποιος να διαβάσει στην ιστοσελίδα του ξενοδοχείου.
«Κάθε μέρα σερβίραμε και κάτι διαφορετικό. Λόγω του ότι το πρωινό ήταν upon request, στο παραγγελιόχαρτο είχε ένα QR code, μια μορφή barcode που μπορεί κάποιος να «διαβάσει» με ένα smartphone. Ο επισκέπτης το σκάναρε με τη συσκευή του κινητού του. Μετά την παραπομπή του στην ιστοσελίδα μπορούσε να δει τι ήταν το κέρασμα, ποιος το είχε αναφέρει και επίσης παρείχαμε τη δυνατότητα να διαβάσει το διήγημα στην παραλία από το κινητό του αν ήθελε. Οι πελάτες περνούσαν τις διακοπές τους με μια αίσθηση ότι είχε ένα «χρώμα» σκιαθίτικο όλο αυτό», πρόσθεσε, ενώ στη συνέχεια αποκάλυψε περισσότερες λεπτομέρειες γύρω από την ιδέα του: «Το έψαχνα καιρό. «Σκόνταψα» πάνω στη Σταματίνα Χονδρονικολή, η οποία είχε κάνει ήδη κάποια έρευνα και με παρέπεμψε σε κάποια διηγήματα των δύο συγγραφέων. Το «έπιασα» από εκεί και κατέληξα στην εφαρμογή. Όσο για το μενού; Ήταν απλό, βασισμένο στα όσα έτρωγαν οι Σκιαθίτες στα χρόνια του Παπαδιαμάντη και του Μωραϊτίδη. Δεν είχαμε κάτι γκουρμέ, αφού την εποχή εκείνη η διατροφή των Σκιαθιτών ήταν λιτή. Οι περισσότεροι πελάτες ανταποκρίθηκαν στην ιδέα και είχαμε θετικά σχόλια στα social media, του στυλ: «Κοίταξε να δεις, πήραμε κάτι διαφορετικό αυτή τη φορά στο πρωινό». Γενικότερα, είδα αρκετούς και μπροστά μου, οι οποίοι σκάναραν τον κωδικό και μετά κάθονταν και συζητούσαν για τους δύο συγγραφείς και την ιστορία του νησιού», κατέληξε o κ. Τσαρούχης.
(Πηγή: SkiathosLife.gr)