Τοπικά

Πολύτιμη «Βοήθεια στο Σπίτι» για εκατοντάδες συμπολίτες στη Μαγνησία

Τον Δεκέμβριο η κ. Τζένη Τζιότζιου θα συμπληρώσει 19 χρόνια εργασίας και ουσιαστικά προσφοράς στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι». Έχει έδρα στη Νέα Ιωνία και το Διμήνι και βοηθάει – «τρέχει» στην ουσία – για όσους έχουν ανάγκη. Το «Βοήθεια στο Σπίτι» που εντάσσεται στην ΚΕΚΠΑ-ΔΙΕΚ του Δήμου Βόλου είναι ένα από τα πλέον σημαντικά προγράμματα κοινωνικού χαρακτήρα. Το πρόγραμμα απευθύνεται σε άτομα της Τρίτης Ηλικίας, άνω των 65 ετών που δεν αυτοεξυπηρετούνται πλήρως, σε άτομα με κινητικές δυσλειτουργίες και σε άτομα ειδικές ικανότητες. Βέβαια το πρόγραμμα απευθύνεται και σε άτομα μικρότερης ηλικίας που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας και δεν έχουν την πλήρη φροντίδα της οικογένειας ή που το εισόδημά τους δεν τους επιτρέπει να εξασφαλίσουν τις απαιτούμενες υπηρεσίες για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους. Σημειώνεται ότι οι εργαζόμενοι του προγράμματος σε όλη τη Μαγνησία εξυπηρετούν περισσότερα από 900 άτομα.
«Κομμάτι» του προγράμματος αποτελεί η κ. Τζένη που εντάχθηκε σε αυτό ως κοινωνική λειτουργός από τα 25 της χρόνια. «Η πρώτη μου επαφή έγινε με το πιλοτικό πρόγραμμα τότε στην Αθήνα το 1998. Με έστειλαν από τη σχολή μου για πρακτική. Το πρώτο άτομο με το οποίο ήρθα σε επαφή ήταν μία γυναίκα που ήταν πολύ νέα, αλλά είχε ερυθηματώδη λύκο. Από τότε αφοσιώθηκα στο να βοηθώ κόσμο».

Η κοινωνική λειτουργός κ. Τζένη Τζιότζιου

«Αν δεν είχα την Τζένη και όλους τους κοινωνικούς λειτουργούς, δεν θα μιλούσαμε μαζί μου…» είπε η 57χρονη κ. Μαρία Καρατζιά. Είναι ενταγμένη στο πρόγραμμα τα τελευταία έξι χρόνια, από τότε που χώρισε από τον σύζυγό της και έμεινε μόνη της. «Με βοηθάνε με τρόφιμα και φάρμακα, καθώς λαμβάνω μόνο το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης. Αυτό είναι το μόνο μου εισόδημα» δήλωσε και εξήγησε ότι εργαζόταν χωρίς ένσημα, οπότε δεν μπόρεσε να έχει σύνταξη. Η κ. Τζένη τής ετοιμάζει όλα τα χαρτιά για το ΚΕΑ και για τα φάρμακά της. «Μου κάνει και συντροφιά. Την έχω κάτι σαν ψυχολόγο. Είμαι ικανοποιημένη από όλους τους εργαζόμενους που προσφέρουν πρόνοια» πρόσθεσε.
Η κ. Αναστασία Αντωνίου, ηλικίας 69 ετών από το Διμήνι, εντάχθηκε στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι έξι μήνες» πριν φύγει από τη ζωή ο σύζυγός της. «Ζήτησα βοήθεια για τον άνδρα μου πριν έξι χρόνια. Όταν «έφυγε» παρέμεινα στο πρόγραμμα, καθώς αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα αναπηρίας» δήλωσε. Έτσι κάθε βδομάδα βρίσκονται στο σπίτι της η νοσηλεύτρια, η γυναίκα που τη βοηθάει στις δουλειές του σπιτιού, αλλά και κοινωνική λειτουργός. «Μου κάνουν τις δουλειές, μου φέρνουν τα φάρμακα, μου κάνουν τις ενέσεις, μου πληρώνουν τους λογαριασμούς» πρόσθεσε.

«Αξίζουν σε όλους τους εργαζόμενους του προγράμματος έπαινοι. Αν δεν είχα τα κορίτσια από το πρόγραμμα θα ήταν άδεια η ζωή μου. Τους αξίζουν συγχαρητήρια» δήλωσε.
Όπως εξήγησε η κ. Τζιότζιου το πρώτο βήμα για τον κοινωνικό λειτουργό στο πρόγραμμα είναι η διερεύνηση του περιστατικού. «Θα πάμε στον χώρο, θα δούμε τις συνθήκες που ζει το άτομο που είναι να ενταχθεί στο πρόγραμμα. Θα μιλήσουμε μαζί του και με το συγγενικό περιβάλλον αν υπάρχει» ανέφερε και τόνισε ότι οι αρχικές αρμοδιότητες είναι πώς θα διαχειριστούν το συγκεκριμένο άτομο, λαμβάνοντας υπόψη τα προβλήματα υγείας, την ψυχολογική του στήριξη, αν παίρνει σύνταξη ή όχι και πού μπορεί το πρόγραμμα να βοηθήσει με τα διαδικαστικά. Στο πρόγραμμα υπάρχουν, εκτός από κοινωνικούς λειτουργούς και νοσηλεύτριες, αλλά και οικογενειακοί βοηθοί.
«Η βοήθεια εξελίσσεται. Και εξελίσσεται ραγδαία. Δεν μένουμε στο θεωρητικό κομμάτι. Και οι κοινωνικοί λειτουργοί κάνουμε πράγματα για τους ηλικιωμένους. Σε ό,τι χρειαστούν και περνάει από το χέρι μας θα τους εξυπηρετήσουμε» εξήγησε η κ. Τζιότζιου. Έτσι οι κοινωνικοί λειτουργοί αναλαμβάνουν τις επαφές με τους φορείς, με το Δημόσιο και με τα ασφαλιστικά τους ταμεία.
Έτσι οι περισσότεροι από τους ηλικιωμένους θεωρούν τους εργαζόμενους του προγράμματος δικά τους άτομα. «Το βλέπεις στο βλέμμα τους. Μας ρωτούν πού είμασταν γιατί θέλουν να ξέρουν τι κάνουμε. Έχουμε μεγάλη οικειότητα. Έχουμε αναπτύξει σχέσεις με όλους. Κάποιοι μας βλέπουν σαν παιδιά τους. Δεν υποκαθιστούμε κάποιον, απλά η επαφή που έχουμε τόσα χρόνια τους κάνει να νιώθουν ότι έχουν έναν δικό τους άνθρωπο».
Οι ενδιαφερόμενοι για το πρόγραμμα μπορούν να αναζητήσουν πληροφορίες και τα τηλέφωνα στο διαδίκτυο, στο Γραφείο Προσωπικού του Δήμου Βόλου, αλλά και στην Πρόνοια.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το