Δεκάδες άνθρωποι να κολυμπούν προς τη σωτηρία που προσέφεραν τα σκάφη, τα οποία περίμεναν για να τους διασώσουν από τον πύρινο εφιάλτη, που συνέχιζε απτόητος το καταστροφικό του έργο. Γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένοι, να προσπαθούν να επιπλεύσουν, ώστε να γλιτώσουν τη ζωή τους, με τη θέλησή τους να σωθούν να αντιπαρέρχεται ακόμα και τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζαν κάποιοι. Καύτρες να πετάγονται παντού και θερμοκρασία που ξεπερνούσε τους 35 βαθμούς, έστω και αν το ρολόι έδειχνε 3 το πρωί, εξαιτίας της φωτιάς που κατευθύνονταν προς την ακτή και είχε κυκλώσει από παντού το χωριό.
Μια εικόνα όπου τα λόγια είναι πολύ φτωχά για να αποδώσουν το τι πραγματικά συνέβη τα ξημερώματα της περασμένης Τρίτης 3 Αυγούστου στο Ψαροπούλι της Βόρειας Εύβοιας. Μία κόλαση φωτιάς που εξαφάνιζε τα πάντα στο πέρασμά της, ζώα, δέντρα, περιουσίες, που χρειάστηκε μια ζωή για να δημιουργηθούν, μέσα σε λίγες ώρες μετατράπηκαν σε στάχτη και αποκαΐδια. Ως μια πραγματική κόλαση περιγράφει την κατάσταση που επικρατούσε εκείνες τις ώρες ο καπετάνιος του σκάφους «Ελισάβετ – Δήμητρα» της εταιρείας Elisabet Cruises, που εκτελεί τουριστικά δρομολόγια από το Αχίλλειο στις Κουκουναριές, Κώστας Δημητρίου. Ο έμπειρος ναυτικός, βρέθηκε στο επίνειο των Βασιλικών του Δήμου Ιστιαίας – Αιδηψού, μετά από εντολή του Λιμενικού, ώστε να βοηθήσει την εκκένωση της παραλίας από τους δεκάδες ανθρώπους που είχαν συγκεντρωθεί εκεί για να σωθούν από τις πύρινες γλώσσες που πλησίαζαν όλο και περισσότερο, απειλώντας άμεσα τον οικισμό με ολοκληρωτική καταστροφή. Μιλώντας στη «Θ» κάνει λόγο για σκηνικό τρόμου και μια κόλαση φωτιάς, που όμοιά της δεν είχε ξαναδεί. «Η εικόνα ήταν απερίγραπτη, χάλια μαύρα. Εύχομαι να μην αντικρύσει ξανά κάτι τέτοιο ανθρώπινο μάτι. Ούτε στις ταινίες στην τηλεόραση ανάλογες εικόνες δεν είχα δει. Με το που πλησιάσαμε και φάνηκε η στεριά, παντού φλόγες. Μια έκταση μεγαλύτερη από την απόσταση του Βόλου από το Τρίκερι να καίγεται, με τις φλόγες να φτάνουν σε ύψος τα 200 μέτρα…». Δήλωσε συγκλονισμένος από τις εικόνες με τις οποίες ήρθε αντιμέτωπος, καθώς με το που έφτασαν στο λιμάνι ο κόσμος έπεφτε στη θάλασσα φορώντας σωσίβια για να σωθεί.
Άλλοι απομακρύνονταν με φουσκωτά σκάφη κατευθυνόμενοι προς το Πευκί, ενώ υπήρχαν και πολλοί που κολυμπούσαν χωρίς σωσίβιο προς το μέρος τους. «Γιαγιάδες και παππούδες να κολυμπούν παρά τα προβλήματα υγείας για να γλιτώσουν. Πίσω στο χωριό είχαν παραμείνει, αψηφώντας την εντολή εκκένωσης του οικισμού, οι πατεράδες και οι μεγαλύτεροι σε ηλικία γιοι, παλεύοντας με την πυρκαγιά, προσπαθώντας να προστατεύσουν τα σπίτια τους. Όταν είδαν πως δεν μπορούσαν σε κάποιες περιπτώσεις να καταφέρουν κάτι, τότε έπεφταν και αυτοί με τη σειρά τους στη θάλασσα, ώστε να ξεφύγουν από τις πύρινες γλώσσες. «Το πρωί φύγαμε για το Πευκί μεταφέροντας 130 συνολικά άτομα, ντόπιους και τουρίστες που έκαναν τις διακοπές τους στην περιοχή. Άνθρωποι που δεν μπορούσαν να περπατήσουν και να μεταβούν στα σημεία φιλοξενίας που είχε ορίσει ο Δήμος στο Πευκί, έμειναν στο λιμάνι, κάτω από τον ήλιο. Τους προσέφερα καρέκλες για να ξαποστάσουν και να αντέξουν την πολύωρη ταλαιπωρία» τονίζει ο κ. Δημητρίου, που συμπληρώνει πως παρέμειναν στο τουριστικό αυτό χωριό της Βόρειας Εύβοιας για τέσσερα μερόνυχτα, φιλοξενώντας στους χώρους του σκάφους περίπου 100 πυρόπληκτους και τουρίστες, με τους τελευταίους να κοιμούνται το βράδυ στο πλοίο και το πρωί να φεύγουν κάνοντας βόλτες στην περιοχή…
Μάλιστα τόσο ο ίδιος, όσο και το πλήρωμα του «Ελισάβετ – Δήμητρα» την πρώτη ημέρα ανταποκρίθηκαν στις εκκλήσεις των κατοίκων που πάλευαν με τη φωτιά, παραδίδοντάς τους ποσότητα βενζίνης και πετρελαίου, προκειμένου να γεμίσουν δεξαμενές και ντεπόζιτα σε τρακτέρ και αγροτικά μηχανήματα, στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν αντιπυρικές ζώνες γύρω από τα σπίτια στα Βασιλικά και στο Ψαροπούλι. Τελικά κατάφεραν να τη σβήσουν, παλεύοντας ηρωικά και χωρίς ουσιαστικά κάποια βοήθεια από τον κρατικό μηχανισμό, κυρίως σε πτητικά μέσα.
Καθημερινή αποστολή βοήθειας
Ο κυβερνήτης του σκάφους αναφέρεται ακόμη στη μεγάλη ανταπόκριση των κατοίκων της Μαγνησίας για την ανακούφιση των πυρόπληκτων, με καθημερινές αποστολές προς το Πευκί. Μάλιστα, εκτός από είδη πρώτης ανάγκης που καταφτάνουν καθημερινά, ο κ. Δημητρίου μετέφερε και ποσότητες ζωοτροφών που συγκεντρώθηκαν από παραγωγούς του Αλμυρού και της Αμαλιάπολης για την ενίσχυση των συναδέλφων τους, στη Βόρεια Εύβοια.