Μετ’ εμποδίων πραγματοποιείται η συντήρηση και ανακαίνιση της μονής Παναγίας Λαμπηδόνας. Το μοναστήρι δεν διαθέτει καλά-καλά ούτε καν οργανωμένα κελιά, ωστόσο οι τέσσερις μοναχές, μαζί με τον πνευματικό καθοδηγητή, ιερομόναχο από το Άγιο Όρος π. Χρυσόστομο, δίνουν αγώνα, για να λειτουργεί ομαλά η μονή και να αποτελεί πνευματικό καταφύγιο για τους εκατοντάδες πιστούς.
Το γυναικείο μοναστήρι ζωντάνεψε ξανά εδώ και ενάμιση χρόνο, με την εγκατάσταση εκεί των μοναχών γυναικών. Όμως οι δυσκολίες που παρουσιάζονται, ανάγκασαν τουλάχιστον έξι με επτά από αυτές, να αποχωρήσουν και να παραμείνουν εκεί τέσσερις.
Οι εκκρεμότητες είναι πολλές. Ο εσωτερικός χώρος του μοναστηριού, που ήταν εγκαταλειμμένος για πολλά χρόνια, ακόμη δεν έχει διαμορφωθεί. Όπως τονίζει ο ιερομόναχος της μονής, αγιορείτης π. Χρυσόστομος, «ακόμη, δεν έχουν διαμορφωθεί τα κανονικά κελιά, για να διαμένουν οι αδελφές. Αυτή τη στιγμή στο αρχονταρίκι έγιναν κάποια χωρίσματα, για να μπορούν, να εξυπηρετηθούν κάπως. Αξίζει να σημειωθεί, πως υπάρχει μόνο μια τουαλέτα. Υπάρχουν πολλές δυσκολίες, αλλά όλοι αγαπάμε το μοναστήρι και όλοι υπομένουμε. Έρχεται ο κόσμος για να εξομολογηθεί και να παρακολουθήσει τη Θεία λειτουργία και τους βάζουμε μετά σε ένα μικρό κουζινάκι. Ζητήσαμε από την αρχαιολογική υπηρεσία, να μας δώσει την έγκριση, για τη διαμόρφωση των χώρων, κάναμε τις μελέτες, αλλά ακόμη περιμένουμε. Ο εσωτερικός χώρος του μοναστηριού είναι γύρω στα 500 τετραγωνικά μέτρα. Εκεί περιλαμβάνονται το αρχονταρίκι, ο ναός και ένας μεγάλος χώρος. Επίσης ο αύλειος χώρος είναι γύρω στα 20 στρέμματα, ενώ υπάρχουν ακόμη 100 στρέμματα, που γνωρίζουμε ότι ανήκουν στη μονή, αλλά δεν έχουμε κάποια χαρτιά».
Ο ίδιος πρόσθεσε πως «ο μητροπολίτης κ. Ιγνάτιος με ευλόγησε να γίνω ο πνευματικός καθοδηγητής στο μοναστήρι της Λαμπηδόνας. Παράλληλα έχω τον ρόλο του μετοχιάρχη και στο ασκητήριο του Αγίου Τιμοθέου στην μονή Πεντέλη. Κάθε εβδομάδα ανεβοκατεβαίνω Βόλο-Αθήνα. Στην Πεντέλη καταφέραμε μετά από πολλές προσπάθειες και κάναμε το μοναστήρι ένα πολύ σημαντικό προσκύνημα. Το ίδιο ευελπιστώ να συμβεί τώρα και με το μοναστήρι στη Λαμπηδόνα. Το ενθαρρυντικό είναι πως υπάρχουν πνευματικά μου παιδιά από όλη την Ελλάδα, που στηρίζουν οικονομικά την προσπάθεια, που γίνεται στο μοναστήρι της Λαμπηδόνας».
Ο ιερομόναχος Χρυσόστομος αναφέρθηκε και στον πρόσφατο χιονιά, τονίζοντας πως «για δέκα ημέρες ήμασταν αποκλεισμένοι».
Ο ίδιος με τον ρόλο του πνευματικού της μονής επισήμανε πως υπάρχει καλή συνεργασία με την γερόντισσα της μονής Θεογνωσία, που κάνει εξαιρετικό έργο, αλλά και τις τρεις μοναχές.
Από το 18ο αιώνα
Το μοναστήρι της Λαμπηδόνας που χρονολογείται από το 18ο αιώνα, δεν έχει δικούς του πόρους. Και τα αναγκαία για τα τρόφιμα, τη θέρμανση, την πληρωμή των λογαριασμών εξασφαλίζονται μέσα από τις δωρεές.
«Η κατάσταση είναι δύσκολη και θέλουμε να δούμε, πώς μπορεί να αξιοποιηθούν κάποια ελαιοπερίβολα, για την παραγωγή και πώληση λαδιού. Γιατί το μοναστήρι δεν έχει δικούς του πόρους», επισήμανε.
Την άνοιξη και το καλοκαίρι η επισκεψιμότητα αυξάνεται στο μοναστήρι. «Καθημερινά γίνονται οι λειτουργίες και η μονή την άνοιξη και το καλοκαίρι έχει υψηλή επισκεψιμότητα. Πιστοί από όλη την Ελλάδα και βέβαια τον Βόλο μας επισκέπτονται, για να προσκυνήσουν. Το μοναστήρι απέχει περίπου τρία χιλιόμετρα από τη Λαμπινού και ο δρόμος είναι πολύ καλός», κατέληξε ο π. Χρυσόστομος.