Πολιτισμός

Ο Παπαδιαμάντης σε ένα δίστιχο… νέο single του Αντώνη Μιτζέλου

Ένα δίστιχο αρκεί να αποδώσει μίαν ολόκληρη ιστορία; Στην περίπτωση του καινούργιου single του Αντώνη Μιτζέλου που κυκλοφόρησε τον περασμένο μήνα κι έχει τον τίτλο «Μνημούρια», η απάντηση είναι καταφατική. Ο γνωστός καλλιτέχνης καταφέρνει με δύο μονάχα στίχους να αφηγηθεί με τρόπο μεστό, όλα όσα κοινώνησε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης στο διήγημά του «Της Κοκκώνας το σπίτι», το οποίο και μελοποίησε, παρουσιάζοντας έτσι στο κοινό μία ιδιαίτερη συνθετική πρόταση.

«Μνημούρια του Φερίκ-κιοΐ κι ολόρθα κυπαρίσσα… Έχασα την αγάπη μου και λαχταρώ περίσσα», είναι το δίστιχο που μετέτρεψε σε τραγούδι ο Αντώνης Μιτζέλος, ο οποίος εκπλήρωσε έτσι ένα παιδικό του όνειρο. «Σε έναν-ενάμιση μήνα το πολύ, θα έχει κυκλοφορήσει ο δίσκος, που τιτλοφορείται «Της Κοκκώνας το σπίτι». Είναι ζωντανή ηχογράφηση από μία συναυλία που έγινε στη Σκιάθο στο θερινό ηλιοστάσιο του 2019. Ήταν πολύ πετυχημένη συναυλία, με μεγάλη φόρτιση και συγκίνηση, που έγινε υπό το φως των κεριών και θέλησα έτσι να την κρατήσω για πάντα», εξομολογήθηκε ο Σκιαθίτης δημιουργός, ο οποίος ανέφερε επίσης ότι εκτός από το cd, στη συλλεκτική έκδοση που θα κυκλοφορήσει από το Ogdoo Music Group, θα περιλαμβάνεται και βιβλίο με το ομώνυμο διήγημα του Παπαδιαμάντη που εκδόθηκε το 1893.

Στα «Μνημούρια», το πάντρεμα της ηλεκτρικής κιθάρας με το σαντούρι της Στέλλας Βαλάση, η οποία και τραγουδάει, δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο. Κυρίως, όμως, δείχνει πως τα κείμενα του Παπαδιαμάντη εκπνέουν μία μελωδικότητα δίχως προηγούμενο. «Ό,τι είναι γραμμένο από ανθρώπους, οι οποίοι είχαν τη γνώση για να γράφουν ορθά, αποπνέει μουσικότητα. Άσχετα εάν τώρα έχουν ξεχαστεί όλα αυτά και οι κοινωνίες έχουν μπει σε άλλους ρυθμούς, πιο τετραγωνισμένους, και πιο απόμακρους», σημείωσε ο κ. Μιτζέλος για να προσθέσει: «Γι’ αυτό και συνεχίζει να έχει φανατικούς θαυμαστές και ακολούθους. Όποιος τον διαβάσει, τον ερωτεύεται. Μ’ αυτό το έργο, προσδοκώ να περάσω στο κοινό μου – ιδίως της νεότερης ηλικίας – τον λόγο του κυρ-Αλέξανδρου, αφού τα νοήματα που προκύπτουν από αυτό το έργο, είναι πολλά και ποικίλα».

Στη συνέχεια ο επιτυχημένος συνθέτης μίλησε για το διήγημα «Της Κοκκώνας το σπίτι», αποκαλύπτοντας την πραγματική ιστορία που ενέπνευσε τον Παπαδιαμάντη: «Η Κοκκώνα υπήρξε στ’ αλήθεια, όπως και το σπίτι. Ήταν το λεγόμενο στοιχειωμένο σπίτι της Σκιάθου, απέναντι από το πατρικό μου, στις Πλάκες. Ο κυρ-Αλέξανδρος πήρε μία πολύ πικρή ιστορία, με πολλές προεκτάσεις και έφτιαξε ένα παιδικό διήγημα. Με σκηνικό το στοιχειωμένο σπίτι, υπάρχει μία πολύ μεγάλη αγάπη κι ένας ανεκπλήρωτος έρωτας, τον οποίον ήθελε να υμνήσει. Μ’ αυτόν ξεκινάει το διήγημα. Ήταν κάποτε ένας Σκιαθίτης καραβοκύρης, που ερωτεύθηκε στην Πόλη την Κοκκώνα, μία πανέμορφη Κωνσταντινουπολίτισσα και την αρραβωνιάζεται, με στόχο να έρθουν να μείνουν μόνιμα στο νησί. Παραγγέλνει από Σκιαθίτες αρχιμάστορες να του φτιάξουν το μεγαλύτερο και ωραιότερο σπίτι, όπως κι έγινε. Σε παλιότερες φωτογραφίες που έχω στην κατοχή μου, εάν κοίταζες από το λιμάνι προς τα πάνω, το σπίτι αυτό δέσποζε μέχρι και πριν από λίγα χρόνια που γκρεμίστηκε. Ήταν τρίπατο, αν και δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, παρά μόνο ο πρώτος όροφος, γιατί η Κοκκώνα πέθανε στους επτά μήνες μετά τον αρραβώνα. Η φυματίωση, ήταν ο Covid-19 της εποχής εκείνης.

Πήρε πολύ κόσμο τότε σ’ όλη την Ελλάδα. Μετά τον θάνατό της, ο ναυτικός δεν επέστρεψε στη Σκιάθο, έζησε με τον πόνο του. Καπετάν Γιαννάκος, ήταν το όνομα που εμπνεύστηκε ο Παπαδιαμάντης, ενώ το πραγματικό του όνομα ήταν Μπούρας και προερχόταν από μεγάλη σκιαθίτικη οικογένεια. Το σπίτι άρχισε να γκρεμίζεται, αφού δεν το περιποιούνταν κάποιος και σιγά-σιγά, στα μάτια του λαού άρχισε να στοιχειώνει, ήταν και κακορίζικο. Ο κυρ-Αλέξανδρος πατώντας σ’ έναν τόσο μεγάλο έρωτα, και μια πονεμένη ιστορία, ξορκίζει το κακό της Σκιάθου, της Ελλάδας και ολόκληρου του δυτικού κόσμου».

Η πρόταση του Αντώνη Μιτζέλου, με τους δεκάδες χρυσούς και πλατινένιους δίσκους στο ενεργητικό του και μία ζηλευτή μουσική καριέρα, έρχεται να… ταράξει τα νερά, με τον συνθέτη να παραδέχεται, κλείνοντας: «Ολόκληρο το έργο είναι ένα βήμα μπροστά και για μένα».

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το