Όταν στις 13 Ιουνίου 2021 κατά τη διάρκεια της Ιππικής Συνάντησης στην παραλία του Βόλου μία μητέρα παιδιού με ειδικές ανάγκες πήρε το μικρόφωνο, και ρώτησε γιατί σταμάτησαν οι άμαξες, κανείς δεν είχε απάντηση. Λίγο αργότερα πίσω της με την άμαξά του, και την κόρη του συνοδηγό, περνούσε ο Στέλιος Τσαλαβρέτας, μία από τις πιο χαρακτηριστικές μορφές του Βόλου. Το όνομά του είναι συνδεδεμένο με την αμαξάδα στην παραλία και για την αγάπη που τρέφει για τα άλογα. Τα άλογά του είναι κάτι σαν παιδιά του. Τα φροντίζει 24 ώρες το 24ωρο, είναι εκεί για αυτά, δεν υπάρχουν διακοπές και αργίες από τις υποχρεώσεις. Και αυτό είναι κάτι που έμαθε από παιδί. Ένα πλούσιο άλμπουμ φωτογραφιών μαρτυρά τη μακρά πορεία του Στέλιου Τσαλαβρέτα με τα άλογα.
Ήταν η δουλειά του παππού του και αργότερα του πατέρα του. Ο πατέρας του με καταγωγή από την Άλλη Μεριά, μετέφερε εμπορεύματα σε όλο τον Βόλο και μέχρι ο γιος του να πάει σχολείο, τον έπαιρνε μαζί του. Οι φωτογραφίες του μαρτυρούν ότι βρέθηκε πάνω σε άλογο σε πολύ μικρή ηλικία. Για την οικογένειά του το άλογο ήταν μέλος της όπως φαίνεται και από τη φωτογραφία όπου έκαναν μαζί Πάσχα στο χωριό, έψηναν και το άλογο το είχαν στην αγκαλιά τους.
Όταν εργαζόταν ως επιπλοποιός, ήθελε να φτιάξει ένα κάρο, σαν αυτό που είχε ο πατέρας του, αλλά πιο όμορφο. Όταν το έφτιαξε και κατέβηκε στην παραλία για να το θαυμάσει ο κόσμος και να δει τις ρίζες μας, ο κόσμος του πρότεινε να το κάνει επάγγελμα. Τότε πήρε την άδεια του πατέρα του, τη γύρισε στο όνομά του, έβγαλε δίπλωμα και μετέτρεψε το κάρο με καθίσματα. Το κάρο αυτό, που η κατασκευή του ξεκίνησε το 2000, τελειοποιήθηκε το 2010 και αποτελεί ένα κομψοτέχνημα, όλο φτιαγμένο στο χέρι, από τα ξύλινα μέρη του, μέχρι το πιο μικρό σκάλισμα. Οι βόλτες όμως με την άμαξα στην παραλία διήρκησαν από το 2002 έως το 2012. Οι αμαξάδες που αποτελούσαν διαφήμιση για την πόλη ήταν πια παρελθόν, κάτι που προκαλεί μέχρι και σήμερα την αντίδραση του κόσμου που θέλει να δει τα άλογα ξανά στην παραλία. Και αυτό γιατί το 2012 απαγορεύτηκε η διέλευση των ιππήλατων αμαξών στον χερσαίο χώρο της παραλίας. Για να μπορέσουν να κυκλοφορήσουν πάλι στην παραλία, θα πρέπει να εκπονηθεί σχετική κυκλοφοριακή μελέτη. Οι αμαξάδες ζητούν την παρέμβαση του Οργανισμού Λιμένος Βόλου για να τροποποιηθεί η νομοθετική διάταξη που τους απαγορεύει να δουλέψουν. Σημειώνεται πως σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει εδώ, στο εξωτερικό, η κυκλοφορία των αμαξών χρηματοδοτείται. Ο αποκλεισμός των αμαξών δεν είναι όμως πλήγμα μόνο για τους αμαξάδες αλλά και για τον τουρισμό στον Βόλο. Η απαγόρευση της διέλευσής τους από την παραλία προκαλεί απογοήτευση σε όσους τουρίστες καταφθάνουν στον Βόλο και ενδιαφέρονται για μία βόλια με άμαξα. Για αυτό τον λόγο είναι ανάγκη ο ΟΛΒ να επανεξετάσει το θέμα.
Ο κ. Τσαλαβρέτας θυμάται τις εποχές με τις ατελείωτες αμαξάδες με νοσταλγία. Τις ζωγραφιές που του έστελναν παιδιά στις οποίες απεικόνιζαν αυτόν και το άλογο. Κορίτσια του έφερναν λουλούδια στην παραλία, και μαθητές του έστελναν γράμματα. Παιδιά που έχουν αναπηρίες άλλοτε έβρισκαν ανακούφιση και διασκέδαση με μία αμαξάδα, τώρα όμως το στερούνται. Γενιές και γενιές έχουν πάει αμαξάδα μαζί του στην παραλία. Άτομα κάθε ηλικίας, παιδιά, νύφες και νιόπαντρα ζευγάρια. Μάλιστα, μέχρι και σήμερα δέχεται γράμματα από θαυμαστές της άμαξας. Πολλές φορές οι διαδρομές ήταν κερασμένες από το… άλογο. Σχολεία που έρχονταν στον Βόλο για 5ήμερη εκδρομή, δεν έφευγαν αν οι μαθητές δεν φωτογραφίζονταν μπροστά από την άμαξα. Ήταν τόσος ο θαυμασμός τους για το άλογο και την άμαξα που ο κ. Τσαλαβρέτας τα πήγαινε και δωρεάν βόλτες. Στη διαδρομή πάντα τα συμβούλευε. Μάλιστα μία μαθήτρια έφερε τους γονείς της στον Βόλο για να γνωρίσουν τον αμαξά που τους έδωσε αυτές τις πολύτιμες συμβουλές. Βόλτα έκανε και τα παιδιά που διέμεναν στο Ορφανοτροφείο.
Πρόσφατα, στην Ιππική Συνάντηση μία μητέρα πήρε το μικρόφωνο και μετέφερε φωναχτά αυτό που όλοι σκεφτόμαστε. Γιατί οι άμαξες να μην κυκλοφορούν πάλι στην παραλία; «Γιατί στερούν από μία μάνα που έχει ανάπηρο παιδί και θέλουν να βρουν το άλογο στην παραλία; Πως στερείς τη χαρά από κάθε παιδί; Αυτό που έκανα θέλω να συνεχίσω να το κάνω γιατί το αγαπώ» δήλωσε ο κ. Τσαλαβρέτας που δεν υπήρξε παιδί που να ήθελε να κάνει βόλτα, να μην είχαν λεφτά οι γονείς του και ο ίδιος να μην του πρόσφερε μία αμαξάδα δωρεάν. Όσο για τις υποχρεώσεις, ο κ. Τσαλαβρέτας, ήταν πάντα τυπικός, πληρώνοντας ασφάλεια και εφορεία.
Τις αμαξάδες τις σταμάτησε πριν από περίπου δύο χρόνια. Kαι αυτό γιατί σύμφωνα με τον νόμο απαγορεύεται να κάνει βόλτα στην παραλία που είναι πεζόδρομος. Επιτρέπεται όμως να κυκλοφορεί στους άλλους δρόμους. Το να το κυκλοφορεί σε κεντρικούς δρόμους της πόλης είναι κάτι επικίνδυνο για τα άλογα και την ασφάλειά τους. Επίσης τι θέαμα προσφέρεις στον τουρίστα αν η άμαξα «φρενάρει» στο μποτιλιάρισμα της Ιάσονος και της Δημητριάδος; Τα ερωτήματα του κόσμου γιατί δεν υπάρχουν πλέον άμαξες στην παραλία πολλά. Όταν ο κ. Τσαλαβρέτας ήταν παιδί, ο Βόλος είχε παράδοση στους αμαξάδες. 75 άμαξες κοσμούσαν την πόλη και εργάζονταν εκατοντάδες επαγγελματίες.
Σήμερα κυριολεκτικά ξοδεύει τη σύνταξή του στα άλογα. Συνεχιστές της παράδοσης του πατέρα του είναι οι δύο κόρες του, Μαρία και Χρύσα, που είναι κάτοχοι αδειών και διπλωμάτων, ενώ στήριγμά του η γυναίκα του Αγγελική. Την αγάπη του για τα άλογα έχει «κληρονομήσει» και η εγγονή του, η Τριανταφυλλιά. Παρέα με τον παππού της, φροντίζει τα άλογα. Ο κ. Τσαλαβρέτας παραμένει κάτι παραπάνω από επαγγελματίας. Έχει αφιερώσει μεγάλο μέρος της καθημερινότητάς του στα άλογα του, τον Ραφαέλο, τη Νεφέλη και τη Ρένα. Tα άλογα όμως χρειάζεται να περπατούν για να ξεδίνουν. Τη βόλτα στην παραλία και τη διαδρομή μέχρι εκεί τη στερούνται, αλλά ο κ. Τσαλαβρέτας τα προπονεί καθημερινά, τα πηγαίνει για περπάτημα και τα εκπαιδεύει. Τα ηνία είναι κάτι σαν προέκταση του χεριού του, με αυτά επικοινωνεί με το άλογο. Καταλαβαίνει πως πρόκειται να αντιδράσει λόγω εμπειρίας. Είναι δεμένος μαζί τους. Βρίσκεται σε επιφυλακή για αυτά όλη μέρα. Ακόμα και όταν τον χειμώνα, στις 2 μετά τα μεσάνυχτα, το άλογό του έπαθε κολικό, περπατούσε μαζί του μέσα στα χιόνια μέχρι να απαλυνθεί ο πόνος. Καθημερινά κουβαλάει όλη μέρα κουβάδες με νερό για να είναι φρέσκο για τα ζώα του. Μπανιαρίζει τα άλογά του, όπως έκανε και τότε καθημερινά, όταν έβγαιναν για αμαξάδα στην παραλία. Όσο για την άμαξα που κατασκεύασε μόνος του, αυτή την έχει στην αυλή του σπιτιού του. «Τη βλέπω και με ξεκουράζει, βλέπω τον κόπο μου, το μεράκι μου» δήλωσε ο ίδιος.
Σε περιοδικό μάλιστα είχε παρουσιαστεί ο κ. Τσαλαβρέτας αλλά και Ιταλοί αμαξάδες. Η σύγκριση είναι αναπόφευκτη καθώς ξεχωρίζει με διαφορά ο Στέλιος Τσαλαβρέτας που ήταν πάντα περιποιημένος πάνω στην άμαξά του, με πουκάμισο, γιλέκο και γραβάτα. Στολισμένο ήταν πάντα και το άλογο που οδηγούσε την άμαξα και το θαύμαζαν όλοι.